Επικαιρότητα
1 Τα βάσανα της Σερβίας δεν έχουν τελειωμό, το ίδιο και οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ ή της ΕΕ στα εσωτερικά της. Πρόσφατο παράδειγμα η επέμβαση της ΕΕ μετά την εκλογή του εθνικιστή Τίμοσλαβ Νίκολιτς ως προέδρου της Βουλής. Ο Νίκολιτς είναι ηγέτης του Ριζοσπαστικού Κόμματος και στη θέση αυτή διαδέχτηκε τον Φεβρουάριο του 2003 τον Βόισλαβ Σέσελι, ο οποίος παραδόθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και δικάζεται για εγκλήματα πολέμου. Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη Σερβία το Ριζοσπαστικό Κόμμα ήρθε πρώτο, με δεύτερο το Δημοκρατικό Κόμμα του «μεταβατικού» πρωθυπουργού Κοστούνιτσα και τρίτο το κόμμα του νυν Προέδρου της Σερβικής Δημοκρατίας Τάντιτς. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά ο Νίκολιτς θα έπρεπε να πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Όμως αντέδρασε η ΕΕ απειλώντας τη Σερβία με απομόνωση από την υπόλοιπη Ευρώπη, αν ο Νίκολιτς σχηματίσει κυβέρνηση. Έτσι παρέμεινε η κυβέρνηση Κοστούνιτσα ως μεταβατική μέχρις ότου σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση της ταλαιπωρημένης Σερβίας. Τώρα το Ριζοσπαστικό Κόμμα του Νίκολιτς αποφάσισε να περιοριστεί στην απόκτηση της θέσης του προέδρου της Βουλής, σε συνεργασία με το κόμμα του πρωθυπουργού Κοστούνιτσα. Τα κόμματα των Τάντιτς και Κοστούνιτσα αδυνατούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση και αναγκαστικά η λύση της πολιτικής κρίσης περνούσε από το Ριζοσπαστικό Κόμμα του Νίκολιτς που κι αυτό μόνο του δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση. Η μόνη λύση ήταν η συνεργασία Νίκολιτς και Κοστούνιτσα για σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Και αυτό είναι που ανησύχησε την ΕΕ, που προσπάθησε να επηρεάσει τον Κοστούνιτσα με την απειλή ότι μια συνεργασία με τον Νίκολιτς θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της Σερβίας! Οι ηγέτες του μικρού φιλοευρωπαϊκού κόμματος των Φιλελευθέρων Τσεντομίρ Γιοβάνοβιτς, διερμηνεύοντας προφανώς τις επιθυμίες της ΕΕ, ζήτησε από τον Πρόεδρο Τάντιτς να προκηρύξει νέες εκλογές για να λυθεί η χρονίζουσα πολιτική κρίση. Ο ηγέτης της ΕΕ (η πρόεδρος της ΕΕ γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο αρμόδιος για τη διεύρυνση επίτροπος Όλι Ρεν) ανησυχούν γιατί θεωρούν τον Νίκολιτς υπερεθνικιστή και ουσιαστικά διάδοχο του αποθανόντος Μιλόσεβιτς. Και φυσικά επιθυμούν κυβέρνηση με τους υποτακτικούς Κοστούνιτσα και Τάντιτς. Μετά οι Ευρωπαίοι μιλάνε για σεβασμό στις αρχές της Δημοκρατίας. Που τόσο τις στραγγάλισαν στη Σερβία και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Ντροπή!
2 Αυτή η φιλοδυτική κυβέρνηση Κοστούνιτσα – Τάντιτς έγινε πραγματικότητα με τη συνεργασία και των άλλων μικρών φιλοδυτικών κομμάτων. Γιατί όμως η ΕΕ αντέδρασε τόσο έντονα στην εκλογή του Νίκολιτς στην προεδρία της Βουλής και στο ενδεχόμενο το Ριζοσπαστικό Κόμμα, του οποίου ηγείται, να σχηματίσει κυβέρνηση με το Δημοκρατικό Κόμμα του Κοστούνιτσα; Οι ΗΠΑ τήρησαν ουδέτερη στάση στις εξελίξεις και άφησαν τους υποτακτικούς τους Ευρωπαίους να αφρίζουν. Οι ΗΠΑ δεν πίεσαν τη Σερβία ούτε τη βομβάρδισαν! Αυτά τα ανέλαβε η ΕΕ. Όλη η τρομάρα των δυτικών ήταν για να μην τορπιλίσει η Σερβία την ανεξαρτησία του Κοσόβου που προορίζεται για προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Μια σερβική κυβέρνηση με συμμετοχή των εθνικιστών του Νίκολιτς έστω και με πρωθυπουργό τον μετριοπαθή φιλοδυτικό Κοστούνιτσα υπήρχε ο κίνδυνος να εφαρμόσει μια ανένδοτη πολιτική άρνησης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Και με το δεδομένο ότι η Ρωσία έχει δηλώσει ότι στο θέμα αυτό θα στηρίξει τις επιλογές της κυβέρνησης της Σερβίας, η ανεξαρτησία του Κοσόβου δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, τουλάχιστον σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η όλη προσπάθεια των δυνάμεων της Δύσης (ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ) είναι να δικαιολογηθεί ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, στον οποίον πρωτοστάτησε η Γερμανία και οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ του «δημοκράτη» Κλίντον σε βάρος του σέρβικου στοιχείου. Για τον σκοπό αυτόν πρέπει να πεισθεί η διεθνής κοινή γνώμη ότι ο Μιλόσεβιτς και οι συνεργάτες του εφάρμοσαν γενοκτονία εις βάρος του μη σέρβικου πληθυσμού της τέως Γιουγκοσλαβίας. Έτσι προσπαθούν να εξοντώσουν μετά τον Μιλόσεβιτς και τους υπόλοιπους στενούς συνεργάτες του, που εξακολουθούν να είναι αμετανόητοι και επιμένουν ότι δεν υπήρξε γενοκτονία εις βάρος των ισλαμιστών της τέως Γιουγκοσλαβίας. Τώρα σειρά έχει ο Σέσελι που δικάζεται στη Χάγη για σφαγές αμάχων στη Βοσνία και στην Κροατία. Και όπως έγινε με την περίπτωση του Μιλόσεβιτς, θα πιεστεί η κυβέρνηση της Σερβίας να συλλάβει και να παραδώσει στη Χάγη και άλλους στενούς συνεργάτες του Μιλόσεβιτς, όπως τον στρατηγό Μπλάντιτς, τον Κάρατζιτς και άλλους. Μια κυβέρνηση με συμμετοχή των Ριζοσπαστών του Σέσελι δεν θα μπορούσε να ενδώσει στις πιέσεις για να παραδοθούν στο Διεθνές Δικαστήριο οι Μπλάντιτς, Κάρατζιτς και άλλοι. Να γιατί όλοι προσπάθησαν να απομονωθεί πολιτικά ο Νίκολιτς και το κόμμα του και τους τρομοκράτησε η ιδέα μιας κυβέρνησης με τη συμμετοχή του. Κόσοβο ανεξάρτητο και εξόντωση των συνεργατών του Μιλόσεβιτς επιθυμούν διακαώς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τώρα με τη νέα κυβέρνηση θα το πετύχουν;