Αν χαθεί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, θα συμπαρασύρει και το Φανάρι!
Οι εκτιμήσεις από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον τελευταίο καιρό, καθώς και από την γεύση των εξελίξεων των τελευταίων ημερών με τη στάση της Ιορδανίας, του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής είναι ότι, προκειμένου να βρεθεί μια οριστική λύση, θα πρέπει να υπάρξουν συνεννοήσεις σε υψηλό επίπεδο και μάλιστα μεταξύ των τριών χωρών που είναι και οι χώρες που θα πρέπει να συμφωνήσουν στην εκλογή και την αναγνώριση του Πατριάρχη.
Και βεβαίως θα πρέπει όλες οι πλευρές να προχωρήσουν σε κάποιες υποχωρήσεις, όπως είναι ότι θα πρέπει να υπάρξουν διασφαλίσεις και μηχανισμοί για χρηστή διοίκηση, αφού η περιουσία του Πατριαρχείου είναι τεράστια, καθώς και ότι σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να γίνεται η θεία λειτουργία στα αραβικά και να αυξηθεί ο αριθμός των αράβων κληρικών…
Αν δεν διασφαλιστούν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων κινδυνεύει να περιπέσει σε μεγάλη κρίση και να τεθεί σε κίνδυνο η ελληνικότητά του… Κινδυνεύει δηλαδή να χαθεί και να περάσει στα χέρια των Αράβων, όπως ακριβώς το Πατριαρχείο Αντιοχείας, που ήταν το πρώτο Πατριαρχείο που χάθηκε…
Μάλιστα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με την αίσθηση σοβαρών πολιτικών και εκκλησιαστικών κύκλων στην Αθήνα, σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, υπάρχει κίνδυνος να συμπαρασύρει και το Φανάρι σε έναν παρόμοιο ολισθηρό δρόμο.
Σε δηλώσεις του πάντως ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης, Στέλιος Παπαθεμελής, μεταξύ άλλων τόνισε ότι «είναι απαραίτητη η άμεση προσωπική παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού στους αντίστοιχους ομολόγους του, στο Ισραήλ, την Ιορδανία και την Παλαιστιανική Αρχή, για την άμεση επίλυση του προβλήματος».
Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η α΄ αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Ρόδη Κράτσα, με την ευκαιρία της επίσκεψής της στην Ιερουσαλήμ, δεν παρέλειψε να συναντηθεί με τον Πατριάρχη κ. Θεόφιλο καθώς και με τις ιορδανικές και παλαιστινιακές αρχές, στις οποίες τόνισε ότι η υποστήριξή τους στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο είναι έμπρακτη απόδειξη σεβασμού της ιστορίας και του πολιτισμού της Μέσης Ανατολής.