Τι σηματοδοτεί άραγε η νίκη του Σαρκοζί;
1 Ο Νικολά Σαρκοζί, παιδί μεταναστών και διώκτης της μετανάστευσης, είναι ο νέος, εκλεγμένος από τον γαλλικό λαό με άνετη πλειοψηφία, Πρόεδρος της Γαλλίας. Η παρουσία του στο τιμόνι της Γαλλικής Δημοκρατίας θα σφραγίσει και τις εξελίξεις στην ΕΕ την ερχόμενη πενταετία, πέρα από τις αλλαγές που θα πραγματοποιήσει στο εσωτερικό της χώρας του. Από την άποψη αυτήν η ανάδειξή του σε Πρόεδρο της Γαλλίας προσλαμβάνει ξεχωριστό ενδιαφέρον για τους λαούς της Ευρώπης και γιατί όχι και του υπόλοιπου κόσμου. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η νίκη του θα επηρεάσει αποφασιστικά και την έκβαση των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, που θα διεξαχθούν στις 10 και στις 17 Ιουνίου του 2007. Έτσι ο Νικολά Σαρκοζί θα αποδειχθεί ικανός εκπορθητής της εξουσίας. Η μέχρι τώρα συμπεριφορά του, ως υπουργού των Εσωτερικών, έδειξε και τον τρόπο άσκησης της εξουσίας που έχει επιλέξει και τον οποίο δεν απέκρυψε κατά την προεκλογική περίοδο. Έχει επιλέξει τον δρόμο της βίαιης καταστολής των πράξεων εναντίον της κρατικής εξουσίας, σε αντίθεση με τη Ρουαγιάλ που έδειξε ότι προτιμάει τον δρόμο της ενσωμάτωσης των «αντιεξουσιαστών» και των αναρχικών στοιχείων. Γι’ αυτό και επιθυμεί μετά και τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου να ψηφιστούν νόμοι που να θεσμοθετούν μέτρα για τον δραστικό περιορισμό της μετανάστευσης και για την πάταξη της εγκληματικότητας. Οι θέσεις αυτές συσπείρωσαν την Αριστερά γύρω από τη Ρουαγιάλ και έφεραν τον Σαρκοζί πιο κοντά στη Δεξιά και μάλιστα στην άκρα Δεξιά του Λεπέν, από τον οποίον «έκλεψε» ψηφοφόρους και του πριόνισε τη δύναμη. Εμείς οι Έλληνες θα αισθανόμασταν άκρως ικανοποιημένοι από τη νίκη του Σαρκοζί, λόγω των ιδιαίτερων δεσμών που φαίνεται να έχει με τη χώρα μας και την αγάπη του προς την Ελλάδα. Όμως αυτή η ικανοποίησή μας μετριάζεται, καθώς διαπιστώνουμε ότι οι ηγέτες των τριών ισχυρότερων δυνάμεων της ΕΕ (Αγγλίας, Γερμανίας και από τώρα Γαλλίας) είναι ένθερμοι υποστηρικτές των επιλογών της Αμερικής του Μπους. Ο Σαρκοζί δεν απέκρυψε την υποταγή του στα όσα η Ουάσινγκτον προστάζει! Μπλερ – Μέρκελ – Σαρκοζί θα αποτελέσουν άραγε αδιαπέραστο φιλοαμερικανικό τείχος; Ένα τείχος στήριξης της “pax americana” και του εκμηδενισμού της πολιτικής οντότητας της ΕΕ; Τα όσα υποστήριξε ο Σαρκοζί κατά την προεκλογική περίοδο φανερώνουν μια πλήρη ευθυγράμμισή του με την πολιτική του Προέδρου Μπους. Θα καταστεί άραγε ο διάδοχος του Μπλερ; Θα τον τσεκάρουμε από την πολιτική του έναντι της Τουρκίας, για την ένταξη της οποίας στην ΕΕ έχει από καιρό εκδηλώσει έντονη αντίθεση.
2 Το οικονομικό πρόγραμμα του Σαρκοζί αποπνέει βαθιά προσήλωση στον νεοφιλελευθερισμό και στην παγκοσμιοποιημένη αγοραία οικονομία. Ο μέχρι τώρα Πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ ήταν και αυτός οπαδός της νεοφιλελεύθερης οικονομίας και στήριζε το παγκοσμιοποιημένο μοντέλο της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, όμως είχε και τις επιφυλάξεις του για ορισμένες ακραίες θέσεις και επιδιώξεις του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Το μοντέλο Σαρκοζί, όπως τουλάχιστον εμφανίστηκε από τον ίδιο κατά την προεκλογική περίοδο, φαίνεται να έχει στοιχεία με νεοσυντηρητισμού αμερικανικής έμπνευσης με γαλλική συσκευασία. Επαγγέλλεται αλλαγές που ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο και συσσωρεύουν περισσότερα βάρη στις λαϊκές τάξεις. Και φυσικά δεν αποτελούν τις ιδανικές λύσεις για τα πολυάριθμα προβλήματα που ταλαιπωρούν σήμερα τη Γαλλία, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Επαγγέλλεται ο Σαρκοζί μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών και κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, με παράλληλη μείωση των κρατικών δαπανών για την προσφορά στον λαό υπηρεσιών και κοινωνικών παροχών. Εάν πραγματοποιήσει μια τέτοια φιλοδοξία έχουμε τη γνώμη ότι η Προεδρία Σαρκοζί θα είναι μια περίοδος έντονων κοινωνικών αγώνων, που θα διαταράξουν την κοινωνική συνοχή μέσα στη Γαλλία και αλίμονο αν βρει μιμητές και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Με ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν θα μπορέσει ο Σαρκοζί να καταστήσει τη Γαλλία πρότυπο προοδευτικής χώρας μέσα στον χώρο της Ευρώπης ούτε να την αναβαθμίσει σε υπολογίσιμη δύναμη στη διεθνή κοινότητα.
Η Γαλλία θα γίνει μια δεύτερης διαλογής δύναμη, αντάμα με τη Βρετανία του Μπλερ! Έτσι όμως ποτέ η ΕΕ δεν θα αποκτήσει διεθνή οντότητα ως αυτοτελής δύναμη με δική της εξωτερική πολιτική. Αναμφισβήτητα ο Σαρκοζί είναι έξυπνος και δυναμικός. Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι σύντομα θα καταλάβει ότι η πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει ως Πρόεδρος, όπως την παρουσίασε προεκλογικά, δεν υπηρετεί το όραμά του για μια ισχυρή Γαλλία, πρωτοπόρο στις διεθνείς εξελίξεις και πρότυπο κοινωνικού κράτους. Η Ευρώπη σήμερα στερείται ηγετών. Ας αναδειχθεί ο Σαρκοζί ο ηγέτης της Ευρώπης.