ΝΔ: Παιχνίδι με τις 154 – 155 έδρες και τον… κίνδυνο «ακυβερνησίας»…
– Τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση στην πορεία προς τις εκλογές. Ένας στόχος δηλαδή που βολεύει και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και αντικειμενικά χτυπά και τον ΛΑΟΣ και τον ΣΥΝ. Τα δύο κόμματα δηλαδή που δυνάμει μπορούν να αποτελέσουν τη «δεξαμενή» αύξησης της συσπείρωσης των δύο «μεγάλων» και ως εκ τούτου θα δεχτούν τη μεγάλη τους πίεση.
Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας:
– Το πρωθυπουργικό επιτελείο ήδη εδώ κι έναν χρόνο διαθέτει επεξεργασμένα δεκάδες σενάρια αυτοδυναμίας με βάση τον «νόμο Σκανδαλίδη». Κι αυτό που προκύπτει ως μία πολύ πιθανή περίπτωση, θεωρούμενη ως ρεαλιστική και εφικτή, δίνει αυτοδυναμία των 154-155 εδρών στην περίπτωση που η νέα Βουλή θα είναι πεντακομματική. Με ένα ποσοστό για το πρώτο κόμμα (που πιστεύουν βέβαια ότι θα είναι η ΝΔ) γύρω στο 43%, που θεωρείται μια επίσης ρεαλιστική προσέγγιση. Αν το ποσοστό είναι πάνω από 43%, τότε οι έδρες θα είναι 1-2 πάνω απ’ τις 154-155…
Επαναλαμβάνουμε, το παραπάνω θεωρούμενο ως ρεαλιστικό, εφικτό σενάριο προϋποθέτει πεντακομματική Βουλή.
Στην περίπτωση που η νέα Βουλή είναι τετρακομματική, τότε η αυτοδυναμία θα είναι πολύ πιο «άνετη» και μπορεί και να ξεπερνά και τις 160 έδρες!
Παιχνίδι επικοινωνιακό με την «ακυβερνησία»…
Οι πληροφορίες μας επιμένουν ότι ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος φυσικά και γνωρίζει κι έχει μελετήσει τα δεκάδες -επαναλαμβάνουμε- επεξεργασμένα σενάρια αυτοδυναμίας με βάση τον εκλογικό νόμο με τον οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, έχει προσαρμοστεί στη λογική της αυτοδυναμίας των 154-155 εδρών.
Και δεν έχει καμιά ανησυχία ότι με μια τέτοια αυτοδυναμία δεν μπορεί να κυβερνήσει, πολύ περισσότερο που αυτό το σενάριο θεωρείται το πιο «αρνητικό» σε ό,τι αφορά τα σενάρια της επόμενης Βουλής…
Αλλά έτσι κι αλλιώς η επιχείρηση και επιδίωξη της μεγαλύτερης δυνατής αυτοδυναμίας θεωρείται και εφικτή και… (πολιτικά) νόμιμη.
Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει και το εννοεί ότι «δεν παίζω με τους θεσμούς», συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής του εκλογικού νόμου, ωστόσο συγκεκριμένοι υπουργοί έθεσαν στην πολιτική ατζέντα αυτό ακριβώς το θέμα. Και έχει μεγάλη σημασία, ότι μεταξύ αυτών είναι κι ο Δημ. Σιούφας, ένας υπουργός όχι απλώς «καραμανλικός» αλλά μέχρι… εκνευρισμού «νομοταγής», ίσως ο τελευταίος υπουργός που θα προξενούσε προβλήματα στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Καραμανλή. Οπότε;
Οπότε… οι στόχοι είναι -προφανώς- κάμποσοι:
– Η επίτευξη της μέγιστης δυνατής συσπείρωσης εν όψει εκλογών, διά της επικλήσεως της οριακής αυτοδυναμίας με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο και των κινδύνων έλλειψης πολιτικής σταθερότητας και ακυβερνησίας.
– Η ενεργοποίηση κομματικών-παραταξιακών ανακλαστικών, που μπορεί να οδηγήσει στον τερματισμό των διαρροών προς το ΛΑΟΣ ή -ακόμα καλύτερα…- στον επαναπατρισμό απογοητευμένων ψηφοφόρων οι οποίοι σήμερα δηλώνουν πως θα ψηφίσουν το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη…
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν ότι οι παραπάνω στόχοι αντικειμενικά ενισχύονται και απ’ την επανενεργοποίηση του Κ. Λαλιώτη, επειδή το ιστορικό αυτό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ενισχύει την κομματική (τους) συσπείρωση λόγω των χαρακτηριστικών της πόλωσης που έχει διαχρονικά επιλέξει στην αντιμετώπιση της ΝΔ.
Σημειώνουμε ακόμα ότι θεωρούν πως σε κάθε περίπτωση το πρώτο κόμμα (που, επαναλαμβάνουμε, πιστεύουν ότι θα είναι το δικό τους) θα κυμαίνεται σε ποσοστά πέριξ του 43% και πως το 42% είναι πολύ δύσκολο και κάτω από ακραίες και οριακές μόνο συνθήκες μπορεί να ισχύσει, οπότε πράγματι θα οδηγηθούμε στην οριακή αυτοδυναμία των 150-152 βουλευτών…
… και τη «χαμένη ψήφο»…
Αλλά η στρατηγική του «παιχνιδιού» με την οριακή αυτοδυναμία βολεύει και το ΠΑΣΟΚ. Για τους δικούς του φυσικά λόγους. Που έχουν να κάνουν όχι τόσο με τον αριθμό των εδρών, αφού, αν το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα, δεν έχει καμιά σημασία για την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία η διαφορά του με τη ΝΔ, αλλά το ποσοστό της ΝΔ.
Στην ουσία ο στόχος του Γιώργου είναι, όπως αναφέραμε και την περασμένη Κυριακή, η «ελεγχόμενη ήττα», ώστε:
– Αφενός να ελέγξει πιθανή μετεκλογική αμφισβήτηση της ηγεσίας του. Και πιστεύει ότι, αν χάσει με ποσοστό από δύο μονάδες και κάτω, τότε θα ελέγξει πλήρως το παιχνίδι και κάθε αμφισβήτηση. Προς τούτο εκτιμά ότι θα τον βοηθήσει και η επανάκαμψη Λαλιώτη…
– Αφετέρου να προετοιμαστεί για τη «ρεβάνς του 2010». Αν η διαφορά με τη ΝΔ είναι μικρή, τότε μπορεί να περάσει την εικόνα του «εν αναμονή πρωθυπουργού», που μπορεί να υλοποιηθεί το 2010, χρονιά εκλογής Προέδρου, αφού σκοπεύει τότε να μπλοκάρει την εκλογή και να προκαλέσει εκλογές…
Οπότε και μέσω και της φιλολογίας σχετικά με τον εκλογικό νόμο και τα τερτίπια του το ΠΑΣΟΚ κι ο αρχηγός του θα ξαναπαίξουν στο γνώριμο -επικοινωνιακά και πολιτικά- γι’ αυτούς «γήπεδο» της «χαμένης ψήφου». Δηλαδή στο «γήπεδο» της δικομματικής πόλωσης.
Αυτό επικοινωνιακά και πολιτικά σημαίνει, εκτός βέβαια της οξύτατης, πολωτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, «στρίμωγμα» του ΣΥΝ, αφού τον θεωρεί όμορο σε ό,τι αφορά την «επικοινωνία ψηφοφόρων» πολιτικό χώρο και αντικειμενικό αβαντάρισμα του ΛΑΟΣ, αφού, αν οι εκλογές αφήσουν τον ΛΑΟΣ εκτός Βουλής, ευνοείται και σε επίπεδο ψήφων και σε επίπεδο εδρών η κυβερνώσα παράταξη…