Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Οι ομάδες αυτές συνήθως κινούνται στα μεσοστρώματα και η εικόνα του Κ. Καραμανλή, ως ανθρώπινου και συνεννοήσιμου ηγέτη που είχε ξεφύγει από τα σύνορα του κόμματός του, τις βόλευε πολύ. Αισθάνονταν ότι δεν είχαν επιλέξει τη Δεξιά όσο κι αν είχαν ψηφίσει Νέα Δημοκρατία, αλλά τον Καραμανλή, που είχε κατορθώσει στο μυαλό τους να είναι πολιτικός αυτονομημένος από κόμματα και ιδεολογίες. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να επικρατεί η παρουσία της ΝΔ ως κόμματος στη διακυβέρνηση του τόπου και τα κρούσματα ανεπάρκειας, βλακείας και διαφθοράς να πληθαίνουν. Όσο κι αν ο Καραμανλής εξακολουθεί να μένει αλώβητος απ’ όσα συμβαίνουν (και ο Κ. Σημίτης έμενε, αλλά έχασε τις εκλογές) δεν μπορεί παρά να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αντιδράσει για να προστατέψει την κυβέρνησή του αλλά και την παραμονή του στην εξουσία. Όμως από την ώρα που ένας πρωθυπουργός, που έχει κατακτήσει την εικόνα του προσιτού, συμπαθούς, φίλου με τον κόσμο, αναγκάζεται να αναλωθεί σε τέτοιες ασχολίες, θέτει εαυτόν στη διαδικασία της συνολικής κρίσης, αρχίζει να αποτελεί μέρος της κρίσης, μέρος του προβλήματος. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι το μεγάλο όπλο της ΝΔ είναι ο αρχηγός της, και δεν έχουν άδικο. Αν το όπλο χρησιμοποιηθεί άκαιρα παύει να είναι λειτουργικό και χρήσιμο για τη στιγμή που θα χρειαστεί.

Η εμφάνιση όλο και συχνότερα μεγάλων παραλυτικών απεργιών, όχι μόνο ενός κλάδου και μιας «συντεχνίας εργαζομένων», κάνει πολύ κακό στην κυβέρνηση. Κυρίως αν η κυβέρνηση αυτή εμφανίζεται με τρωτό πρόσωπο λόγω σκανδάλων, κάτι που παίρνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω του ότι είχε εκλεγεί με σημαία την εντιμότητα και την καταπολέμηση των φαινομένων διαφθοράς. Το επιχείρημα «το ΠΑΣΟΚ τα συγκάλυπτε, τα κουκούλωνε, ενώ εμείς τα αποκαλύπτουμε και τα στέλνουμε στη Δικαιοσύνη» δεν μπορεί να λειτουργεί συνεχώς επειδή «η αποκάλυψη» και η παραπομπή στη Δικαιοσύνη αποκτά μεγάλη συχνότητα. Και η εύλογη αντίδραση του κόσμου είναι «μπράβο, καλά κάνεις και τα αποκαλύπτεις αλλά τόσοι πολλοί, ρε παιδί μου, είναι χωμένοι σε τέτοια κόλπα»; Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι αυτές οι μεγάλες συνολικές, παραλυτικές απεργίες δεν γίνονται για θεσμικά, αυξήσεις μισθών κ.λπ., αλλά για διαμαρτυρία για τους κακούς κυβερνητικούς χειρισμούς που αφαιρούν χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Για θέματα καθαρότητας και εντιμότητας. Διαφάνειας και διαφθοράς. Τέτοια θέματα ενώνουν τον κόσμο ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κοινωνικής τάξης, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να βρίσκεται απομονωμένη και με την πλάτη στον τοίχο. Δεν αντιμετωπίζει τους τραπεζικούς π.χ. που δεν θέλουν τις συγχωνεύσεις τραπεζών και τα διευρυμένα ωράρια ούτε τους σιδηροδρομικούς που θίγεται το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότησή τους. Αντιμετωπίζει το σύνολο της κοινωνίας που ανησυχεί και εκνευρίζεται από τον τρόπο και την ποιότητα διακυβέρνησης. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τη ΝΔ που προσπάθησε και το κατόρθωσε να αποϊδεολογικοποιήσει τις εκλογές αφού ήξερε ότι σε περίπτωση κόντρας ιδεολογιών θα βρισκόταν πιθανότατα απέναντι σε ένα άτυπο μέτωπο της ευρύτερης Αριστεράς, κάτι που εξ αποτελέσματος θα ενίσχυε το ΠΑΣΟΚ. Κατάφερε να μετατοπίσει το παιχνίδι στο γήπεδο της εντιμότητας και της αναβάθμισης της ελληνικής κοινωνίας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι «θα κοιτάξει» τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν οικονομικό πρόβλημα από τις επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη. Σε μεγάλο βαθμό απευθύνθηκε με αρκετή επιτυχία στην εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, από την οποία απέσπασε ένα μικρό κομμάτι, ικανό για να της δώσει τη νίκη. Σήμερα παρουσιάζει έλλειψη συγκρότησης και ασυνέπεια σε όσα είχε υποσχεθεί, ενώ ο Καραμανλής όλο και συχνότερα καλείται από τις εξελίξεις να πάρει το παιχνίδι πάνω του και άρα να προσθέσει πόντους φθοράς στην εικόνα του. Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ εισπράττει ευθέως από τη φθορά της ΝΔ, ή κι αν εισπράττει δεν τα μετατρέπει σε κέρδος. Σημαίνει ότι η ΝΔ έχει ένα ενδογενές πρόβλημα που εκφράζεται με την τοποθέτηση της κοινωνίας απέναντί της. Άρα, ο χρόνος των εκλογών είναι σε ευθεία συνάρτηση με το πότε και πόσο θα αλλάξει αυτή η τοποθέτηση του κόσμου.