Η Κύπρος στην Ευρωζώνη
Πρόκειται περί της δευτέρας διευρύνσεως της Ευρωζώνης, μετά την εφετινή της Σλοβενίας, που πέρασε απαρατήρητος και άνευ πολιτικών αντιρρήσεων. Αντιθέτως, η αίτησι της Κύπρου συνήντησε τις επιφυλάξεις του γερμανού προέδρου του ΕΚΟΦΙΝ κ. Περ Στάιμπρυκ ότι η ένταξι στην ΟΝΕ θα εξαρτηθή από την πρόοδο ενοποιήσεως της νήσου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης, η οποία «ανησυχεί» επί των δημοσιονομικών επιπτώσεων διά την Κύπρον, όταν «το νότιο, πλουσιώτερον ελληνικό κομμάτι της νήσου ενωθή με το πτωχότερον τουρκικό του βορρά»!…
«Οι οικονομολόγοι (sic) προειδοποιούν», έγραψαν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» σχετικώς, «ότι ο πληθωρισμός θα μπορούσε να επιταχυνθή εξαιτίας της προσεγγίσεως (catch-up) των μισθών στον βορρά (σ.σ.: στα ανώτερα ύψη που ισχύουν στην Κυπριακή Δημοκρατία) ενώ οι δαπάνες της ομοσπονδιακής κυβερνήσεως της ενοποιηθησομένης νήσου, θα ηδύναντο να ωθήσουν την δημοσία δαπάνη εις ύψη-ρεκόρ».
Εν πρώτοις, να υπενθυμίσωμεν στους «αρμοδίους» της ΕΚΤ ότι το «νότιο τμήμα» της Κύπρου είναι το ελεύθερον και το πλουσιώτερον, παρά τις καταστροφές του τουρκοϊσραηλινού «Αττίλα» (ίδε «ΠΑΡΟΝ» 13.5.07 σελ. 13 περί του ρόλου του ισραηλινού Αλαζράκη στην καταστροφή της Κύπρου). Αντιθέτως, το κατεχόμενον «κομμάτι» υπό του τουρκικού στρατού είναι το πτωχότερον – ως άλλωστε και η Τουρκία…
Δεύτερον, ο πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλεται στο φιλοπρόοδον του κυπριακού λαού και όχι, ως η πενία της Τουρκίας, στην αρπακτικότητα του στρατιωτικού καθεστώτος της.
Τρίτον, η κυπριακή οικονομία άνθεξε την απώλεια του 38% του εδάφους της και την προσφυγιά 200.000 Ελληνοκυπρίων και θα ημπορούσε ανέτως ν’ απορροφήσει την δημοσιονομική επίδρασι της ενοποιήσεως με 85.000 Τουρκοκυπρίους.
Όσον αφορά στους φόβους των «Φ.Τ.» περί «πληθωριστικών πιέσεων κ.λπ.», ω, της υποκρισίας: Ολίγες ημέρες μετά την διατύπωσι των… επιφυλάξεων των αρθρογράφων κ. Τζορτζ Πάρκερ, Κέριν Χόουπ και Ραλφ Άτκινς, νεώτερον άρθρον των «Φ.Τ.» του κ. Βόλφαγκ Μίνχεναου (14.5.07, σελ. 11) ανεφέρετο στον διπλασιασμό των λιανικών τιμών στην Ευρωζώνη και στις «πληθωριστικές προσδοκίες» των εργαζομένων πλησίον της πλήρους απασχολήσεως, που είναι δύσκολο να ελεχθούν ακόμη και από τον μεστόν σφαλμάτων δείκτη τιμών καταναλωτού της ΕΚΤ. Είναι πολύ πιθανόν το κόστος εργασίας στην Κύπρον να υποχωρήσει εάν και εφ’ όσον ενωθή η μεγαλόνησος, αφού η προσφορά ελευθέρων εργατικών χειρών (των Τουρκοκυπρίων) θ’ αυξηθή ενώ η αυξημένη δημοσία δαπάνη ημπορεί να εξουδετερωθή είτε με υψηλοτέρους φόρους είτε από μεγαλύτερα δημόσια έσοδα – όπερ το αυτό. Μόνον το δημόσιον έλλειμα δύναται να δράσει πληθωριστικώς, όπως γνωρίζομεν από τον αλήστου μνήμης σοσιαλισμόν στην χώρα μας.
Πάντως ας μην απατώμεθα: η ένταξι της Κύπρου στην Ευρωζώνη θα ωθήσει το κόστος ζωής στην μεγαλόνησο εις υψηλότερα επίπεδα, ως άλλωστε και στην χώρα μας όπου περίπου τριπλασιάσθη από 1.1.2002 – αποφράς ημέρα καταργήσεως της δραχμής από την κυβέρνησι Σημίτη. Στην αγοράν, η αντίληψι περί των τιμών παίζει ρόλον στο κόστος ζωής και όχι η τιμοληψία. Στην χώρα μας ένα ευρώ εξελήφθη ότι έχει αγοραστική αξία 100 δραχμών περίπου.
Εν τούτοις, αντιθέτως πρός την ημετέραν δυσμενή εμπειρίαν, η ευημερία του κυπριακού λαού θ’ αυξηθή με την υιοθεσία του ευρώ, καθώς θα ευρεθή με διπλασία ρευστότητα (1 κυπριακή λίρα = δύο ευρώ περίπου) εν συγκρίσει με την στενότητα ρευστότητος στην χώρα μας όπου 341 δρχ. κάνουν ένα μόλις ευρώ. Το χρήμα γενικώς «λείπει» από την αγορά.
Στις συναλλαγές, η αντίληψι των τιμών και η μείωσι της ρευστότητος περιορίζει την δαπάνη των χαμηλομίσθων – κάτι που αγνόησεν ο κ. Σημίτης και γι’ αυτό έχασε τις εκλογές του 2003, ως γνωρίζει καλώς ο κ. Κ. Λαλιώτης.
Στην περίπτωσι της Κύπρου, οι οικονομικές επιπτώσεις της εντάξεως στην Ευρωζώνη θα είναι ελάχιστες ενώ η «πολιτική σημασία» θα είναι αξιόλογος, καθώς οι πασάδες της Αγκύρας θα σκεφθούν δυο φορές να επιτεθούν εναντίον μιας χώρας της Ευρωζώνης. Τότε όχι μόνο η Γαλλία θα στείλει το αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκωλ» στα κυπριακά νερά (όπως προσφάτως διά κοινά γυμνάσια με την κυπριακή εθνοφρουρά ) αλλά και η γερμανίς καγκελάριος κ. Μέρκελ θα εξαποστείλει τα γιουροφάιτερ της Λουφτβάφε, διά να προστατεύσει όχι την Κύπρον αλλά το ευρώ. Ας μην ανησυχεί πάντως ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών κ. Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ. Η Κύπρος θα γίνη δεκτή τελικώς στην Ευρωζώνη, επί τη βάσει αποκλειστικώς οικονομικών κριτηριών που συγκεντρώνει και όχι με τα «πολιτικά κριτήρια» που απασχολούν τους ευρωπαίους… φαρισαίους !
www.ccollmer.com