Τι μέλλει γενέσθαι
Ατυχής η δημόσια παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στο θέμα της «παραίτησης» Τσιτουρίδη -όπως θα έλεγε και ο Λέοντας του Ευκρατίδα, «ούκ εν δέοντι χρη τω δέοντι», δηλαδή δεν μίλησε την ώρα που πρέπει γι’ αυτά που πρέπει, με αποτέλεσμα να μη δημιουργούν οι προϋποθέσεις «κάθαρσης» και κατ’ επέκταση το κλείσιμο της υπόθεσης των ομολόγων. Η διαφυγή, η διάχυση ευθυνών και ο συμψηφισμός με το «παρελθόν» δεν συγκροτούν το κατάλληλο πλαίσιο για «κάθαρση». Κι ενώ η κοινή γνώμη (κατά πλειοψηφία) θέλει να συγχωρέσει την κυβέρνηση για το ατόπημά της, και να της δώσει «δεύτερη ευκαιρία», εκείνη αρνείται να πράξει τα δέοντα…
• Παρά ταύτα, η ΝΔ διατηρεί το εκλογικό της προβάδισμα (έστω κι αν αυτό έχει συρρικνωθεί), οπότε αν δεν προκύψουν νέα κυβερνητικά ατοπήματα, έστω και δύσκολα θα κερδίσει τις εκλογές – καθότι τα είκοσι χρόνια διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που προηγήθηκαν σπρώχνουν στην κυριολεξία ένα καθοριστικό τμήμα του εκλογικού σώματος να ψηφίσει με το «ζόρι» και πάλι ΝΔ. Κι εδώ ακριβώς τελειώνουν τα «καλά νέα» για τη ΝΔ, και αρχίζουν τα δύσκολα, καθότι τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα δείχνουν ότι ο μεν Καραμανλής θα βρεθεί σε θέση Σημίτη του 2002, η δε ΝΔ σε θέση ΠΑΣΟΚ του 2000. Με άλλα λόγια, η «δεύτερη τετραετία» θα είναι η τετραετία της ραγδαίας φθοράς για την παράταξη της ΝΔ, με το ΠΑΣΟΚ να θεωρείται και να είναι προ των πυλών της εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
• Φρούδες θα αποδειχτούν στην πράξη και οι ελπίδες της κρατούσας κατάστασης, περί ενδεχόμενης εσωκομματικής αναταραχής στο ΠΑΣΟΚ, αν χάσει τις εκλογές. Όση «αναταραχή» είχαμε στη ΝΔ, όταν έχασε τις εκλογές του 2000 με διαφορά 1%, τόση «αναταραχή» θα έχουμε και στο ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπανδρέου με ήττα της τάξης του 1-2% θα είναι ο δυνάμει επερχόμενος πρωθυπουργός και στο ΠΑΣΟΚ θα επιβληθεί από τον κόσμο του η ενότητα της παράταξης. Οπότε η «δεύτερη τετραετία» της ΝΔ θα ισοδυναμεί με πολιτικό Γολγοθά. Κι εκτός τούτων την άνοιξη του 2010 θα προκύψει πρόβλημα εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε η «δεύτερη τετραετία» μπορεί να συρρικνωθεί σε «διετία».
ΥΓ.: Για τον Κώστα Καραμανλή η άριστη λύση προοπτικής είναι το 2010 να επιδιώξει τη μετακίνησή του στην Προεδρία, καθότι θα έχει συμπληρώσει εξαετία στην εξουσία, οπότε μετά ταύτα αρχίζει ο κύκλος της ραγδαίας φθοράς.