Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥ ΤΕΑΔΥ
1. Στις 22/2/2006 το υπουργείο Οικονομικών δανείζεται από την JP Morgan 280 εκατ. ευρώ με προνομιακό επιτόκιο Euribor – 0,16 και συγκεκριμένα 3,98% – 0,16% – 3,82%.
Το υπουργείο Οικονομικών:
– Εισπράττει 280 εκατ. ευρώ.
– Δεν πληρώνει προμήθεια.
– Έχει επιτόκιο 3,82% όταν τα τρέχοντα επιτόκια για ανάλογα δάνεια την περίοδο εκείνη ήταν 4,20% – 4,50%.
2. Το υπουργείο Οικονομικών εκδίδει σε αντιστάθμισμα ομόλογο που προβλέπει ότι ο ανάδοχος, δηλαδή η JP Morgan, θα καταβάλλει στον εκάστοτε κάτοχο του ομολόγου επιτόκιο 6,12% για τα δύο πρώτα χρόνια και κυμαινόμενο για τα υπόλοιπα. Σύμφωνα με το σημερινό επίπεδο των επιτοκίων το τελικό επιτόκιο που θα καταβληθεί είναι πολύ πιθανόν να διαμορφωθεί κάτω του 1% ή ακόμη και του 0,50%.
3. Μετά την έκδοση του ομόλογου ακολουθείται η εξής διαδρομή:
α) Η JP Morgan πουλά στη North Asset Mgt του κ. Παπαμαρκάκη το ομόλογο στα 92,95% έναντι 260,260 εκατ. ευρώ. Η εξήγηση του γιατί η JP Morgan πουλά κατά 19,740 εκατ. ευρώ χαμηλότερα είναι ότι εκτιμά πως τη ζημία αυτή θα την αντισταθμίσει από τα 25 εκατ. ευρώ έσοδα του SWAP των επιτοκίων. Άλλωστε το ομόλογο λόγω του SWAΡ έχει χαμηλή αποδοχή για τον τελικό κάτοχο και από την έκδοσή του απομειώνεται στο 87%.
β) Η ΝΛ.Μ Παπαμαρκάκη πουλά στη γερμανική τράπεζα HVB στα 99,90% το ομόλογο έναντι 279,720 εκατ. ευρώ. Κέρδος Παπαμαρκάκη 19,460 ευρώ.
γ) Η Hypoverhsbank (HVB) πουλά στην Ακρόπολις στα 99,95% έναντι ποσού 279,860 εκατ. ευρώ κερδίζοντας 140.000 ευρώ.
δ) Η Ακρόπολις πουλά στο ΤΕΑΔΥ στο 100% έναντι 280 εκατ. και κερδίζει 140.000 ευρώ.
Τελικά όλη η υπόθεση επικεντρώνεται στη North Asset Management του κ. Παπαμαρκάκη, σύμβουλος στην εταιρεία του οποίου είναι ο περιλάλητος κ. Τσουπίδης του Ταχ. Ταμιευτηρίου, τον οποίο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζήτησε από τον πρωθυπουργό να αποπέμψει.
Δεν είναι συνηθισμένο, ακόμη και στις πιο ακραίες συναλλαγές, με ένα τηλεφώνημα να κερδίζουν 19,5 εκατ. ευρώ. Ούτε βέβαια είναι συνηθισμένο μια τράπεζα του κύρους της Hypoverhsbank να αγοράζει ένα ομόλογο 19,5 εκατ. ευρώ ακριβότερο και μάλιστα στο 99,90% της τιμής του όταν η πραγματική αξία είναι στο 87%. Βέβαια η δοσοληψία έγινε γιατί υπήρχε εξασφαλισμένος ο τελικός αγοραστής (ΤΕΑΔΥ) που θα αγόραζε ακόμη ακριβότερα το ομόλογο αφήνοντας εκτός από τα 20 εκατ. ευρώ στον Παπαμαρκάκη και από 140.000 ευρώ στη γερμανική τράπεζα και την Ακρόπολις.
Θα μπορούσε βάσιμα να υποθέσει κανείς ότι αναφορικά με οποιεσδήποτε προμήθειες, αυτές θα καλύπτονταν από το υπέρογκο ποσό των 20 εκατ. ευρώ της North Asset Management.