Ο δεύτερος γύρος της απόλυσης του Δελαστίκ
Ο Παπαχελάς από τη μεριά του υποστήριξε πως οι μετακινήσεις δημοσιογράφων γίνονται με τη συναίνεσή τους, ότι θέλει να αξιοποιήσει νέους συναδέλφους και παλιούς σε νέες θέσεις, ότι θα προσλάβει και άλλους και ότι η απόφαση για τον Δελαστίκ ανήκει στο Α. Καρκαγιάννη. Άφησε όμως να εννοηθεί πως πρέπει να προσκομίζονται αποδείξεις για τέτοια ζητήματα, αλλιώς πρόκειται για συκοφαντία. Στην «Καθημερινή» ο Α. Καρκαγιάννης ανέλαβε ο ίδιος, με άρθρο του, την ευθύνη για την απόλυση του Γ. Δελαστίκ, προσπαθώντας να αποδείξει ότι ο δημοσιογράφος συκοφάντησε την εφημερίδα, προκαλώντας νέα επιστολή του δημοσιογράφου προς την ΕΣΗΕΑ.
Βέβαια ο ρυθμός των αποχωρήσεων από την εφημερίδα… παραμένει σταθερός. Αυτήν τη βδομάδα έφυγε ο Φώτης Κόλλιας, ο οποίος κάλυπτε το ρεπορτάζ πληροφορικής και κατασκευών, αφού το πρώτο σκέλος του ρεπορτάζ του ανέλαβε ο Βαγγέλης Μανδραβέλης, μαζί με εκείνο των τηλεπικοινωνιών, που κάλυπτε η Αρ. Μπουγάτσου.
Βαρύτατες κατηγορίες –
«Μου θύμισε ασφαλίτικες μεθόδους…»
Με υβριστικούς χαρακτηρισμούς -«μου θύμισε τους αλφαμίτες της Μακρόνησου και ασφαλίτικες μεθόδους ανώμαλων περιόδων»- ο εκδότης (μόνο πλέον) της «Καθημερινής» Αντ. Καρκαγιάννης επιχείρησε να μειώσει την πολιτική προσωπικότητα και το αναγνωρισμένο ήθος του Γιώργου Δελαστίκ, με άρθρο του που δημοσίευσε στην εφημερίδα του και δεν πρέπει να υπάρχει προηγούμενο διευθυντής εφημερίδας να επιτίθεται κατά δημοσιογράφου.
Με τίτλο «Για έναν συνάδελφο» ο κ. Καρκαγιάννης γράφει για τον Γ. Δελαστίκ:
«Γνωρίζαμε τις πολιτικές του απόψεις, οι οποίες κανέναν δεν ενοχλούσαν. Στα 12-13 χρόνια που δούλεψε μαζί μας, αλλεπάλληλες και διαφορετικές διευθύνσεις σεβάστηκαν απόλυτα τις απόψεις του και την ελεύθερη έκφρασή τους από τις στήλες της εφημερίδας. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση όπου να μη δημοσιεύθηκε άρθρο του ή να λογοκρίθηκε, λόγω πολιτικής διαφοράς. Αντιθέτως. Πολύ σύντομα μετά την πρόσληψή του η εφημερίδα ανέθεσε σημαντικές εργασίες στον Γιώργο Δελαστίκ και πολλές φορές του εμπιστευόταν τη σύνταξη του κυρίου άρθρου της. Σε αυτά τα 12-13 χρόνια δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση εξαίρεσης του Γιώργου Δελαστίκ λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων».
«Στο φύλλο του ʽʽΠρινʼʼ της εβδομάδας πριν από το Πάσχα δημοσιεύθηκε ανώνυμο σχόλιο (το έγραψε καθ’ ομολογίαν του ο Γιώργος Δελαστίκ), όπου η ”Κ”, χωρίς να κατονομάζεται αλλά σαφέστατα να υπονοείται, περιγραφόταν περίπου ως εκτροφείο ξένων πρακτόρων, που και αυτοί δεν κατονομάζονταν αλλά σαφώς υπονοούνταν ή ”φωτογραφίζονταν”. Τέτοια μάλιστα… συσσώρευση ”πρακτόρων” έχουμε στην ”Κ” ώστε τους κατανέμουμε και στις άλλες εφημερίδες!»
«Το σχόλιο αυτό με εξόργισε. Πρώτα, γιατί ήταν ανώνυμο και αφορούσε ανώνυμους, μια κακοήθης συκοφαντία και διαβολή, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία. Με εξόργισε επίσης γιατί μου θύμισε ασφαλίτικες μεθόδους ανωμάλων περιόδων, τους αλφαμίτες της Μακρονήσου και τους ασφαλίτες που περιφέρονταν στα στρατόπεδα και στις φυλακές και προκειμένου να προκαλέσουν σύγχυση και δυσπιστία διέδιδαν ότι διαθέτουν πράκτορες από τους οποίους μαθαίνουν τα πάντα. Τέλος, αν ο Γιώργος Δελαστίκ πιστεύει ότι όσοι διαφωνούν πολιτικά μαζί του είναι απαραιτήτως πράκτορες, λυπάμαι αλλά έρχεται από μια άλλη εποχή που με τέτοιες ”ρετσινιές” οδηγήθηκαν τίμιοι αγωνιστές στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Κάθε τίμιος αριστερός κουβαλάει εκείνες τις εποχές σαν βάρος στη συνείδησή του».
Και καταλήγει ως εξής:
«Δεν είχε το θάρρος και την ευθύτητα να παραιτηθεί, αφού συκοφάντησε συναδέλφους του και την εφημερίδα, από την οποία και ψωμί καλό έφαγε και γνωστός έγινε ως δημοσιογράφος. Απελύθη με τη συγκατάθεσή του!
Διάβασα κατόπιν δήλωσή του ότι απελύθη για λόγους πολιτικούς και για τις πολιτικές του απόψεις. Από πότε όμως η συκοφαντία και η διαβολή θεωρείται… πολιτική άποψη;».
Δεν θα τον ακολουθήσω σε ύβρεις
Με ψυχραιμία και σ’ άλλο ύφος ο Γιώργος Δελαστίκ στην επιστολή που έστειλε στην ΕΣΗΕΑ απαντά στον κ. Καρκαγιάννη, επισημαίνοντας τα εξής:
«Η πολιτική χυδαιότητα του εν λόγω κειμένου αποσκοπεί στην εκμαίευση απαντήσεων αναλόγου επιπέδου εκ μέρους μου ώστε να προκληθούν αποκρουστικά φαινόμενα δημόσιας ανταλλαγής ύβρεων. Ματαιοπονεί. Αυτό αποκλείεται να γίνει.
Αντιλαμβάνομαι τους στόχους της απεγνωσμένης προσπάθειας του εκδότη της ”Καθημερινής” να μειώσει την αξιοπιστία και το ήθος μου. Έντεκα ολόκληρα χρόνια δημιουργικής δουλειάς και πολιτικού θάρρους, όταν άλλοι έσκυβαν το κεφάλι, σφυρηλάτησαν δεσμούς βαθύτατου αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ του γράφοντος και των συναδέλφων και αναγνωστών της ”Καθημερινής”. Συγκινητική και καθοριστική υπήρξε η αλληλεγγύη και η ενθάρρυνσή τους σε πολιτικά κρίσιμες ώρες».
«Προσωπικά, πάντως, θα εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Αντ. Καρκαγιάννη, γιατί όπως τα επικά χρόνια της νιότης του στο σύρμα της Μακρονήσου συνεισέφεραν, μαζί με τις θυσίες στρατιών αγωνιστών της Αριστεράς, στη γαλούχηση πολλών από εμάς στο να κρατάμε ψηλά το μέτωπό μας, έτσι και τα σημερινά, ύστερα χρόνια και πεπραγμένα του μας διδάσκουν πώς να μην καταντήσουμε πολιτικά.
Αγαπητοί συνάδελφοι του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ,
Νομίζω πως οι εξελίξεις ενισχύουν την άποψη που έχω ήδη εκφράσει με την επιστολή μου της 12.4.2007 ότι επιχειρείται η πολιτική τρομοκράτηση δημοσιογράφων, με στόχο την περαιτέρω χειραγώγηση της ενημέρωσης. Επιβάλλεται, πιστεύω, η άμεση και ισχυρή δραστηριοποίηση της ΕΣΗΕΑ για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής πριν να είναι πολύ αργά».