1250 χρόνια ζωής ως πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς κλείνει τ’ Αργοστόλι!

Πρόκειται για ένα δυσκολότατο κείμενο που έχουν μεταγράψει οι Marino και Nicolo Pignatorre στο «Memorie storiche e critiche dell’ isola di Cefalonia dai tempi eroici alla caduta dela Republica Veneta», Corfu 1887.

Είναι γραμμένο στη βενετική διάλεκτο, στα μέσα του 18ου αιώνα. Ακολουθείται η ιδιότυπη βενετική σύνταξη και έχει γίνει προσπάθεια να αποδοθούν, εντός παρενθέσεων, οι λέξεις, ούτως ώστε να επιτρέπεται το πλήρες νόημα χωρίς να υπάρχει απόκλιση από την ακριβή μετάφραση, η οποία πρέπει να ακολουθηθεί για να αποδοθούν επακριβώς οι σκέψεις, τα νοήματα και η κουλτούρα της τότε εποχής. Η μετάφρασή του έγινε από την συγγραφέα και εκδότρια Ευρυδίκη Λειβαδά-Ντούκα η οποία έχει προσθέσει και υποσημειώσεις όπου είναι αναγκαίες.

Ο εν αρχή λόγος. Η Κεφαλληνία από το 1500 έως το 1797 ήταν υπό Βενετική κατοχή και στις 20 Απριλίου 1757 ορίσθηκε από τον Δόγη Franciscus Lauredano η μετάθεση της πρωτεύουσας από το οχυρωμένο Κάστρο του Αη Γιώργη στο παραθαλάσσιο Αργοστόλι. Μπορεί μεν οι πειρατικές επιδρομές να είχαν -κατά κάποιο τρόπο- εκλείψει, όμως δεν εξέλειψαν οι αντιδράσεις των ευγενών του Κάστρου οι οποίοι ένιωθαν ασφάλεια στα οχυρά τείχη, τη στιγμή κατά την οποία οι πολυάριθμες φατρίες του νησιού έλυναν τις διαφορές τους με αίμα. Οι Κεφαλλήνες προύχοντες σκαρφίζονταν διάφορους τρόπους για να εμποδίσουν την εγκατάλειψη του Κάστρου η οποία τελικά ήταν αναπόφευκτη. Οι καιροί είχαν αλλάξει, η θάλασσα είχε αρχίσει να παίρνει την αναγνώριση που της άξιζε και ο παλαιότατος συνοικισμός των ψαράδων και των τυχοδιωκτών άρχισε να μεταμορφώνεται σε πολιτειούλα.