Θα πετύχουμε «Ανάσταση» ιδεών

Οι ηγέτες της ΕΕ θέλησαν να δώσουν έμφαση στο ότι κάποιο σπουδαίο χαρτί υπογράψανε, για να πεισθεί ο ευρωπαίος πολίτης ότι η ΕΕ στα 50 χρόνια της μπόρεσε να ωριμάσει. Έτσι άρχισαν οι δηλώσεις των ηγετών, η αρθρογραφία γύρω από τη σπουδαιότητα της Διακήρυξης, η εμβριθής ανάλυση του περιεχομένου της και όλα όσα απαιτούνται για να πιστέψουν οι Ευρωπαίοι ότι κάποιο σοβαρό χαρτί τέθηκε σε ισχύ, που θα βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής τους. Εδώ σε μας ο κ. πρωθυπουργός, για να δώσει σπουδαιοφάνεια σ’ αυτά που συνέβησαν στη συγκέντρωση του Βερολίνου, πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο και ενημέρωσε σχετικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο πεπειραμένος σε διεθνή θέματα και πανέξυπνος Κάρολος Παπούλιας άκουσε με συγκατάβαση τα όσα του ανέφερε ο κ. πρωθυπουργός και με τα καθιερωμένα χαμόγελα (ειρωνείες άραγε;). Και μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά έλαβε μέρος στο επικοινωνιακό παιχνίδι που άρχισε να παίζει η ΕΕ εμπορευόμενη τις περιφρονημένες αξίες. Η σύναξη του Βερολίνου δεν ήταν «σεμνή και ταπεινή».

Ήταν «αστραφτερή και προκλητική». Και για κατευνασμό προσφέρθηκε στο κοινό η διακήρυξη των ενταφιασμένων αξιών. Και άρχισε να παίζεται το σχετικό παιχνίδι. Οι ηγέτες ίσως να κατανόησαν ότι είναι γυμνοί από ανθρωποκεντρική ιδεολογία, από ιδέες και μέτρα για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν τον απλό ευρωπαίο πολίτη που βιώνει τον δικό του Γολγοθά «σεμνά και ταπεινά». Και βλέπει τις αστραφτερές συνάξεις των ευρωπαίων ηγετών, γυμνών από ιδεολογικό εξοπλισμό, ως αβάσταχτη πρόκληση στη δική του μιζέρια. Να γιατί ο ευρωπαίος πολίτης έχει προ πολλού αποστασιοποιηθεί από όλες τις κοινοτικές μεγαλοστομίες. Γνωρίζει πολύ καλά ότι στο «ιερατείο των Βρυξελλών» κυριαρχεί η γραμμή «χορτάστε με λόγια τους πεινασμένους». Η Διακήρυξη των Αξιών του Βερολίνου έχει στόχο να πεισθούν οι λαοί της Ευρώπης ότι τάχα η ΕΕ επιθυμεί να αναστήσει τις ενταφιασμένες από τον νεοφιλελευθερισμό και την οικονομική ολιγαρχία πανανθρώπινες αξίες. Η ηγεσία της ΕΕ είδε τη γύμνια και τον ιδεολογικό της αφοπλισμό και θέλησε να τη σκεπάσει με το «φύλλο συκής» της διακήρυξης του Βερολίνου. Αυτό είναι το παιχνίδι που άρχισε να παίζεται γύρω από τις αξίες.

Δυστυχώς η ΕΕ μόνο τις χρηματιστηριακές αξίες βλέπει και αναγνωρίζει. Οι άλλες αξίες είναι για τους λίγους ρομαντικούς ιδεαλιστές. Το γεγονός ότι στα 50 χρόνια της η ΕΕ θυμήθηκε ότι υπάρχουν αξίες που συντηρούν την κοινωνική γαλήνη και δημιουργούν τον πραγματικό πολιτισμό δείχνει την υπεροχή αυτών των αξιών απέναντι στις «νέες αξίες» που έχει κατασκευάσει και έχει καθιερώσει η Νέα τάξη πραγμάτων, ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποιημένη αγοραία οικονομία. Ναι, οι ευρωπαίοι πολίτες επιθυμούν την «ανάσταση» των ξεχασμένων πανανθρώπινων αξιών. Φτάνει πια η θεοποίηση του κέρδους ως πανανθρώπινης αξίας. Φτάνει πια η λατρεία της εξαπάτησης, της διαπλοκής και της διαφθοράς σαν θεοτήτων. Φτάνει πια η πίστη στο ψέμα και στα επικοινωνιακά παιχνίδια της εξουσίας. Φτάνει πια η θεοποιημένη εκμετάλλευση του ιδρώτα του εργαζομένου λαού από τους κάθε είδους επενδυτές και «νταβατζήδες». Φτάνει πια η ληστρική εκμετάλλευση της φύσης και των πλουτοπαραγωγικών πηγών των αδύναμων κρατών. Οι λαοί της Ευρώπης επιθυμούν «ανάσταση» αξιών. Επιθυμούν να επικρατήσει παντού η αλήθεια, η καθαρότητα των ενεργειών της εξουσίας, η ηθική συμπεριφορά στις σχέσεις μεταξύ κράτους και πολιτών, μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και μεταξύ των απλών πολιτών στις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους. Θέλουν την επικράτηση της Δικαιοσύνης ως γενικευμένης πρακτικής. Ναι, οι ευρωπαίοι πολίτες επιθυμούν τον ηθικό επανεξοπλισμό πρώτα των ανθρώπων της εξουσίας και στη συνέχεια των απλών πολιτών. Επιθυμούν να δουν την «ανάσταση»:

α) Των χρηστών συναλλακτικών ηθών που κάποτε κυριαρχούσαν στις συναλλακτικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα συναλλαγών και στην αγορά. Για να αναπνεύσει ο αδύναμος συναλλασσόμενος και ο καταναλωτής αγαθών και υπηρεσιών. Να παραμεριστεί η κυριαρχία των «αγαθοποιών» δυνάμεων της αγοράς που καταληστεύουν τους πάντες και τα πάντα.

β) Της επιχειρηματικής ηθικής που δέχτηκε τη θέσπιση του οκταώρου της απασχόλησης, την επιβάρυνση της εργοδοσίας για τη δημιουργία των δομών άσκησης κοινωνικής πολιτικής (ασφαλιστικά ταμεία, γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς κ.λπ.) και κάθε μέτρο που απέβλεπε στην επίτευξη κοινωνικής συνοχής. Επιθυμούν να παραμεριστεί η προκλητική υπερκερδοφορία και να επανέλθει και ο κοινωνικός χαρακτήρας της επιχείρησης, παράλληλα βέβαια και με τη λογική επιχειρηματική αμοιβή.

γ) Κι επίσης επιθυμούν την επικράτηση της καθαρότητας στην άσκηση της εξουσίας. Δεν είναι νοητό άλλον να ψηφίζει ο λαός και άλλος να κυβερνάει πραγματικά. Να σταματήσει η εξάρτηση, η διαπλοκή και η διαφθορά της εξουσίας και των οργάνων της. Δεν επιτρέπεται στα δημοκρατικά πολιτεύματα να δρουν εξωθεσμικά κέντρα λήψης αποφάσεων. Γιατί τέτοιες αποφάσεις είναι πάντα ληστρικές για τους αδύναμους, κοινωνικά και οικονομικά, πολίτες, υπονομεύουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα και καταργούν ουσιαστικά το κράτος δικαίου. Η κοινωνική πλειοψηφία απαιτεί «άσπιλα και αμόλυντα» θεσμικά όργανα, προσηλωμένα με πάθος στη Δικαιοσύνη ως την υπέρτατη αξία που διέπει τις κοινωνικές σχέσεις.

δ) Οι ευρωπαίοι πολίτες απαιτούν το ξερίζωμα των πάσης φύσεως κυκλωμάτων. Να συνεχιστεί η εξάρθρωση του παραδικαστικού κυκλώματος που σε κάθε χώρα υπάρχει. Να αρχίσει η εκκαθάριση των παραεκκλησιαστικών κυκλωμάτων που δρουν σε όλες τις χώρες και εγκληματούν εν ονόματι της όποιας θρησκείας.

Να σταματήσει η δραστηριότητα των πολυπληθών παραεξουσιαστικών κυκλωμάτων που ασκούν φθοροποιό επίδραση σε όλο το φάσμα των οργάνων που διαθέτει η εξουσία και ειδικά ο κρατικός μηχανισμός.

ε) Οι ευρωπαίοι πολίτες αποδοκιμάζουν την ισοπέδωση των πάντων που θέλει να επιβάλει ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση και απαιτούν σεβασμό στις πολιτισμικές, ιστορικές, θρησκευτικές και εθνικές τους ρίζες.

Στα ήθη και τα έθιμα που συνιστούν την ιδιαιτερότητα, την ταυτότητα δηλαδή του κάθε λαού.

Θέλουν σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συντεταγμένη ελευθερία και αποδοκιμάζουν τις συνθήκες Σένγκεν, τα φακελώματα, τις κάμερες παρακολούθησης και όλα όσα ο αρρωστημένος εγκέφαλος του «μεγάλου αδελφού» έχει εφεύρει και έχει επιβάλει σε όλα τα υποτακτικά του κράτη. Και φυσικά και στην Ελλάδα, τη γενέτειρα της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.

στ) Οι λαοί της Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη θέλουν να δουν να ξαναστήνονται τα σύνορα μεταξύ του ψεύδους και της αλήθειας, μεταξύ της πραγματικότητας και των παραμορφώσεων της επικοινωνιακής πολιτικής, μεταξύ της απάτης και της εντιμότητας, μεταξύ της έντιμης επιχειρηματικότητας και της αρπαχτής, μεταξύ της ειλικρινούς πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης.

z) Οι λαοί όλου του πλανήτη θέλουν ειρηνική συμβίωση και ευημερία και έντονα αποδοκιμάζουν τους τυχοδιωκτισμούς ορισμένων σημερινών ηγετών, που χαλκεύουν δεσμά εν ονόματι της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Δεν είναι ανεκτή πλέον η εκμετάλλευση των αξιών από αυτούς που έθαψαν ακριβώς αυτές τις αξίες. Οι «νεκροθάφτες» των πανανθρώπινων αξιών παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές τους! Αυτοί που έδιωξαν από τις κοινωνικές δομές τον πολιτισμό και την ανθρώπινη συμπεριφορά, παρουσιάζονται σαν τάχα τιμωροί κάθε εκτροπής, επειδή νομίζουν ότι έτσι θα δικαιωθούν οι επιλογές τους, που οδηγούν στη διαφθορά των κοινωνιών.

Αν οι ηγέτες της ΕΕ σ’ αυτές τις αξίες πιστεύουν και για την «ανάσταση» και την παλινόρθωση αυτών είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν, έστω και τώρα, τότε έχουν στο πλευρό τους τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών. Αν όμως με τη Διακήρυξη Αξιών που υπέγραψαν στο Βερολίνο απλώς επιδιώκουν να παραπλανήσουν τους λαούς της Ευρώπης, τότε διαπράττουν έγκλημα εις βάρος της κοινωνίας. Είναι «εκμεταλλευτές αξιών». Και προσπαθούν να πείσουν ότι η ΕΕ απέκτησε τάχα ανθρώπινο πρόσωπο.

Όσο όμως θα παραμένει η ΕΕ πιστή θεραπαινίδα του νεοφιλελευθερισμού, πιστή στην υπηρεσία της ισοπέδωσης των πάντων και στήριγμα των τυχοδιωκτικών περιπετειών της σημερινής ηγεσίας των ΗΠΑ δεν είναι δυνατόν να αγωνιστεί ειλικρινά για την «ανάσταση» των αξιών.

Οι πανανθρώπινες αξίες έχουν ποδοπατηθεί και ενταφιαστεί. Εξακολουθούν όμως να ζουν μέσα στις καρδιές της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαών. Αυτό θα φέρει και τη γρήγορη «ανάστασή» τους. Ο θάνατος πάντα προηγείται της Ανάστασης. Πολιτισμένες κοινωνίες χωρίς αξίες δεν μπορούν να υπάρξουν. Αυτό είναι κανόνας. Η παλινδρόμηση είναι προσωρινή, φευγαλέα κατάσταση!

Σήμερα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού. Πέρα από τις ευχές μας στους φίλους αναγνώστες μας που υπομονετικά μάς διαβάζουν κάθε Κυριακή, ας ευχηθούμε να ξυπνήσει μέσα στον νου και στην καρδιά των ηγετών μας η προσήλωση προς τις πανανθρώπινες και προσωρινά ξεχασμένες αξίες. Ας ευχηθούμε μια λαμπρή «ανάσταση» των αξιών. Και τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος και τα όποια προβλήματά μας θα επιλυθούν ευκολότερα και καλύτερα.