Αμετανόητη παραμένει η κυρία Ρεπούση…
Με τα όσα υποστήριξε σε συνέντευξη που έδωσε την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή» ήρθε να δικαιώσει το «ΠΑΡΟΝ», όταν στο προηγούμενο φύλλο, πρωτοσέλιδα, γράφαμε ότι δεν είναι δυνατόν να αναθέσουν τις διορθώσεις σ’ αυτό το βιβλίο-ντροπή στους φυσικούς αυτουργούς του «εγκλήματος» κατά της Ιστορίας μας, είναι σαν να αναθέτεις στον «εγκληματία» να δικάσει τον εαυτό του…
Η κυρία Ρεπούση έχει το θράσος να μιλάει για «ιστορική εκπαίδευση δέσμια ιδεοληψιών του παρελθόντος» και ήρθε να μας απαλλάξει από ιδεοληψίες, από τις οποίες βέβαια κανένας μας δεν έπαθε τίποτε ούτε έγινε ανθέλληνας. Και τώρα η κυρία Ρεπούση θέλει «την αναβάθμιση της ιστορικής παιδείας των παιδιών και αυριανών πολιτών της χώρας» και η αναβάθμιση προφανώς είναι να ξεχάσουμε την καταστροφή της Σμύρνης και τη σφαγή των γονιών μας και να μάθουν τα παιδιά μας ότι εκεί στη Σμύρνη σφαγιάσθηκαν και… τραυματίσθηκαν οι παππούδες τους λόγω του… συνωστισμού, προσπαθώντας να ανεβούν… πρώτοι στα κρουαζιερόπλοια! Και καλά η… απαίτηση να μη… χαθεί «άλλο ένα καλό σχολικό βιβλίο», όπως χαρακτηρίζει το πόνημά της. Οποία μετριοφροσύνη…
Όμως η κυρία Ρεπούση κατηγορεί τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που ζητάει την απόσυρση του βιβλίου της, ότι έχει εγκλωβιστεί «σε κομματικά κελεύσματα», μιλάει για «κραυγές» και ότι είναι «τεράστια πολιτική ανευθυνότητα να διασύρεται το βιβλίο»!
Καλά, κυρία Ρεπούση, μορφωμένη γυναίκα, δεν σας προβληματίζει γιατί τόσος κόσμος, ολόκληρη η Ακαδημία Αθηνών, έγκυροι δημοσιογράφοι, είναι αντίθετοι με τις ιδεοληψίες που έχετε γράψει στο περιβόητο βιβλίο;
Υπήρξε ποτέ στο παρελθόν τέτοια κατακραυγή; Δεν καταλάβατε γιατί; Η απάντηση είναι απλούστατη. Οι απόψεις σας -δικαίωμά σας- δεν περνάνε, γιατί δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, με αυτά που ζήσανε οι πρόγονοί μας.
Τώρα, μετά απ’ αυτά που λέει η κυρία Ρεπούση, θα είναι μεγάλη πρόκληση να της αναθέσει η υπουργός Παιδείας να διορθώσει το βιβλίο της…
ΥΓ.: Αν η κυρία Ρεπούση σεβόταν τον εαυτό της, θα περίμενε κανείς ότι θα αρνιόταν να κάνει τις διορθώσεις, γιατί έτσι αποδέχεται ότι το βιβλίο της είναι ένα μεγάλο λάθος…
Όσα μάθαμε δεν μας χάλασαν
Ως απάντηση στις ανιστόρητες απόψεις της κυρίας Ρεπούση παραθέτουμε την κατάληξη του άρθρου του Ν. Τσαγκρή στο «Έθνος της Κυριακής» με τίτλο «Ιστορία και φρόνημα»:
«Και όσα μάθαμε δεν μας χάλασαν, ανεξάρτητα πόσο κοντά ήσαν στην «ιστορική αλήθεια». Μας έκαναν να αγαπάμε την πατρίδα, αλλά κυρίως την ανεξαρτησία, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Να σεβόμαστε την ελευθερία ως υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό και να αγωνιζόμαστε μέχρι θανάτου γι’ αυτήν.
Ενοχλεί άραγε αυτή η «φρονηματική» ταυτότητα των Ελλήνων; Και πιστεύουν κάποιοι ότι θα την αλλάξουν… διορθώνοντας την Ιστορία; Ίσως. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η «ταυτότητα» που, σαφώς, προέκυψε από τη σχέση μας με την ιστορία μας (όπως μέχρι σήμερα τη μαθαίναμε) καμιά σχέση δεν έχει με τον εθνικισμό».