υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας αναλαμβάνει, για τον μήνα Απρίλιο, η Βρετανία, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι μαζί με τις ΗΠΑ θα ανεβάσουν τα ντεσιμπέλ και τους υψηλούς τόνους κατά του Ιράν και όποιας άλλης χώρας αμφισβητήσει τον ηγετικό τους ρόλο…

Ελέγχουν οι Αμερικανοβρετανοί τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, οπότε η δήθεν «αντικειμενική ενημέρωση» (διάβαζε παραπληροφόρηση) μεροληπτεί διακριτικά υπέρ των εθνικών τους συμφερόντων και ευθυγραμμίζει μεθοδικά τη διεθνή κοινή γνώμη προς τις αμερικανοβρετανικές θέσεις στις παγκόσμιες εξελίξεις…

Πρόσφατο ενδεικτικό παράδειγμα διακριτικής μεροληψίας (κραυγαλέας, κατά τους γνωρίζοντες), όπως διαπίστωσε διπλωμάτης μας στον ΟΗΕ, είναι το γεγονός ότι στο θέμα με τους 15 βρετανούς ναύτες που κρατούνται στο Ιράν, τα τηλεοπτικά δίκτυα BBC και CNN έσπευσαν την περασμένη Πέμπτη να δημοσιοποιήσουν σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με αυστηρότατη διατύπωση για καταδίκη του Ιράν και αξίωση για άμεση απελευθέρωση των ναυτών. Το βρετανοαμερικανικής έμπνευσης σχέδιο ψηφίσματος δεν ήταν όμως το οριστικό. Σύμφωνα με την πρακτική του Συμβουλίου Ασφαλείας, άλλες χώρες-μέλη υποβάλλουν τροποποιήσεις, αρκετές φορές εναλλακτικά σχέδια ψηφίσματος και υιοθετείται, τελικά, δεσμευτική απόφαση ηπιότερη, μετριοπαθέστερη, λιγότερο επιθετική… Μετέδωσαν λοιπόν τα αμερικανοβρετανικά μέσα τη βρετανική πρόταση ως δήθεν τελικό ψήφισμα του ΟΗΕ… Παιχνίδια επικοινωνιακά που στη διπλωματία προετοιμάζουν το «κλίμα» για πιο έντονες αντιπαραθέσεις… Καλό μήνα λοιπόν, με τους βρετανούς «φιλειρηνιστές» στο πηδάλιο του Συμβουλίου Ασφαλείας, αυτούς που διαφεντεύουν σήμερα στο Ιράκ και μεταχειρίσθηκαν «πολιτισμένα» τους κρατούμενους στις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ…

Πρεσβεία ανοίξαμε στην Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου, σαν να λέμε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όπως θα έλεγε ο διαχρονικός Ανδρέας Λασκαράτος που θεωρούσε τον τόπο καταγωγής του το κέντρο του κόσμου… Το Γενικό Προξενείο μας στην Ποντγκόριτσα μετατρέπεται σε πρεσβεία και μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος πρέσβης (από τους πολλούς που περισσεύουν…) αναβαθμίζεται ο σημερινός Γενικός Πρόξενος Νικ. Καϋμενάκης σε επιτετραμμένο… Δεν ξέρω αν οφείλει στο επώνυμό του τέτοια τύχη να περάσει μερικά χρόνια στην Ποντγκόριτσα, ένα είδος νέας στρατιωτικής θητείας, σε τοποθεσία όμως εξοχική, ντυμένος πολιτικά…

Οριστικοποιήθηκαν οι μεταθέσεις πρέσβεων, με την τυπική σύγκληση του υπηρεσιακού συμβουλίου, την περασμένη εβδομάδα. Τα «αξιοκρατικά» κριτήρια γνωστά και διαχρονικά σε αυτό το νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας… Όποιος έχει μέσον ή μπάρμπα με πρόσβαση απευθείας στη «γιάφκα της Αραβαντινού» παίρνει καλό πόστο, οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν τις «παρέες» τους, ας ήταν πιο γυμνασμένοι, πιο ευλύγιστοι, μια παραπάνω οσφυοκαμψία δεν βλάπτει αν είναι να πάρουμε το Βερολίνο…

Λοιπόν, από τα Σκόπια η πρέσβειρα Ντ. Γροσομανίδου επιστρέφει στην Αθήνα και στη θέση της πηγαίνει η Αλεξ. Παπαδοπούλου από την Μόνιμη Αντιπροσωπεία του ΟΗΕ. Στην Τυνησία τοποθετείται ως έμπειρος πρέσβης ο Δημ. Καραϊτίδης, πρώην διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του τέως πρωθυπουργού Κ. Σημίτη… Θα γράψει, προφανώς, διατριβή για τους χουρμάδες… από την Τυνησία. Η Ουρ. Αρβανίτη πηγαίνει πρέσβειρα στο Ζάγκρεμπ και επιστρέφει ο Παν. Μπάιζος στην Αθήνα. Στη Βέρνη πηγαίνει ο Κ. Τριτάρης, στη θέση του Ι. Θωμόγλου που επιστρέφει στην Αθήνα. Να σημειώσω ότι ο κ. Τριτάρης ούτε καν δύο χρόνια δεν συμπλήρωσε στο Βερολίνο, αλλά ο διευθυντής της Εθιμοτυπίας κ. Κριεκούκης, που πηγαίνει στην πρεσβεία στο Βερολίνο, έχει τέτοιες πλάτες, που λύνει και δένει… Μέχρι και ο Πάγκαλος άκουσα ότι έβαλε το χεράκι του… για να αδειάσει η συγκεκριμένη πρεσβεία. Τόσο πολύ το ερωτεύθηκε το Βερολίνο ο κ. Κριεκούκης που πήγε συνοδεύοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έτσι για να ξέρετε με ποιο κριτήριο γίνονται οι μεταθέσεις των διπλωματών. Στο Μπουένος Άιρες πηγαίνει ο Μιχ. Χρηστίδης και από εκεί ο Α. Κογεβίνας επιστρέφει στην Αθήνα. Στο Στρασβούργο πηγαίνει ο Δενδρούλης από το Βουκουρέστι και επιστρέφει στην Αθήνα ο Κων. Γεροκωστόπουλος που συνταξιοδοτείται. Αλλάζουν και τον πρέσβη στο ΝΑΤΟ κ. Ζέπο και τον στέλνουν στο Κάιρο και από εκεί επιστρέφει στην Αθήνα ο Παν. Βλασσόπουλος. Στη Ρώμη, στο Βατικανό, πηγαίνει ο Μιλ. Χισκάκης, γενικός διευθυντής προσωπικού στο υπουργείο, ίδιος κερνάει και ίδιος πίνει… Στη Ρώμη πηγαίνει και ο γενικός γραμματέας Χαρ. Ροκανάς, που ως νεαρός διπλωμάτης υπηρέτησε πρόξενος στην Ιταλία, στη Βενετία, αναμνήσεις είναι αυτές να μην τις ξαναζήσουμε σε πιο ώριμη ηλικία; Στο ΝΑΤΟ πηγαίνει ο Θρ. Σταματόπουλος, στη Βιέννη ο Παν. Ζωγράφος και επιστρέφει ο Θ. Σωτηρόπουλος και στο Νέο Δελχί πηγαίνει ο Στ. Λυκίδης από το Βατικανό και επιστρέφει ο Ι. Οικονομίδης στην Αθήνα…

Σκληρότατος ο ανταγωνισμός των διπλωματών μας για κάθε καλή πρεσβεία και προξενείο ακόμη και για τα αζήτητα, όπως η Ποντγκόριτσα και η Πρίστινα (καλομελέτα…), εάν λοιπόν δεν έχεις κανέναν διαμεσολαβητή να σε υποστηρίζει, τότε η επαγγελματική σου εξέλιξη θα έχει πάντα κατεύθυνση προς τις εξωτικές αφρικανικές χώρες… Ζούμε στην εποχή των «νταβατζήδων», το είπε τόσο γλαφυρά και παραστατικά ο πρωθυπουργός μας Κώστας Καραμανλής, λες και ήξερε καλά τι γίνεται μέσα σε αυτό το αριστοκρατικό στην όψη υπουργείο…

Για το θέμα του Κοσόβου προειδοποίησε ο πολυπράγμων αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών και πρώην πρέσβης στην Αθήνα Νικ. Μπερνς ότι εάν η Ρωσία δεν ευθυγραμμισθεί με τη θέση της Ουάσινγκτον, ενδέχεται ορισμένες χώρες που δεν κατονομάζει να προχωρήσουν σε μονομερή αναγνώριση… Προφανώς η ίδια μεθόδευση που εφάρμοσαν οι ΗΠΑ, αιφνιδιαστικά, και με την αναγνώριση ως «Μακεδονία» του κράτους των Σκοπίων. Πολύ επικίνδυνη ατραπός, στις διεθνείς σχέσεις, αυτή της μονομερούς αναγνώρισης και μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις ανεπιθύμητες, ακόμη και για τις ίδιες τις ΗΠΑ, εκτός εάν δεν μπορούν να δουν πιο μακριά από τη μύτη τους και να αξιολογήσουν τις πιθανές συνέπειες και παρενέργειες από αυτούς τους πολύ ευγενικούς εκβιασμούς…

Α. Κ.