Η κρίσιμη μάζα

Ωστόσο, αυτή η επικοινωνιακή τακτική ακόμα κι αν αποδώσει καρπούς, δηλαδή πείσει ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης, δεν θα πείσει την κρίσιμη εκλογική μάζα που καθορίζει το αποτέλεσμα των εκλογικών αναμετρήσεων. Κι αυτό γιατί τα βασικά χαρακτηριστικά της κρίσιμης εκλογικής μάζας (υψηλό μορφωτικό επίπεδο, συστηματική παρακολούθηση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, αποδέσμευση από κομματικές εξαρτήσεις και μετακινούμενη ψήφο), που ταξικά ανήκει στα μεσοστρώματα, δεν της επιτρέπουν να πειστεί μέσω τεχνικών διάχυσης ευθυνών.

• Η κρίσιμη εκλογική μάζα αναμένει από την κρατούσα κατάσταση από τη μια να αναλάβει τις πολιτικές της ευθύνες κι από την άλλη να εγγυηθεί την εξυγίανση στον τομέα διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων. Κι όσο η κυβέρνηση της ΝΔ δεν κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, τόσο αφήνει εκλογικά μετέωρη την κρίσιμη εκλογική μάζα. Το παράδοξο είναι πως η κρίσιμη εκλογική μάζα αναζητά μια πειστική δικαιολογία που θα της επιτρέψει να δώσει «δεύτερη ευκαιρία» διακυβέρνησης στη ΝΔ. Γι’ αυτό η τακτική της κρατούσας κατάστασης είναι λαθεμένη, καθότι μπορεί να πείσει τους ανενημέρωτους, αλλά όχι τους ενημερωμένους και νοήμονες, όπως οι πολίτες που συγκροτούν την κρίσιμη εκλογική μάζα. Με άλλα λόγια, αν θέλει (που θέλει) η κυβέρνηση να πείσει τους απαιτητικούς, οφείλει να αναγνωρίσει το λάθος, να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν και να εγγυηθεί ότι δεν θα επαναληφθεί το λάθος. Έτσι θα πείσει και την κρίσιμη εκλογική μάζα, που θέλει να πειστεί.

• Επιπροσθέτως ο μέσος πολίτης γνωρίζει ότι το φαινόμενο της διαφθοράς μπορεί να πλήξει κάθε διακυβέρνηση. Όμως απαιτεί και «μηδενική ανοχή στη διαφθορά» και «τιμωρία των ενόχων» προς παραδειγματισμό και «ανάληψη πολιτικών ευθυνών» όπου υπάρχουν, ώστε να γνωρίζουν και οι υψηλά ιστάμενοι ότι έχουν ευθύνη για τις επιλογές τους ή τις παραλείψεις τους. Διά ταύτα, η κοινή πολιτική λογική δείχνει τον δρόμο της κάθαρσης που πρέπει να επιλέξει η κρατούσα κατάσταση, για να βγει με τις δυνατόν λιγότερες απώλειες από το σκάνδαλο με τα ομόλογα. Εάν τον ακολουθήσει, δεν θα στερηθεί τη «δεύτερη ευκαιρία», αν όχι, τότε κι αυτή τίθεται εν αμφιβόλω…

ΥΓ.: Σοφό θα ήταν τα κόμματα εξουσίας να συγκροτήσουν «δεξαμενή στελεχών», με κριτήρια την ικανότητα, την εντιμότητα, τη διαφανή κοινωνική διαδρομή – κι από τη δεξαμενή αυτή ν’ αντλούν στελέχη για τις θέσεις «κλειδιά» κι όχι να τοποθετούν τους κομματικούς φίλους των εκάστοτε υπουργών.