Η ιστορία τιμωρεί

Γιατί οι παρατηρήσεις των ακαδημαϊκών όχι μόνο επιβεβαιώνουν το δημοσίευμα της εφημερίδας αλλά και επιβάλλουν -για όσους διαθέτουν την κοινή λογική να αναλύσουν στο περιεχόμενό τους τις παρατηρήσεις αυτές- την απόσυρσή του.

Δεν υιοθετούμε «θεωρίες συνωμοσίας» όταν επισημαίνουμε ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε σύμφωνα με την επίσημη γραμμή των Γ. Παπανδρέου και Τζεμ για την προσαρμογή των σχολικών βιβλίων στη νέα «ιστορική οπτική» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αυτή η «γραμμή» αφ’ εαυτής μετατρέπει την επιστημονική ιστορική ανάλυση σε πολιτική σκοπιμότητα.

Όμως και από την πλευρά της «επιστημονικής» μεθόδου που ακολουθήθηκε, οι ενστάσεις είναι το ίδιο σοβαρές και κατηγορηματικές.

Οι συγγραφείς επιχείρησαν να γράψουν μια «ουδέτερη», «αντικειμενικοποιημένη» Ιστορία, αρκούμενοι στην απλή περιγραφή τυπικών γεγονότων.

Στο «επιστημονικό» τους «χειρουργείο» λοιπόν τεμάχισαν τη συνέχεια του Ελληνισμού, αφαίρεσαν κάθε είδος ηθικού – εθνικού κινήτρου, κάθε αξία και ιδέα από τα ιστορικά πρόσωπα και ερμήνευσαν τον αγώνα για την ανεξαρτησία και την ελευθερία σαν ένα ουδέτερο ιστορικό περιστατικό που απέβλεπε τελικά σε ωφελιμιστικούς στόχους.

Γι’ αυτό και «απογύμνωσαν» κάθε ήρωα, κάθε ιστορικό γεγονός από την αξία και τη σημασία του μετατρέποντας την ιστορική μας πορεία ως έθνους και ως λαού σε άθροισμα περιστατικών, όπως ένα δελτίο ειδήσεων. Γι’ αυτούς, τελικά, και η θυσία των Θερμοπυλών ήταν μια ατελέσφορη πράξη κάποιων μεγαλομανών…

Ευτυχώς η καθολική αντίδραση απέδειξε και την άγνοια και τη μικρότητα των μεταμοντέρνων ιστορικών. Που θα καταγραφούν ως απλή υποσημείωση στη σύγχρονη Ιστορία…

ΟΦΙΣ