Εκκλησιαστικό αλαλούμ εν μέσω Σαρακοστής…

Και ενώ αυτά ισχύουν καθώς φαίνεται για μας τους απλούς χριστιανούς, οι εκκλησιαστικοί πατέρες μας έχουν εντελώς διαφορετική άποψη! Αν είναι να βγει μια ψυχή, θέλουν να τη βγάλουν. Εδώ και τώρα! Δεν έχουν καμία απολύτως αναστολή!
***

Ζητεί την… απόσυρση
του νομοσχεδίου

Πώς να ερμηνεύσει κανείς τη στάση του Πρώτου μεταξύ Ίσων, της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος αντί να ρίξει λίγο νερό στο κρασί του, μέρες που είναι, και να επανέλθει μετά το Πάσχα στις όποιες αξιώσεις του -που αρχίζουν πλέον να γίνονται κουραστικές- έχει επιδοθεί σε έναν ανελέητο ανταρτοπόλεμο κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος και προσωπικά κατά του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου… (Παναγιώτατε, με την τακτική αυτή φοβόμαστε ότι θα κάνετε τον κ. Χριστόδουλο, συμπαθή ακόμη και στα μάτια των πιο φανατικών εχθρών του.) Από τα πυρά και τις… χριστιανικότατες απειλές του κ. Βαρθολομαίου δεν γλίτωσε ούτε η Υπουργός Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία μπορεί να τα κατάφερε με τη μεταρρύθμιση στην Παιδεία και να έσπασε το μέτωπο, δεν είναι βέβαιο όμως ότι θα τα καταφέρει εξίσου καλά και με τον Πατριάρχη. Αν και οι γνωρίζοντες την κ. Γιαννάκου, από την καλή και την ανάποδη, υποστηρίζουν ότι είναι πολύ σκληρή αντίπαλος.

Να αποσύρει και να μην προωθήσει το σχέδιο νόμου περί Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης στη Βουλή καλεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στην επιστολή την οποία απέστειλε προς την υπουργό αναφέρει συγκεκριμένα ότι «η υπό την παρούσα μορφή προώθησις του σχεδίου νόμου προς ψήφισιν υπό της εντιμότατης Βουλής των Ελλήνων είναι όχι μόνον αλυσιτελής, αλλά και επικίνδυνος διά τε τα προτεινόμενα και διά τα παρεπόμενα, ίνα μη διά των περιστασιακών σκοπιμοτήτων ή συγχύσεων δοκιμάζονται αιωνόβιοι θεσμοί και δη επί προφανεί ζημία της Εκκλησίας».

Επίσης ο Πατριάρχης καλεί την υπουργό να «λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα προς αποτροπήν των επαπειλουμένων δυσθεράπευτων κινδύνων και ζημιών» στην Εκκλησία της Ελλάδος, αν ψηφιστεί το εν λόγω σχέδιο νόμου.
***

Το πλαίσιο

Στην αρχή της επιστολής του προς την κυρία Γιαννάκου ο Οικουμενικός Πατριάρχης καθορίζει το πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργεί η Εκκλησία της Ελλάδος σύμφωνα με τον Τόμο του 1850 και την Πράξη του 1928, και επισημαίνει ότι το νομοσχέδιο για την Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη «διά τε της αοριστίας της εδαφικής αναφοράς αυτού εις την ελληνικήν επικράτειαν γενικότερον και διά της τυχόν εφαρμογής εν ταις Επαρχίαις των Νέων Χωρών των προδήλως αντικανονικών διατάξεων αυτού θα ηδύνατο να προκαλέσει κατά την εν τη πράξει εφαρμογήν αυτού επικινδύνους καταστάσεις και δι’ αυτήν εισέτι την εσωτερικήν συνοχήν της Ιεραρχίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος».

Στη συνέχεια σημειώνει ότι δια της προσεκτικής μελέτης των διατάξεων του νομοσχεδίου διαπιστούνται «σοβαραί, αν όχι σκόπιμοι, παρεκκλίσεις εκ της κανονικής τάξεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό το πρόσχημα, μάλιστα, του δήθεν εκσυγχρονισμού ή της συμπληρώσεως του δήθεν ελλιπούς δικονομικού συστήματος του εσωτερικού Κανονικού Δικαίου της Εκκλησίας, ιδία διά της εισαγωγής των καινοφανών αντικανονικών θεσμών του πρωτεκδίκου και των εκδίκων».

Γι’ αυτούς η επιστολή επισημαίνει ότι εφοδιάζονται με ευρύτατες, ανεξέλεγκτες και αντικανονικές αρμοδιότητες για την άσκηση δίωξης κατά αρχιερέων και άλλων κληρικών ή μοναχών και ότι μόνον ο Αρχιεπίσκοπος επιφυλάσσει για τον εαυτόν του το «ακαταδίωκτον».
***

Απειλές…

Ακόμη τονίζει ότι τυχόν επιβολή με νομοθετική ρύθμιση των διατάξεων αυτών συνεπάγεται την αναγνώριση της εκχωρήσεως αρμοδιοτήτων στη ΔΙΣ στον υπό αυτήν διοριζόμενο πρωτέκδικο και είναι αντίθετη με το πνεύμα της Πατριαρχικής Πράξεως για την ίση εκπροσώπηση στη ΔΙΣ και στα από αυτήν συγκροτούμενα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια.

Επίσης επισημαίνει ότι κάθε προσπάθεια επιβολής με νόμο αντικανονικών θεσμών στον ιδιαζόντως ευαίσθητο χώρο της απονομής της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, που συνεπάγεται ανεξέλεγκτη σύγχυση θεσμών και δικαιοδοσιακών αρμοδιοτήτων, τον βρίσκει αντίθετο και δηλώνει ότι τυχόν αντικανονικές αποφάσεις δεν δεσμεύουν στην καθ’ οιονδήποτε τρόπο εφαρμογή τους το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις επαρχίες της δικαιοδοσίας του στην Ελλάδα.
***

Και υποκρισίες…

Με λίγα λόγια ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανάγεται σε μέγιστο νομοθέτη της Ελλάδας, εν ονόματι των ιερών κανόνων τους οποίους υποτίθεται ότι εκφράζει… Λησμονεί καθώς φαίνεται ο Παναγιώτατος κάποια κεφάλαια της δικής του Πατριαρχίας. Μπορεί να μας θυμίσει άραγε τους ιερούς κανόνες βάσει των οποίων αποκεφάλισε με συνοπτικές διαδικασίες τον Αρχιεπίσκοπο Β. και Ν. Αμερικής Γέροντα Ιάκωβο; Πώς έγινε μέσα σε μία νύχτα Πισιδίας ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων Μεθόδιος Φούγιας; Σε ποιους ιερούς κανόνες βασίστηκε η καρατόμησή του; Μπορεί να μας θυμίσει επίσης το γιατί έγινε πρώην Αμερικής ο διάδοχος του αειμνήστου Ιακώβου, Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων, η εκλογή του οποίου είχε συνοδευτεί από εμετικές πατριαρχικές υπερβολές και κορώνες; Ποια Συνοδικά δικαστήρια έκριναν ένοχο τον Μητροπολίτη πρώην Λέρου και Καλύμνου Νεκτάριο, ο οποίος την περιόδο της κρίσης μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Φαναρίου, είχε αναχθεί στον κύριο εκφραστή των θέσεων του Οικουμενικού Θρόνου και είχε μετεξελιχθεί σε βασικό κατήγορο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου; Θα είχε ενδιαφέρον να άρει την επιμελώς, μέχρι σήμερα, τηρούμενη στάση σιωπής και να μας μιλήσει για το παρασκήνιο της εποχής εκείνης. Σε ποιους ιερούς κανόνες βασίστηκε αλήθεια ο αφορισμός του διακεκριμένου θεολόγου κ. Σωτηρόπουλου, όταν και οι πέτρες γνωρίζουν ότι παρά τις υπερβολές και τις ακρότητες του χαρακτήρα του είναι μια ιδιάζουσα εκκλησιαστική μορφή που αγωνίζεται για Χριστό και Ελλάδα; Και αν εφαρμόζονται οι ισχύοντες ιεροί κανόνες στο Φανάρι, τότε γιατί δεν ζητούνται εξηγήσεις από τον υβριστή του Πατριάρχη και των αυλικών της Πατριαρχικής αυλής Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό; Τι τους φοβίζει και δεν τον καθίζουν στο σκαμνί όταν έχει εκστομίσει ακατονόμαστες ύβρεις, επί προσωπικού επιπέδου, κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και άλλων Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου; Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν…

Σε ποιους ιερούς κανόνες στηρίχθηκε η εκθρόνιση του Μητροπολίτη πρώην Ρόδου Αποστόλου, την περίοδο μάλιστα που ήταν Συνοδικός Ιεράρχης και πήγαινε συχνά στην Πόλη; Ποια Σύνοδος αποφάσισε, άραγε, την έκπτωσή του, αφού ουδέποτε συζητήθηκε το θέμα του στη Σύνοδο της περιόδου εκείνης, στην οποία ήταν μέλος και πάντα παρών.

Αναγκαστήκαμε να υπενθυμίσουμε μερικές μόνον από τις αναρίθμητες εκείνες περιπτώσεις που δείχνουν ότι το έλλειμμα συνοδικότητας στο Φανάρι είναι ουσιαστικό. Και ότι οι ιεροί κανόνες, τους οποίους επικαλούνται με περισσή ευκολία και ανερυθρίαστα για να υποστηρίξουν τις αξιώσεις τους, ποδοπατούνται καθημερινά αποκαλύπτοντας δυστυχώς το μέγεθος της υποκρισίας των εκκλησιαστικών μας ταγών.
***

Αρχιεπισκοπική αναδίπλωση:
ειρήνη με το Φανάρι!

Και ενώ θα περίμενε κανείς τον συνήθως εκρηκτικό Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο να σηκώσει τους τόνους, αρκέστηκε σε μια επίδειξη άκρας ταπείνωσης και… αναδίπλωσης, έναντι του Οικουμενικού και των αξιώσεων του Φαναρίου. Για μεν την αξίωση του Πατριάρχη να αποσύρει το νόμο περί Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης και να αποστείλει και τις προσωπικές απόψεις του για το επίμαχο θέμα, παρέπεμψε σοφά ποιών, την επιστολή στην Επιτροπή Νομοκανονικών για να αποφανθεί… Μετά το Πάσχα! Πάντως ο Αρχιεπίσκοπος άφησε στη ΔΙΣ να εννοηθεί ότι δεν θα κάνει κάτι χωρίς τη συναίνεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Στην έτερη επιστολή του Φαναρίου, για την έκθεση για τον Απόστολο Παύλο, σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, με την οποία κατηγορεί ευθέως τον Αρχιεπίσκοπο για εθνοφυλετισμό και προσωπικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες, η ΔΙΣ με εισήγηση του ίδιου του Αρχιεπισκόπου αποφάσισε να επιλυθούν οι όποιες διαφορές με τρόπο ειρηνικό και με βάση τον δεδομένο σεβασμό και την αγάπη που υπάρχει προς τη Μητέρα Εκκλησία. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να συζητούν ότι η εορτή του Αποστόλου Παύλου, που ξεκίνησε επί Αρχιεπισκοπίας του Χρυσοστόμου Α΄ του Παπαδόπουλου, να μην ονομάζεται πλέον «θρονική»… Τόσο καλά…
***

Διαβεβαίωση

Επιπλέον από τον εκπρόσωπο Τύπου της ΔΙΣ Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο υπήρξε η διαβεβαίωση ότι η προβολή των πραγματικών συμβάντων, ότι δηλαδή ο Απόστολο Παύλος ίδρυσε πολλές τοπικές Εκκλησίες στην Ελλάδα (όπως των Φιλίππων, της Θεσσαλονίκης, της Βέροιας, της Νικοπόλεως, της Αθήνας και της Κορίνθου) και επομένως, κατ’ επέκτασιν την Εκκλησία της Ελλάδος, δεν σημαίνει ότι αποκλείει -πώς θα μπορούσε να γίνει άλλωστε αυτό- από το να είναι ο Απόστολος ιδρυτής και άλλων Εκκλησιών, εκτός Ελλάδος, όπως της Κύπρου και της Μικράς Ασίας. Εξάλλου για τον εθνοφυλετισμό τον οποίο προσάπτει στην Εκκλησία της Ελλάδος και προσωπικά στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην επιστολή του, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως είπε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι λειτουργεί με αυτόν τον αντιεκκλησιαστικό τρόπο, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση εθνοφυλετικών επιδιώξεων μιας Εκκλησίας όπως της Ελλάδος, η οποία χαρακτηρίζεται για τη δημοκρατική-συνοδική της υφή και οργάνωση (σε αντίθεση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που στηρίζεται στην απόλυτη εξουσία του ενός). Στην προσπάθειά της μάλιστα η Εκκλησία της Ελλάδος να ασχοληθεί όχι με εθνικά ζητήματα, αλλά να τονίσει τον ερχομό σ’αυτήν και τη μεγάλη επίδραση ενός μεγάλου Αποστόλου, του πρώτου μετά τον Ένα, προβαίνει σε διάφορες εκδηλώσεις για να τονώσει το θρησκευτικό συναίσθημα. «Είναι τιμή και χαρά και ευλογία για την Εκκλησία της Ελλάδος που ο Απόστολος Παύλος την επισκέφθηκε και ίδρυσε τοπικές της Εκκλησίες», πρόσθεσε με νόημα ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος.

Αναφορικά με τον διαγωνισμό τον οποίο διενεργεί φέτος στους μαθητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Εκκλησία της Ελλάδος, ύστερα από πρόταση του Αρχιεπισκόπου τα μέλη της ΔΙΣ, με ομόφωνη απόφασή τους αποφάσισαν να αποστείλουν επιστολή στον Οικουμενικό Πατριάρχη και να τον ευχαριστούν διότι τελικώς επευλόγησε τον διαγωνισμό αυτό και τον προσκαλούν μάλιστα να ηγηθεί του διάπλου που θα διενεργηθεί με προσκεκλημένους τους μαθητές που θα διακριθούν στον διαγωνισμό αυτό καθώς και τους καθηγητές τους.
***

Το κόλπο grosso της άρσης
του Επιτιμίου

Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει με τη ζωή του και το παράδειγμά του ο αείμνηστος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κωνσταντίνος, το κατάφερε με την κοίμησή του: ένωσε όλες τις… τάσεις της Ιεραρχίας κάτω από το δίλημμα της άρσης του επιτιμίου της ακοινωνησίας που είχε επιβληθεί στον ίδιο και στον Μητροπολίτη πρώην Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημο, για την απρεπή και αμετροεπή συμπεριφορά που επέδειξαν προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί αρχιεπισκοπίας του μακαριστού Σεραφείμ.

Και το μεν επιτίμιο του Κωνσταντίνου ήρθη λίγους μήνες προ της εξόδου του από τον μάταιο τούτο κόσμο και ενώ ήδη είχε υποστεί η υγεία του ανήκεστο βλάβη.

Η εξόδιος ακολουθία του ωστόσο έγινε αφορμή για να δημιουργηθεί μια ηθικής τάξεως παρεξήγηση, επειδή ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος επέτρεψε ως επιχώριος Ιεράρχης, στον επίσης τιμωρημένο με το επιτίμιο της ακοινωνησίας Μητροπολίτη πρώην Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημο, να λάβει μέρος στην εξόδιο ακολουθία και μάλιστα να εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο στον κοιμηθέντα Ιεράρχη Κωνσταντίνο.

Ο Μητροπολίτης Θηβών Ιερώνυμος, όταν ερωτήθη από τον Αρχιγραμματέα της Συνόδου Αρχιμανδρίτη Κύριλλο, ύστερα από εντολή του Μακ. Αρχιεπισκόπου αν αληθεύει η πληροφορία που έφτασε στη Σύνοδο, απάντησε καταφατικά και είπε ότι το έκανε για λόγους πνευματικής ευθύνης.

Το θέμα αυτό συζητήθηκε, ακροθιγώς έστω, στη ΔΙΣ και αρκετοί ήταν οι Ιεράρχες εκείνοι που εξέφρασαν την αποδοκιμασία τους γι’ αυτήν την αυθαιρεσία, ενώ κάποιοι άλλοι συνέστησαν στον Αρχιεπίσκοπο να αρθεί το επιτίμιο και από τον πρώην Αττικής παρά τον δύστροπο χαρακτήρα που έχει και τις κακοήθειες που αποτυπώνει ανά δεκαπενθήμερο -απαύγασμα προφανώς της ψυχής του- στο έντυπο που εκδίδει….

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος, χωρίς να αποκλείσει το ενδεχόμενο της άρσης, είπε ότι καλό είναι να το ξαναδεί η Σύνοδος με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και ηρεμία μετά το Πάσχα.

Εντύπωση ωστόσο προκάλεσε η στάση των Μητροπολιτών Φιλίππων Προκόπιου και Ζακύνθου Χρυσόστομου, οι οποίοι, όπως προ 15ετίας περίπου, είχαν πρωταγωνιστήσει στην επιβολή του επιτιμίου της ακοινωνησίας τότε -ενώ, ω της ειρωνείας, διαφωνούσε κάθετα ο τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος (και νυν Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)- πρωταγωνιστούν και σήμερα στην άρση αυτής της πνευματικής κύρωσης, με το αιτιολογικό ότι πέρασαν τα χρόνια κι ότι δεν αξίζει σε έναν Ιεράρχη της Εκκλησίας να πληρώνει με αυτόν τον ανάλγητο τρόπο τα όποια λάθη του, λες και είναι ο χειρότερος εγκληματίας.

Μα το σκεπτικό αυτό ένας νηφάλιος άνθρωπος θα το επικαλείτο τότε που επεβλήθηκε το επιτίμιο. Ήταν η εποχή που το πηδάλιο της Εκκλησίας κρατούσαν στα χέρια τους αυτοί που σήμερα μιλούν για έλλειμμα συνοδικότητας και κάνουν αντιπολίτευση στον Χριστόδουλο.

Αν ανατρέξουμε στα πρακτικά της Ιεραρχίας εκείνης που επέβαλε τα επιτίμια, ύστερα από εισήγηση προς τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ του καθηγητή κ. Βλάσση Φειδά που διαδραμάτιζε τότε σημαίνοντα ρόλο στη διοίκηση της Εκκλλησίας, έστω και παρασκηνιακά, θα δούμε τι υποστήριζε και τι ψήφισε τότε ο Μητροπολίτης Θηβών Ιερώνυμος, που σήμερα επικαλείται… λόγους πνευματικής ευθύνης, καθώς και ο Μητροπολίτης Φιλίππων Προκόπιος – alter ego την εποχή εκείνη του κ. Φειδά. Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος δεν ανήκε την εποχή εκείνη στην Ιεραρχία, αλλά έφερε τον τίτλο του Τιτουλάριου Μητροπολίτη Δωδώνης και ήταν διευθυντής Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Ο ρόλος του ωστόσο ήταν γνωστός την εποχή εκείνη. Και οι πέτρες γνώριζαν αυτά που έκανε κρυφά και φανερά για να «κλείσει» οριστικά τον δρόμο του Νικόδημου Γκατζιρούλη προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, με τον φόβο μήπως και δικαιωθεί και αποκατασταθεί στη Μητρόπολη Αττικής.

Στόχος του τότε Τιτουλάριου Μητροπολίτη Δωδώνης ήταν η εκλογή του σε Μητροπολίτη Αττικής, κάτι που όμως δεν κατάφερε… Αυτή ήταν η αιτία που επινοήθηκε το επιτίμιο της ακοινωνησίας: Να εμποδίσουν την προσφυγή στο ΣτΕ. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι ζητούν από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο την άρση… Γιατί; Μα για να ανοίξει εκ νέου ο ασκός του Αιόλου. Και για να δημιουργηθεί νέο μπάχαλο στην Εκκλησία μας, με προσφυγές στο ΣτΕ, με εκλογές και επανεκλογές Μητροπολιτών για την ίδια Μητροπολιτική έδρα. Με λίγα λόγια, προσπαθούν να οδηγήσουν τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στην παγίδα τους, ώστε να άρει το επιτίμιο! Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί μετά το Πάσχα. Το βέβαιο είναι ότι θα πρέπει να συνεκτιμηθούν όλες οι παράμετροι και η όποια απόφαση της ΔΙΣ, η οποία πρέπει να επικυρωθεί από την Ιεραρχία, να βασίζεται στην ενότητα της Εκκλησίας, στην ομοψυχία και στη σύμπνοια των Ιεραρχών και στην αποφυγή νέων δραματικών καταστάσεων που θα διχάσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα.