Πυρ ομαδόν κατά των δήθεν… προοδευτικών
Ο πρώτος με τον τίτλο «Ο ψεύτικος μανδύας της δήθεν προοδευτικότητας» αποκαλύπτει καρέ καρέ τα προσωπεία αυτών που θέλουν να αφήσουν τον Έλληνα χωρίς ιστορία.
Γράφει ο Μίκης:
«Ας μην ψάχνουν, λοιπόν, οι ευαίσθητοι πολίτες να βρουν την αιτία της σημερινής εθνικής παράλυσης σε δευτερεύουσες σχέσεις, πρόσωπα και καταστάσεις. Η πραγματική αιτία είναι ότι ενώ με το λαϊκό στοιχείο και με τη λαϊκή ιδιότητα έγινε ό,τι τέλος πάντων θετικό έγινε σ’ αυτόν τον τόπο από το 1821 έως σήμερα, γιατί απλούστατα όλοι οι μεγάλοι μας ήρωες, ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες, πολιτικοί, υπήρξαν ”λαϊκοί” ανεξάρτητα από τις λογής λογής κάθετες διαιρέσεις, εδώ και καιρό το λαϊκό, που στη χώρα μας ταυτίζεται με το ελληνικό, νικήθηκε κατά κράτος σε όλους τους τομείς της εθνικής μας ζωής. Εδώ και καιρό κατόρθωσε να επικρατήσει ολοκληρωτικά η άρνηση, τρομοκρατώντας και ξεγελώντας τους πολλούς και αφελείς, κρυμμένη πίσω από τον ψεύτικο μανδύα μιας δήθεν προοδευτικότητας, που έχει στην πραγματικότητα τόση σχέση με την πρόοδο όση μια γάτα με ένα λιοντάρι».i>
Και τώρα; Θα πουν και τον Μίκη ακροδεξιό;
Ο δεύτερος με τον τίτλο «Ένα βιβλίο αντί για δεύτερη τετραετία;» ξεσκεπάζει την υποκρισία της συντεχνίας της «αριστερής διανόησης και του νεοταξικού «εκσυγχρονισμού».
Γράφει ο κ. Γιανναρας:
«Στην ευαισθησία της ελληνικής κοινωνίας για την ιστορία, τη γλώσσα, την παιδεία, τον πατριωτισμό, ασελγεί το ίδιο ανελέητα η ΝΔ όσο και η πασοκικής προστασίας συντεχνία της ”αριστερής” διανόησης. Στα συγκεκριμένα αυτά θέματα κατά τι διαφέρει η σημερινή υπουργός Παιδείας από τους χθεσινούς ομολόγους της του ΠΑΣΟΚ; Κατά τι διαφέρει στα ίδια αυτά θέματα (προϋποθέσεις συλλογικής αξιοπρέπειας στον διεθνή στίβο) η σημερινή υπουργός Εξωτερικών από τον προκάτοχό της και τώρα ”αρχηγό” της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Είναι μόνο τα εγχειρίδια ιστορίας που (ομολογημένα και με καύχηση) κανοναρχούνται ”έξωθεν”;
Είτε το ΠΑΣΟΚ κυβερνάει τη χώρα είτε η ΝΔ τους ζωτικούς τομείς ιστορικής αυτογνωσίας, πολιτιστικής ταυτότητας, κατά κεφαλήν καλλιέργειας και αυτοσεβασμού τούς διαχειρίζεται, με ολοκληρωτικές μεθόδους, η συντεχνία της ”αριστερής” διανόησης διευρυμένη σε σύμφυρμα από ”θαυμαστές” του νεοταξικού ”εκσυγχρονισμού”. Εγκάθετοι σε όλα τα κόμματα, κανάλια, εφημερίδες, στις πιο ακραίας αντιπαλότητας ιδεολογικές ομάδες, εμφανίζουν ομογνωμία εκπληκτικά ομόηχη όταν πρόκειται για ιδεολογικά προτάγματα του ΝΑΤΟ και στρατηγικές στοχεύσεις των ΗΠΑ:
Ήταν και είναι όλοι τους υπέρμαχοι του Σχεδίου Ανάν. Όλοι τους θιασώτες ένθερμοι της ελληνοτουρκικής ”φιλίας”, της άνευ όρων ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Υπέρ της ”διόρθωσης” των σχολικών βιβλίων Ιστορίας ώστε να μην προκαλούνται οι Τούρκοι. Όλοι τους υπερασπίζουν τα ”δίκαια” του κράτους των Σκοπίων και χλευάζουν την ευαισθησία των Ελλήνων για το όνομα ”Μακεδονία”. Όλοι μιλάνε για την Εκκλησία σαν αποκρουστικό θεσμό σκοταδισμού, όχι ως λαϊκό σώμα που σαρκώνει συνέχεια πολιτισμού.
Οι παραχωρήσεις του πρωθυπουργού στην ”εκσυγχρονιστική” συντεχνία θα του κοστίσουν πιθανότατα την απώλεια της δεύτερης τετραετίας. Η λαϊκή ευαισθησία είναι αμείλικτη».
Και τώρα; Θα πουν τον Χρήστο Γιανναρά εθνικιστή;
Μπέρδεψαν τα παιδιά!
Τους αυτοαποκαλούμενους διαφωτιστές περιέλαβε και η καυστική πένα της Ελένης Μπίστικα.
Ιδού:
«Εντός της προσεχούς εβδομάδος θα γνωρίσει εγγράφως τις απόψεις της για το βιβλίο στην υπουργό κ. Μαριέττα Γιαννάκου. Θα περιμένουμε τη θέση των ”Αθανάτων” ως προς αυτό το τόσο σημαντικό θέμα, ιδίως επειδή έχει να κάνει με παιδιά 12 ετών, στην άγουρη ηλικία που το μυαλό τους διψά για γνώση. Ας φροντίσει το αρμόδιο υπουργείο να ξεδιψάσουν από την αληθινή πηγή της Ιστορίας. Πολλών παιδιών, όπως της μικρής Ελένης στην Ε΄ Δημοτικού του Τοσιτσείου Εκάλης, που ο προπάππος της έφυγε 17 χρονών από τη Φωτιά, γνωρίζουν τα γεγονότα ”από τα γόνατα του παππού” και του χρόνου στην ΣΤ΄ τάξη θα ‘χει κάθε λόγο να δυσπιστεί ως προς το σχολικό της βιβλίο.
Κάτι ακόμα: γονείς παιδιών με διαφορά δύο ετών στην ηλικία, έλεγαν πως το μεγαλύτερο παιδί, πρόπερσι στη ΣΤ΄ Δημοτικού, από το βιβλίο της Ιστορίας έμαθε τα γεγονότα όπως ήσαν, ενώ η μικρότερη αδελφή του τα μαθαίνει φέτος διαφορετικά και δυσανασχετεί με τις απόψεις της αδελφής της. Και το χειρότερο και οι δυο δυσπιστούν ως προς το ίδιο το βιβλίο, ”που μια τα λέει έτσι και μια τα λέει αλλιώς”».