Μια απʼ τα ίδια…
Ωστόσο, τα δεδομένα των τελευταίων ημερών, και χωρίς να αλλάζουν τη στρατηγική του πρωθυπουργού, έχουν δημιουργήσει τραύματα τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο προσωπικό του προφίλ. Βέβαια, συνθήκες ανατροπής του πολιτικού σκηνικού και των υφιστάμενων συσχετισμών δεν έχουν ακόμα δημιουργηθεί. Αλλά για πρώτη φορά Καραμανλής και κυβέρνηση κινδυνεύουν να απωλέσουν αυτό το σημαντικό πολιτικό – ηθικό πλεονέκτημα που είχαν και στο οποίο είχαν με μεγάλη επιτυχία επενδύσει, δηλαδή τη σημαία της μάχης κατά τη διαπλοκής και τη διακυβέρνηση με όρους και κανόνες διαφάνειας.
Ανεξάρτητα απ’ τις υποκριτικές κραυγές του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου, ανεξάρτητα με το αν και πόσο πείθουν όταν φωνάζουν για «γαλάζια» σκάνδαλα, «γαλάζιες» μίζες, «γαλάζιες» παράγκες και λοιπά συναφή, είναι γεγονός πως το κλίμα «χάθηκε» για την κυβέρνηση μέχρι τη συζήτηση της Πέμπτης, μαζί με την ηθική – πολιτική υπεροχή που διέθετε. Επιβεβαιώθηκε πλήρως αυτό που είχαμε επισημάνει και την προηγούμενη Κυριακή και κάμποσες φορές στο (και κοντινό) παρελθόν, ότι, δηλαδή, Καραμανλής και -κυρίως- κυβέρνηση κοντεύουν να γίνουν η χλεύη των ηττημένων πολιτικά νταβατζήδων, και της πολιτικής τους εκπροσώπησης, των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και τούτο, διότι ή οι μάχες κατά του πολυπλόκαμου συστήματος διαπλοκής δεν δόθηκαν απ’ τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη ή αρκετά απ’ αυτά συμβιβάστηκαν και «ενσωματώθηκαν» ή ξεκίνησαν τα παιχνίδια με τη διαπλοκή και κάποια απ’ αυτά και κυρίως ορισμένα -όχι λίγα- στελέχη του κρατικού μηχανισμού άρχισαν να βάζουν τα δάχτυλα στο… μέλι.
Δεν αρκεί επομένως σε καμιά περίπτωση η εικόνα του Καραμανλή, -πραγματικά άφθαρτου, πραγματικά μακριά από «κονέ» με τη διαπλοκή και τους νταβατζήδες,- όταν κατά τα άλλα το «χοντρό» παιχνίδι, το «χοντρό» αλισβερίσι δίνει και παίρνει στα κάτω απ’ τον πρωθυπουργό επίπεδα. Και αυτό το αντιλαμβάνεται με οδυνηρό τρόπο, πλέον, ο Κώστας Καραμανλής…
Θέλουν να τον… κοντύνουν!
Αντιλαμβάνεται πως το σύστημα των νταβατζήδων θα τον πάει έτσι μέχρι τις εκλογές, αξιοποιώντας υπαρκτά ή και ανύπαρκτα σκάνδαλα, επειδή:
– Θέλει να τον «κοντύνει», δεν τον θέλει σε καμιά περίπτωση πανίσχυρο ή -ακόμα χειρότερα- πολιτικά κυρίαρχο.
Απόλυτα «λογικό». Πολύ περισσότερο που διαπιστώνουν οι νταβατζήδες και οι βαρόνοι των ΜΜΕ πως, με τον Γιώργο ανίσχυρο πολιτικά, αποδομημένο ηγετικά και αμφισβητούμενο εσωκομματικά, η κυριαρχία Καραμανλή, ενός Καραμανλή ο οποίος προσωπικά δεν «παίζει» μαζί τους, απειλεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της «πίτας» τους, έστω κι αν πολλοί υπουργοί και στελέχη της κρατικής μηχανής έχουν ενσωματωθεί…
Αυτό, πλέον, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Αυτός ο «πόλεμος» θα πάει έτσι ως τις εκλογές.
Το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσει, στο βαθμό που έχει απωλεσθεί το σημαντικότατο πολιτικό – ηθικό πλεονέκτημα που είχε έως και πρόσφατα. Μέχρι τώρα οι «συνταγές» που του έχουν προταθεί μοιάζουν τετριμμένες, δίχως έμπνευση, αδύναμες να προσδώσουν μια «νέα ορμή», να εμπνεύσουν εκ νέου εμπιστοσύνη και να δημιουργήσουν εκείνη την κοινωνική -πολιτική δυναμική που τον κατέστησε πολιτικά κυρίαρχο.
Μεταξύ αυτών, πάντως, είναι και οι προτάσεις για ανασχηματισμό. Ένα ζήτημα που πράγματι έχει απασχολήσει τον πρωθυπουργό. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν το έχει αποφασίσει. Και το αν τελικά θα προχωρήσει σε αλλαγές στην κυβέρνηση θα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Και σε κάθε περίπτωση δεν θα το κάνει τώρα, υπό την πίεση των αποκαλύψεων για τα «γαλάζια» ομόλογα…
ΠΑΣΟΚ: Πόσο θα… αντέξουμε;
Παρά την ευφορία που έχει προκαλέσει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης η σκανδαλολογία της τελευταίας περιόδου, ωστόσο οι προβληματισμοί περισσεύουν. Κυρίως, για τη σταθερή επιλογή του Γιώργου, της ακραίας πόλωσης, παράλληλα με την επιχείρηση αποδόμησης του προφίλ Καραμανλή, για ευνόητους λόγους. Οι προβληματισμοί, κυρίως εστιάζονται στο αν και πόσο το κόμμα μπορεί να αντέξει μια μεγάλη περίοδο ακραίας πόλωσης, στο βαθμό που όλα δείχνουν, και πλέον πείθονται και στη Χαρ. Τρικούπη, πως οι εκλογές δεν είναι κοντά και πάντως, δεν προβλέπεται να διεξαχθούν μέχρι το φθινόπωρο.
Μπορεί μεν να πετυχαίνει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να συσπειρώνει, με την επιλογή της έντασης και πόλωσης σε μια προσπάθεια βασικά να διαχειριστεί επ’ ωφελεία του την επομένη (των εκλογών) ημέρα, ωστόσο σε μια παρατεταμένη προεκλογικά περίοδο δεν φαίνεται να υπάρχουν οι αναγκαίες «αντοχές»…
Αυτή η αμφισβήτηση επεκτείνεται και σε άλλα επίπεδα. Για παράδειγμα, πόσο θα αντέξει πολιτικά το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε πρόσφατα με πανηγυρικό τρόπο και στο οποίο ο Γιώργος έχει επενδύσει τα μέγιστα; Ποιος θα θυμάται τι περιέχει μετά από λίγες βδομάδες; Με εξαίρεση τις μέρες διεξαγωγής του προγραμματικού συνεδρίου, μάλλον θα «πάει άκλαυτο», κατά τις εκτιμήσεις ουκ ολίγων στελεχών και βουλευτών…
Συμπέρασμα; Περίπου μια απ’ τα ίδια και μετά τη «μάχη», άλλη μια μάχη άνευ ουσίας, της Πέμπτης, απ’ τους εταίρους του δικομματισμού…