Τρίβουν τα χέρια τους εκείνοι που θέλουν τους πολίτες δέσμιους!

Η αντίδραση του κόσμου βλέποντας τη φωτιά, αλλά και τις πολεμικές επιχειρήσεις με σφεντόνες και μολότοφ κατά της Βουλής, ήταν κοινή: Ε, όχι αυτά!

Η ευθύνη ανήκει στην Αστυνομία. Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ανίκανη να προβλέψει, ανίκανη να προστατέψει, ανίκανη να συλλάβει τους πρωταίτιους, τους δράστες. Τι φταίει; Η παρακμή, η διάλυση των πάντων ή αυτό που ψιθυρίζεται, ότι φοβούνται οι αστυνομικοί να συλλάβουν τους… μπουρλοτιέρηδες, τους κουκουλοφόρους, γιατί μετά θα πρέπει να πάνε μάρτυρες κατηγορίας, να καταθέσουν στη δίκη και δέχονται από τους κουκουλοφόρους απειλές κατά της οικογένειάς τους, γίνονται στόχος, μέχρι που τους καίνε και τα αυτοκίνητά τους. (Τα ίδια, λένε, συμβαίνουν και κατά των δικαστών. Έτσι εξηγείται ότι αποφεύγουν να δικάσουν τους συλληφθέντες, γι’ αυτό και τους αφήνουν ελεύθερους, παραπέμποντάς τους σε τακτική δικάσιμο μετά ένα-δύο χρόνια, οπότε γλιτώνουν). Δεν ξέρουμε κατά πόσο αληθεύουν αυτές οι ερμηνείες… Αν πάντως έχουν βάση, τότε το θέμα είναι σοβαρό και είναι πλέον της αρμοδιότητας της ίδιας της κυβέρνησης και προπαντός των υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.

Εμείς πάντως δεν μπορούμε να μη συγκρίνουμε τη στάση της Ελληνικής Αστυνομίας με τη στάση της Αστυνομίας της Δανίας, που συνέλαβε ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ άτομα στο άψε σβήσε την περασμένη εβδομάδα σε επεισόδια που έγιναν στην Κοπεγχάγη, όπως έδειξαν όλες οι τηλεοράσεις.

Επομένως κάτι εδώ λείπει; Η βούληση; (Υπάρχει βέβαια και εδώ η πληροφορία που δίνει την εξήγηση. Ότι έχει δοθεί εντολή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό για ήπια αντιμετώπιση των διαδηλωτών, για να μην υπάρξει Τεμπονέρας, όπως χαρακτηριστικά λέγεται).

Όμως ευθύνη έχουν και οι οργανωτές των διαδηλώσεων. Πρέπει να τις περιφρουρούν. Να αποκλείουν τα ξένα στοιχεία. Κανένας δεν διαφωνεί με τον αγώνα των νέων και γενικά κάθε τάξης. Και καλά κάνουν να ζητάνε οι νέοι μας τα πάντα. Γιατί απ’ αυτούς ανοίγουν νέοι δρόμοι. Όμως χρειάζεται προσοχή. Για να μη δίνονται προσχήματα σ’ εκείνους που παίζουν σκοτεινά παιχνίδια, που υπονομεύουν το πολίτευμα και κάποιους που νοσταλγούν ανώμαλες καταστάσεις. Και αναγκάζουν τους πολίτες, τους νοικοκυραίους, να ζητάνε, βλέποντας να βάζουν φωτιά στον ιερό χώρο του «Άγνωστου Στρατιώτη «, να καταστρέφονται βιτρίνες, το βιος συνανθρώπων μας, σκληρότερα μέτρα, σκληρότερη Αστυνομία. Που σημαίνει περιορισμός ελευθεριών, με τη συναίνεσή μας, όπως το είδαμε να συμβαίνει με τη ρουκέτα στην αμερικανική πρεσβεία, όπου ακόμη και γνωστοί αριστεροί συνταγματολόγοι εμφανίζονται να λένε «ναι « στις κάμερες, τη σύγχρονη μορφή των χαφιέδων, που χρησιμοποιούσε το παρακράτος για να παρακολουθεί τα… μιάσματα!