Το σκάνδαλο με το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού

«Στόχος είναι η αποδόμηση του μύθου του έθνους». Των γεγονότων που αποτελούν τη γενεαλογία του. Των προσωπικοτήτων και ηρώων κυρίως που έδωσαν τη ζωή τους για τη σωτηρία του έθνους. Μέχρι τώρα, σημειώνει, η παιδεία είχε στόχο να δημιουργήσει πολίτες που θα ήταν υποκείμενα εθνικά. Θα αναφέρονταν δηλαδή στο εθνικό κράτος. Δεν είναι σήμερα αυτός ο στόχος. Δεν είναι στόχος η καλλιέργεια ενός συλλογικού εθνικού εμείς. Για να επιτευχθεί ευσχήμως ο στόχος αυτός, η αφήγηση των ιστορικών γεγονότων περιορίζεται στο 1/6 περίπου της ύλης και αναβαθμίζονται, ανταγωνιστικά, πολλές μικρές θεματικές ιστορίες.

Οι τελευταίες, όλες μαζί, «διευθετούν» το παρελθόν! Κάθε εθνικό στοιχείο υποβαθμίζεται. Αναβαθμίζονται, αντιθέτως, τα λεγόμενα «πολυπολιτισμικά» στοιχεία και οι «πολυπολιτισμικές αξίες» με βάση την «ισότητα των πολιτισμών». Δεν υπάρχουν δηλαδή οικουμενικές αξίες όπως αυτές που εκπροσωπεί η ελληνική παιδεία, αλλά «πολυπολιτισμικές» αξίες που ανεξάρτητα από το τι αντιπροσωπεύουν έχουν «ισότιμη» θέση.

«Το έθνος», όπως διδάσκεται σε «πολυπολιτισμικά» σεμινάρια δασκάλων και καθηγητών ανά την Ελλάδα από υπεύθυνους ειδικών προγραμμάτων χρηματοδοτουμένων από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους (υπουργείο Παιδείας) «είναι ψεύτικη κατασκευή, κατά την άποψη της ομάδας των εκσυγχρονιστών», που λυμαίνονται τα ευρωπαϊκά προγράμματα του υπουργείου Παιδείας. Αντί να φέρουν «εκσυγχρονισμό των βιβλίων και των μεθόδων, όπως ισχυρίζεται, προωθούν συστηματικά την πολιτική της παγκοσμιοποίησης, της αποδόμησης της ελληνικής Παιδείας, της ιδέας του έθνους του εθνικού κράτους και της εθνικής μας κληρονομιάς και ταυτότητας.

***

Συνέντευξη Τύπου «εκσυγχρονιστών» ιστορικών για την υπεράσπιση του βιβλίου της ΣΤ΄ Δημοτικού

Μπροστά στο ογκούμενο κύμα οργής για όσα περιλαμβάνει, παραλείπει και υποβάλλει το περιβόητο αυτό βιβλίο, πέντε καθηγητές πανεπιστημίων, εγνωσμένης πολιτικής ταυτότητας και εκπροσωπώντας ισάριθμα περιοδικά, προσπάθησαν σε συνέντευξη Τύπου στην ΕΣΗΕΑ, την περασμένη Δευτέρα, να καλύψουν το βιβλίο και τη συγγραφέα του κ. Ρεπούση. Ο κ. Παναγιωτόπουλος, του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, το παρουσίασε ως δήθεν δείγμα των νέων επιστημονικών κατακτήσεων και ερευνών. Το πρόβαλε, κατά δεύτερο λόγο, ως δήθεν κατάλληλο βιβλίο για ένα δημιουργικό και κριτικό σχολείο εργαστήρι.

Είναι λυπηρό καθηγητές πανεπιστημίου να καταφεύγουν σε τέτοιου είδους επιχειρήματα για να συγκαλύψουν μια χονδροειδή και ύπουλη πολιτική επιχείρηση μεταλλάξεως των σχολικών εγχειριδίων στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης και της καταλύσεως του εθνικού κράτους.

Σε ό,τι αφορά τις σύγχρονες μεθόδους, τον δημιουργικό και κριτικό λόγο, κανείς, βεβαίως, δεν έχει αντίρρηση.

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος, καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, ο γνωστός εκλογολόγος, έκανε σύγκριση του νέου βιβλίου με το παλαιό και το βρήκε έξοχο. Απέδωσε τις αντιδράσεις, «δεξιόστροφες και αριστερόστροφες», σε «φοβικά» δήθεν σύνδρομα για το «εθνικό οικοδόμημα». Υποστήριξε ότι το βιβλίο αναιρεί απλώς τους εθνικούς μύθους και μάλιστα όχι όλους.

Ο συμπαθής εκλογολόγος φαίνεται πως δεν διάβασε το βοήθημα του δασκάλου για να πεισθεί ότι το περιεχόμενο του βιβλίου δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εξυπηρετεί τον καθορισμένο σκοπό που είναι «η αποδόμηση της εθνικής ιδέας».

Ο καθηγητής Λούκος του πανεπιστημίου της Κρήτης και εκπρόσωπος του περιοδικού «Μνήμων» υπεστήριξε κατ’ αρχάς ότι τα σχολικά βιβλία πρέπει να είναι περισσότερα από ένα και να εγκρίνονται όχι από το υπουργείο αλλά από ανεξάρτητη αρχή.

Επετέθη με προκλητική έπαρση κατά των μη αρμοδίων να κρίνουν, παρουσιαζόμενος ως κορυφή της επιστήμης, παρά το γεγονός ότι από το μεγάλο ύψος του δεν είδε ούτε την πυρκαγιά της Σμύρνης, που παρουσιάζεται στο βιβλίο «ως συνωστισμός των Ελλήνων στην παραλία για να φύγουν για την Ελλάδα»! Επετέθη επίσης κατά της Εκκλησίας, προσπαθώντας να αποδώσει σ’ αυτή την ευθύνη των αντιδράσεων. Κατηγόρησε παραλλήλως την κυβέρνηση ότι υποχωρεί και επιτρέπει δήθεν παρεμβάσεις αναρμόδιων σε καθαρά επιστημονικό έργο! Η επωδός αυτή, με στόχο της συγκάλυψης της πολιτικής λαθροχειρίας που επιχειρείται ήταν η σταθερή «γραμμή» όλων των ομιλητών.

Τέταρτος στη σειρά μίλησε ο Στέφανος Πεσμαζόγλου, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και περισσότερο γνωστός για το ρόλο που έπαιξε στη Νέα Υόρκη, ως ειδικός σύμβουλος τότε του υπουργού Εξωτερικών, στο παρασκήνιο του Σχεδίου Ανάν. Καταφέρθηκε εναντίον του εθνικισμού και της εθνικιστικής προσεγγίσεως της ιστορίας, αλλά παραδέχθηκε, κατ’ εξαίρεσιν των άλλων, ότι το πρόβλημα είναι «βαθύτατα πολιτικό και ιδεολογικό». Υποστήριξε ότι το βιβλίο αποφεύγει δήθεν τη μανιχαϊστική προσέγγιση που θρέφει την παπαγαλία. Αποφεύγει επίσης τα εθνικιστικά ιδεολογήματα τα οποία υπέδειξε ως υπαίτια για το πραξικόπημα στην Κύπρο και για τον πόλεμο ακόμη των πολιτισμών! Ο κ. Πεσμαζόγλου απέφυγε, όπως και οι άλλοι, να προβάλει τον πραγματικό στόχο του βιβλίου που συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση και την επιδιωκόμενη αποδόμηση του έθνους. Προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από δήθεν εκσυγχρονιστικά στοιχεία για να συγκαλύψει την επιχειρούμενη «πολυπολιτισμική» μετάλλαξη των σχολικών εγχειριδίων.

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο συντονιστής της συνεντεύξεως καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λιάκος. Επέμεινε στη «γραμμή» ότι δήθεν το βιβλίο αφορά μόνο νέες επιστημονικές και παιδαγωγικές μεθόδους και ότι οι επιθέσεις που δέχεται προέρχονται από μη ειδικούς και αναρμόδιους. Στη συνέντευξη παραβρέθηκαν, σε ένδειξη αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τη συγγραφέα του βιβλίου, όλοι οι γνωστοί εκσυγχρονιστές. Μεταξύ αυτών ο καθηγητής Μαρωνίτης, ο Κώστας Τσουκαλάς, στενός φίλος και σύμβουλος του Κώστα Σημίτη, ο Νίκος Μπίστης, εκδότης του περιοδικού «Μεταρρύθμιση» (αυτού που στην πρώτη του έκδοση δημοσίευσε στο εξώφυλλο έξι προσωπικότητες της ευρωπαϊκής Αριστεράς, μία από τις οποίες ήταν ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ταλάτ, ο Κουίσλιγκ του Αττίλα στην Κύπρο)!

Παρών ήταν επίσης ο Νίκος Αλιβιζάτος. Μετά τη μεταγραφή του στο ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διαμόρφωση των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ για τη συνταγματική αναθεώρηση, περιλαμβανομένου του προοιμίου του Συντάγματος ώστε αυτό να αντικαθρεφτίζει τη νέα «πολυπολιτισμική» πραγματικότητα!

Δεν διεξήχθη ουσιαστική συζήτηση λόγω του χαρακτήρα της συνεντεύξεως που δόθηκε στην εκδήλωση. Παρ’ όλα αυτά, προκάλεσαν αίσθηση ορισμένες παρεμβάσεις, ιδιαίτερα μια ερώτηση για τη συγγραφή και εκτύπωση σχολικών εγχειριδίων από την καθηγήτρια Χριστίνα Κουλούρη, με χρηματοδότηση του γνωστού κερδοσκόπου και χρηματοδότη των Σκοπίων Σόρος, του αγγλικού υπουργείου Εξωτερικών και του αμερικανικού πρακτορείου διεθνούς συνεργασίας, που υπηρετεί, ως γνωστόν, στόχους της αμερικανικής διεθνούς πολιτικής.

***

Η Κύπρος απαγόρευσε τη χρήση του βιβλίου της ΣΤ΄ Δημοτικού

Τα όσα αδιανόητα περιλαμβάνει για την Κύπρο το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού προκάλεσαν σάλο στην Κύπρο. Η κυπριακή Βουλή, με ομόφωνη απόφαση της, απαγόρευσε τη διδασκαλία του.

***

Αναμένεται παρέμβαση της Ακαδημίας Αθηνών

Η οργή που απλώνεται και γίνεται μεγαλύτερη όσο γίνονται πιο γνωστά τα όσα περιλαμβάνει, παραλείπει ή παρουσιάζει αποστασιοποιημένα και ανεκδοτολογικά, το περιβόητο βιβλίο έχει διαβεί και τα τείχη της Ακαδημίας Αθηνών. Η τελευταία ετοιμάζει γνωμοδότηση στην υπουργό Παιδείας. Εάν δεν υπάρξει αποτέλεσμα, η Ακαδημία, σύμφωνα με υπάρχουσες πληροφορίες, δεν θα διστάσει να καταγγείλει δημοσίως το βιβλίο και τους πραγματικούς στόχους που επιδιώκει.
***

Το βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού δεν είναι το μόνο

Στο επίκεντρο της κριτικής βρίσκεται το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Δεν πρέπει όμως να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι το μόνο, επειδή είναι το πιο κραυγαλέο και προκλητικό παράδειγμα. Αφορά μια ολόκληρη σειρά διδακτικών βιβλίων, για τη συγγραφή των οποίων αξιοποιήθηκαν οι πόροι ευρωπαϊκών προγραμμάτων (ΕΠΕΑΕΚ). Ο προγραμματισμός της συγγραφής και της εκδόσεώς τους έγινε από την κυβέρνηση Σημίτη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν υπέχει ευθύνες για την έγκρισή τους και για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, όπως και άλλα, έχει γραφτεί πάνω στη βάση ενός συγκεκριμένου στόχου: της αποδόμησης της εθνικής ιδέας και του εθνικού κράτους.

Δεν σηκώνει γι’ αυτό διόρθωση γιατί είναι ολόκληρο ενταγμένο σε μια ιδέα, έναν στόχο και μια αντίστοιχη μέθοδο. Το βιβλίο πρέπει να αποσυρθεί. Πρέπει επίσης να ορισθεί επιτροπή για τον αυστηρό έλεγχο όλων των διδακτικών βιβλίων που γράφτηκαν με τον ίδιο στόχο και διαπνέονται από την ίδια ιδέα. Το υπουργείο είναι εθνικής ελληνικής Παιδείας και όχι «πολυπολιτισμικής» παιδείας της παγκοσμιοποίησης.