Το φράγμα του 2010
Ωστόσο όσοι ευελπιστούν ότι το μετεκλογικό τοπίο θα είναι περισσότερο βατό (ώστε να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες ή και καταναγκαστικές, όπως η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος) μάλλον θα πέσουν έξω, καθότι ουδείς φαίνεται να λαμβάνει υπ’ όψιν του το «φράγμα» του 2010. Και εξηγούμεθα: μπροστά μας έχουμε την προεδρική εκλογή του Μαρτίου του 2010, που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική και για τις πολιτικές εξελίξεις και για τις προοπτικές των ηγετών και προφανώς για τις εκκρεμούσες μεταρρυθμίσεις.
• Εάν δεχτούμε, ως υπόθεση εργασίας, το κυρίαρχο σενάριο που κυκλοφορεί, ότι δηλαδή η κυβέρνηση Καραμανλή διεξάγει πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο και τις κερδίζει με διαφορά περίπου δύο και κάτι ή δύο πλην κάτι ποσοστιαίες μονάδες, έτσι θα προκύψει μια νέα κυβέρνηση η οποία θα έχει μπροστά της ωφέλιμο πολιτικό χρόνο έως τον Σεπτέμβριο του 2009, καθότι μετά ταύτα θα περάσουμε στον προεκλογικό κύκλο της προεδρικής εκλογής του Μαρτίου του 2010. Στην πραγματικότητα λοιπόν η νέα διακυβέρνηση θα έχει στη διάθεσή της όλο το 2008 και εννέα μήνες του 2009, για να λύσει το Ασφαλιστικό, να ολοκληρώσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία κι ασφαλώς στον τομέα της Υγείας και ό,τι άλλο έκτακτο προκύψει. Προφανώς ο χρόνος αυτός δεν είναι επαρκής, πόσω μάλλον που η όποια κυβέρνηση θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει εκλογές, άρα θα αυτοσυγκρατείται.
• Θα υποστηρίξει κανείς ότι θα μπορούσε να προκύψει συναινετική λύση στην επιλογή νέου Προέδρου Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2010 κι έτσι να αποφύγει η χώρα την εκλογική περιπέτεια. Όμως κάτι τέτοιο φαίνεται χλωμό, καθότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει πολλούς λόγους να θέλει εκλογές. Έπειτα στο παζλ πρέπει να προστεθούν και τα προσωπικά σχέδια του Κώστα Καραμανλή εάν δηλαδή θα επιδιώξει να γίνει ο ίδιος νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας ή να ολοκληρώσει τον πολιτικό του κύκλο με τη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία. Αυτές οι ισχυρές αβεβαιότητες καθιστούν την τετραετία 2008-12 πολύ δύσκολη -και το χειρότερο περιορίζουν τις δυνατότητες της όποιας διακυβέρνησης να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Η λαϊκή παροιμία μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα εδώ έχει καθολική ισχύ.