τι δεν κάνει το ΠΑΣΟΚ και γιατί κερδίζει η Νέα Δημοκρατία
Η Νέα Δημοκρατία δεν κάνει κάτι υπέροχο και μαγικό για να προηγείται. Το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει τίποτα για να πείσει ότι η ΝΔ είναι ανεπαρκής. Και οι ψηφοφόροι απλώς θυμούνται την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και παραμένουν (κατά το κρίσιμο ποσοστό που δίνει τη νίκη στο ένα ή το άλλο μεγάλο κόμμα) στη Νέα Δημοκρατία.
Σε κάθε περίπτωση αυτά τα τρία χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ (την Τετάρτη 7 Μαρτίου θα είναι και επισήμως τρία) ουδέποτε η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων έπεσε κάτω από δύο ποσοστιαίες μονάδες, κάτι που δείχνει ότι δεν δημιουργήθηκε ρεύμα αναποφάσιστων υπέρ του ΠΑΣΟΚ τόσο διότι αυτό δεν προσέφερε κατανοητή και δελεαστική εναλλακτική πολιτική λύση όσο και επειδή η ΝΔ δεν έκανε το τραγικό λάθος που θα στρέψει εναντίον της την κοινή αίσθηση. ΄Ενα άλλο στοιχείο που έχει σχέση με τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης του ΠΑΣΟΚ είναι ότι το πρώην κυβερνών κόμμα δεν μπήκε στον κόπο να αναλύσει την κυβερνητική πολιτική του και να πει δημόσια πού έκανε λάθη και τι σκοπεύει να αλλάξει. Μοιάζει σαν όλα να είναι καλώς καμωμένα και απλώς οι ψηφοφόροι να μην κατάλαβαν τη μεγαλόπνοη πολιτική του, να φέρθηκαν και κάπως αχάριστα κι έτσι να ψήφισαν ΝΔ στις 7 Μαρτίου 2004 αντί να ψηφίσουν και πάλι ΠΑΣΟΚ. Είναι προφανές ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι προσφιλής και οικεία η λογική του σκύλου και της πίτας, κι εκείνος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη. Αλλά δεν γίνεται. Κάτι απ’ τα δύο πρέπει να χαλάσει, κάτι δεν θα συμβεί.
Όσο το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν αποφασίζει να μπει στην επώδυνη, σκληρή αλλά αναγκαία αυτοανάλυση τού τι στην πραγματικότητα συνέβη την περίοδο 1996-2004 (αλλά και μέχρι σήμερα), θα μένει βυθισμένο στις αντιφάσεις και την εσωστρέφεια. Μόνο τυχαία ή από τραγικά λάθη του αντιπάλου θα οδηγηθεί σε εκλογική επικράτηση, αλλά οι εσωτερικές του αντιφάσεις και συγκρούσεις δεν πρόκειται να συγκαλυφθούν από την πιθανή ανάκτηση της εξουσίας, μια και τότε δεν θα πρόκειται περί μάχης ενός στρατοπέδου για επικράτηση πάνω στο άλλο και η νομή της εξουσίας δεν θα αποδειχθεί συγκολλητική ουσία, αλλά λόγος έριδας και μίσους. Το να θέλει να αποφύγει τον εσωτερικό διάλογο και την αυτοανάλυση το ΠΑΣΟΚ είναι κατανοητό, δεν είναι όμως καθόλου λειτουργικό. Σε κάθε περίπτωση είναι στους ψηφοφόρους, στους πολίτες, που πρέπει να εξηγήσει τι συνέβη την περίοδο 2000-2004 και γιατί ακολούθησε την πολιτική που ακολούθησε. Η εξήγηση ότι όλα, άρα και οι πολιτικές επιλογές προσδιορίζονταν από το εθνικό ορόσημο των Ολυμπιακών Αγώνων δεν πείθει, διότι δεν είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες που χαρακτήρισαν το ΠΑΣΟΚ της τελευταίας κυβερνητικής περιόδου ως φιλελεύθερο δεξιό κόμμα χωρίς καμιά κοινωνική ευαισθησία. Δεν είναι αυτοί που έκαναν τον Κώστα Καραμανλή να μοιάζει με σοσιαλιστή ηγέτη που νοιάζεται για τα λαϊκά στρώματα και έστελναν τον κόσμο στην αγκαλιά του, τον κόσμο που είχε αρχίσει να αδιαφορεί για τα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της Νέας Δημοκρατίας, πιστεύοντας ότι «ο Καραμανλής θα τους ελέγξει όλους αυτούς και δεν θα γίνουν οι χοντράδες του παρελθόντος».
Κάτι άλλο συνέβαινε. Αυτό το κάτι άλλο οφείλει το ΠΑΣΟΚ να το συζητήσει, να το βρει και να το πει δημόσια. Αν δεν το κάνει, δεν θα έχει ξεμπερδέψει με μια σκοτεινή περίοδο της ιστορίας του, την οποία θα βρίσκει συνεχώς μπροστά του. Η περίοδος που διανύουμε είναι εξ ορισμού προεκλογική, με την έννοια ότι ο «κανονικός» χρόνος διενέργειας των εκλογών είναι σε έναν χρόνο από σήμερα. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα ουσιαστικό για τη χώρα αφού η κυβέρνηση συνυπολογίζει σε κάθε επιλογή της και το πολιτικό κόστος.
Το Πάσχα και το καλοκαίρι που έρχονται απλώς προετοιμάζουν για την πιθανότητα να γίνουν οι εκλογές τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο. Και δεν θα είναι πρόωρες. Θα απέχουν -αν γίνουν τότε- μόλις τέσσερις μήνες από τον «κανονικό» χρόνο διενέργειάς τους. Τι προλαβαίνει να κάνει το ΠΑΣΟΚ έως τότε, αφού δεν έκανε τίποτα απ’ όσα έπρεπε τα τρία χρόνια που πέρασαν. Σχεδόν τίποτα. Προλαβαίνει όμως να πει μερικές αλήθειες και να δείξει έτσι ότι αυτά που ενοχλούν άλλαξαν, αλλάζουν. Αυτά για τα οποία καταψηφίστηκε ερευνώνται και αναθεωρούνται. Τουλάχιστον να φανεί ότι τα γνωρίζει…