Θαρραλέα

Ο προχθεσινός νέος τσαμπουκάς στον Άη Στράτη αφενός μεν ξεπέρασε κάθε επιτρεπτό όριο ανοχής και υπομονής, αφετέρου τίναξε στον αέρα και τα τελευταία υπολείμματα της πολιτικής προσέγγισης, που είχε πει το «ναι» στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν χειρονομία καλής θελήσεως, παρότι στη συντριπτική πλειοψηφία του ο ελληνικός λαός είναι αντίθετος, και διέλυσε κάθε ελπίδα ότι η Άγκυρα θα σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Η Τουρκία κατέστησε ακόμα πιο σαφείς τις προθέσεις της… Σε λίγο θα έχει αμφισβητήσει όλο το Αιγαίο. Θα χρειαζόμαστε την άδειά της για να πάμε από το ένα νησί μας στο άλλο. Ήδη τα Ύμια αποτελούν απαγορευμένη περιοχή.

Αυτό το τουρκικό νταηλίκι δεν μπορεί να συνεχιστεί… Δεν μπορεί με απάθεια κυβέρνηση και αντιπολίτευση να βλέπουν να αμφισβητούνται ελληνικοί χώροι και να μην αντιδρούν με τελεσίγραφο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να οριστεί «κόκκινη γραμμή». Μέχρι τη γραμμή αυτή μπορούμε να συζητάμε. Πέραν αυτής δεν υπάρχει υποχώρηση. Μπαίνει το «Μολών λαβέ», το «Ταν ή επί τας»…

Δεν είμαστε πολεμοκάπηλοι. Ούτε κατακτητές. Δεν ζητάμε εδάφη που δεν μας ανήκουν. Που οι συνθήκες δεν αναγνωρίζουν ως δικά μας. Όμως το ίδιο ζητάμε και από τους απέναντι.

Με τη… συνετή (!) στάση μας, να μην τους εξοργίσουμε, κινδυνεύουμε να γίνουμε η χλεύη των γειτονικών χωρών. Κάτι τέτοιο όμως δεν αρμόζει σε Έλληνες. Αρκετές υποχωρήσεις κάναμε. Δεν υπάρχει περιθώριο γι’ άλλες. Από δω και πέρα προέχει η τιμή και η προστασία της γης μας.

Αυτό το μήνυμα πρέπει όλος ο πολιτικός μας κόσμος να στείλει απέναντι. Στο χέρι τους είναι να ζήσουμε αγαπημένοι… Αυτοί δημιουργούν τα προβλήματα κι όχι εμείς. Κι αυτό θα πρέπει να μεταφέρουν σε όλες τις χώρες της Γης, με αντιπροσώπους της Βουλής που πρέπει να στείλουμε.

Τέρμα στην παθητικότητα και στον εφησυχασμό.