Η δικαίωση άργησε ένα μήνα…

Ένας καλός συνάδελφος από τη Γερμανία με επιστολή του στο «Π» απάντησε τότε ότι ο συντάκτης του δημοσιεύματος μας ήταν… φαντασιόπληκτος! Σήμερα δικαιωνόμαστε πλήρως με το άρθρο που δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία γερμανόφωνη εφημερίδα που κυκλοφορεί στην Αθήνα «Griechenland Zeitung» το οποίο υπογράφει η συνεργάτης της, κ. Ελένη Τορόση, και εξιστορεί την ταλαιπωρία που υπέστη η ίδια στο ελληνικό προξενείο Μονάχου. Το άρθρο έχει τίτλο «Αναμονή για το νέο διαβατήριο, με τυρόπιτες και μπουκάλια “θερμός”». Προσπαθήσαμε να μεταφράσουμε στα ελληνικά το κείμενο όσο πιο πιστά γινόταν, επειδή δεν θέλαμε να χάσει την αυθεντικότητα και την αξιοπιστία του.

Απολαύστε το:
Άρθρο της Ελένης Τορόση
«Οι Έλληνες στη Γερμανία που δεν έχουν ακόμα το καινούργιο διαβατήριο δεν μπορούν να αποδείξουν… ότι είναι Έλληνες. Οι γερμανικές υπηρεσίες δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Οι ενδιαφερόμενοι περιμένουν το πολυπόθητο ταξιδιωτικό ντοκουμέντο, αλλά κανείς δεν ξέρει πότε θα το πάρει.
Είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο Έλληνας πολίτης προσπαθεί σε κάθε ευκαιρία να ξεγελάσει το κράτος του. Αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Και θα μπορούσαμε πολλά να πούμε επ’ αυτού. Όμως και το ελληνικό κράτος κοροϊδεύει πάντα τον πολίτη του. Αλλά από τότε που μπήκε η χώρα στην ΕΕ πίστευε κανείς ότι αυτά τα προβλήματα σχέσεων κράτους-πολίτη σιγά- σιγά θα εξαφανίζονταν. Μεγάλο λάθος. Η περίπτωση της καθιέρωσης του βιομετρικού διαβατηρίου έπεισε και τους πλέον καλόπιστους για το αντίθετο.
Τα καινούργια διαβατήρια έπρεπε αρχικά να έχουν εκδοθεί έως τις 31.12.06 και τα παλαιά να χάνουν την ισχύ τους. Έτσι ανακοινώθηκε πριν από ένα χρόνο. Μία πράξη αδύνατη. Πώς είναι δυνατόν όλοι οι Έλληνες σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να πάρουν καινούργιο διαβατήριο; Και τι γίνεται με τα εκατομμύρια των Ελλήνων στο εξωτερικό που χρησιμοποιούν το διαβατήριο στις συναλλαγές τους με τις υπηρεσίες των χώρων όπου ζουν; Εάν πριν από ένα χρόνο ανανέωσε κανείς το παλιό διαβατήριο και πλήρωσε γι’ αυτό, είναι υποχρεωμένος τώρα να βγάλει καινούργιο και να… ξαναπληρώσει. Σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ, εκδίδονται επίσης νέα διαβατήρια, όμως τα παλιά διατηρούν ακόμα την ισχύ τους.
Οι οργανώσεις των Ελλήνων στη Γερμανία προειδοποίησαν πριν από αρκετό καιρό γι’ αυτό το πρόβλημα. Οι διαμαρτυρίες τον τελευταίο καιρό αυξάνονται δραματικά. Η ελληνική πρεσβεία στο Βερολίνο παρακαλεί για κατανόηση τα προξενεία στη Γερμανία και οι υπάλληλοί τους κάνουν ότι μπορούν, λένε. Πραγματικά κάνουν ό,τι μπορούν αλλά…
…Όταν έφτασα στο προξενείο του Μονάχου στις 8 το πρωί, με περίμενε μεγάλη ουρά. Μερικοί πολίτες ήταν ήδη εκεί από τις 4 το πρωί. Κάποιοι έρχονταν από μακρινούς δήμους ακόμα και από τη Νυρεμβέργη. Κάποιοι μοίραζαν ζεστό καφέ από «θερμός», μία γυναίκα ξετύλιξε μερικές τυρόπιτες. Κυκλοφόρησε μία λίστα με ονόματα και αριθμούς για να αποφευχθούν οι τσακωμοί. Οι δηλώσεις των υπαλλήλων του προξενείου ήταν ξεκάθαρες: «Παραπάνω από 30 άτομα την ημέρα δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε». Εγώ τότε κάνω γρήγορα το λογαριασμό: 30 διαβατήρια την ημέρα Χ 5 εργάσιμες ημέρες είναι 150 διαβατήρια την εβδομάδα, 600 διαβατήρια το μήνα, 2.200 το χρόνο. Στη Γερμανία υπάρχουν δέκα ελληνικά προξενεία. 2.200Χ10= 22.000 διαβατήρια το χρόνο. Στη Γερμανία ζουν πάνω από 300.000 Έλληνες! Για να πάρουν καινούργιο διαβατήριο θα περιμένουν… πολύ. Κάποιοι από αυτούς και… 10 χρόνια.
Ο Σεφέρης είπε: «Όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει», αν και όταν το έλεγε, σίγουρα δεν σκεφτόταν τη γραφειοκρατία!
(Για την αντιγραφή, Ι. Κρ.)