«Μετεξεταστέα» κόμματα
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με το σχέδιο νόμου που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας για τις περίφημες «μεταρρυθμίσεις» στα πανεπιστήμια…
Αντί το ΠΑΣΟΚ να έχει ήδη καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για τα πανεπιστήμια -δεν μιλάμε βέβαια για «ευχολόγια»- αντί να αντιμετωπίσει κριτικά και θεμελιωμένα
τις απόψεις του υπουργείου, μετατράπηκε το ίδιο σε πεδίο εσωκομματικών διαφωνιών, όπου εμφανίσθηκε σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια τόσο η απουσία στρατηγικής για
την ανώτατη εκπαίδευση όσο και η έλλειψη πολιτικής και ηθικής συνοχής των στελεχών του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρόμοιου τύπου διαφωνίες και στρατηγικά «κενά» εμφανίσθηκαν στην περίπτωση του άρθρου 16, γεγονός που οδήγησε στη «λύση» του
«άλματος στο κενό», μέσω της κατάθεση της -απορριφθείσας- πρότασης «μομφής»…
Ποια εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν οι πολίτες στα κόμματα; Ποιος θα προστατεύσει το κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης; Μήπως η αδυναμία, η αβουλία, η έλλειψη
στρατηγικής των κομμάτων, αφήνουν έκθετο το αγαθό της εκπαίδευσης στους μηχανισμούς της ιδιωτικής κερδοσκοπίας και της αγοράς;
Οι άγονες κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις και οι «κορώνες» που θα παρακολουθήσουμε κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια δεν οδηγούν πουθενά.
Χρειάζεται συνολικός σχεδιασμός και εθνική συναίνεση για σοβαρές αλλαγές που θα αναβαθμίσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και θα «παράγουν» συγκροτημένους και ολοκληρωμένους επιστήμονες. Κι αυτή η στρατηγική και η συναίνεση παραμένει το μεγάλο ζητούμενο…
ΟΦΙΣ