ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ ΑΠΗΓΑΓΑΝ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ μετά από παράκληση του Ετσεβίτ!

Το πόσο ακριβοδίκαιος ήταν αυτός ο χαρακτηρισμός του κ. Κουλούρη μπορεί να καταθέσει ένας Έλληνας (ο γράφων στην προκειμένη περίπτωση), που έτυχε να βρίσκεται ανάμεσα σε γάλλους φίλους και συγγενείς στο Παρίσι όταν το βραδινό δελτίο της τηλεόρασης άνοιξε με την ακόλουθη φράση του παρουσιαστή:

«Οι Έλληνες “έδωσαν” τον Οτσαλάν στους Τούρκους»… Σοκ και άφωνη παγωνιά έπεσε στην ομήγυρη. Και ανεξίτηλη οδυνηρή εμπειρία ντροπής…

Πέντε σελίδες της «απόκρυφης ιστορίας» αναφέρονται στην υπόθεση Οτσαλάν και αποδίδουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μοσάντ, τη μυστική υπηρεσία του Ισραήλ, που προβάλλεται στο εξώφυλλο του βιβλίου ως: «Μια σκοτεινή δύναμη που επιτρέπει στο Ισραήλ να ασκεί πίεση και στους ισχυρότερους, και στη CIA…, σύλληψη ναζιστών, διείσδυση σε αραβικές κυβερνήσεις, ”εξάλειψη” αράβων τρομοκρατών, συγκομιδή πληροφοριών, αλλά και βρώμικα κόλπα, ψεύδη, απαγωγές και δεινά φιάσκο… Είναι η μόνη υπηρεσία πληροφοριών που διαθέτει, επισήμως, μια μονάδα δολοφονιών…».

Κατά τον Γκόρντον Τόμας, «ειδικό του κόσμου της κατασκοπίας», την κινητοποίηση της Μοσάντ για τη σύλληψη του Οτσαλάν διέταξε, τέλη Νοεμβρίου του 1998, στον τότε αρχηγό της Εφραίμ Χαλεβύ, ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου. Στον Νετανιάχου είχε τηλεφωνήσει ο Ετσεβίτ. Τον ρώτησε αν η Μοσάντ μπορούσε να βοηθήσει στη σύλληψη του Οτσαλάν, ο οποίος είχε φυγαδευτεί από τη Συρία κατόπιν τουρκικών απειλών πολέμου και αμερικανικών πιέσεων στον σύρο Πρόεδρο Άσαντ.

Ο πρόσφατα, τότε, διορισμένος αρχηγός της Μοσάντ βρισκόταν σε δυσμένεια για δύο πολύκροτες γκάφες: Στην Κύπρο είχε ανακαλυφθεί επιχείρηση κατασκοπίας της Μοσάντ. Δύο πράκτορές της που πόζαραν ως καθηγητές σε διακοπές, πιάσθηκαν σ’ ένα διαμέρισμα γεμάτο ηλεκτρονικά μηχανήματα παρακολούθησης των επικοινωνιών της κυπριακής άμυνας. Το διπλωματικό επεισόδιο έκλεισε και οι κατάσκοποι επαναπατρίσθηκαν με παράκληση του ισραηλινού Προέδρου Βάισμαν στον τότε Πρόεδρο Κληρίδη, με τον οποίο είχαν συνυπηρετήσει στη βρετανική αεροπορία κατά τον πόλεμο.

Μια άλλη γκάφα στο παθητικό του Εφραίμ Χαλεβύ ήταν η διαρροή σε ισραηλινή εφημερίδα σχεδίου για τη δολοφονία του Σαντάμ Χουσεΐν, το οποίο έτσι ματαιώθηκε. Ο επικεφαλής της Μοσάντ είχε λοιπόν πρόσθετα κίνητρα να είναι αποτελεσματικός στη νέα αποστολή.

Στην επιχείρηση Οτσαλάν δόθηκε ο κωδικός «Επαγρύπνηση». Θα ήταν μια «μαύρη επιχείρηση» που έπρεπε να καλυφθεί από απόλυτη μυστικότητα. Σε περίπτωση επιτυχίας, κανείς δεν έπρεπε να γνωρίζει την πραγματική πατρότητά της, για να προστατευθεί από βέβαια αντίποινα μια ομάδα ισραηλινών πρακτόρων στο βόρειο Ιράκ, που δρούσαν με τη βοήθεια κούρδων ανταρτών εναντίον του καθεστώτος του Σαντάμ.

«Άκουγαν» τον Πάγκαλο

Η αμερικανική CIA και διπλωματικές αποστολές παρακολουθούσαν τον Οτσαλάν στις περιπλανήσεις του μέχρι τη Ρώμη, όπου στάλθηκε πρώτα εξαμελές κλιμάκιο της Μοσάντ με ηλεκτρονικό εξοπλισμό για υποκλοπές και μια γυναίκα για δόλωμα. Φαίνεται όμως ότι μετά την αναχώρηση του Οτσαλάν από τη Ρώμη έχασαν τα ίχνη του. Τελικά πληροφορήθηκαν την παρουσία του στην Κένυα, με τις μυστικές υπηρεσίες της οποίας οι Ισραηλινοί διατηρούσαν προνομιακές σχέσεις συνεργασίας.

Η εξαμελής ομάδα της Μοσάντ που έφθασε στο Ναϊρόμπι, με τελειότατο εξοπλισμό υποκλοπών, περιελάμβανε έναν πράκτορα με τέλεια γνώση της κουρδικής και χαρακτηριστικά Κούρδου. Εγκαταστάθηκαν κοντά στην ελληνική πρεσβεία, όπου είχε εντοπισθεί ο Οτσαλάν και οι συνοδοί του και παρακολουθούσαν κάθε κίνηση και όλες τις επικοινωνίες, δίνοντας κάθε βράδυ αναφορά στο Τελ Αβίβ.

Από τις υποκλοπές των μηνυμάτων και συνδιαλέξεων εγνώριζαν ότι στην αίτηση του Οτσαλάν για άδεια εισόδου στη Νότιο Αφρική δεν ερχόταν απάντηση, ότι ο Οτσαλάν είχε αρχίσει ν’ ανησυχεί, ενώ από τα τηλεφωνήματα του υπουργού των Εξωτερικών της Ελλάδος άκουγαν ότι η ελληνική κυβέρνηση αδημονούσε να τον βγάλει από την πρεσβεία. Η ευκαιρία να εκμεταλλευθούν το ψυχολογικό αυτό κλίμα προσφέρθηκε με την επαφή με Κούρδο της συνοδείας του Οτσαλάν, σε μπαρ γειτονικό του ξενοδοχείου Νόρφολκ, του ειδικού πράκτορα της Μοσάντ που του συστήθηκε ως κούρδος μετανάστης στο Ναϊρόμπι. Μεταξύ των δύο αναπτύχθηκε σχέση εμπιστοσύνης.

Από τις υποκλοπές των επικοινωνιών της πρεσβείας η Μοσάντ είδε την κορύφωση της έντασης με την πάροδο των ημερών και (κατά τον συγγραφέα) κατέγραψε εμπιστευτικό μήνυμα του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη που, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η παρουσία του Οτσαλάν απειλούσε να προκαλέσει μια πολιτική και ενδεχομένως και στρατιωτική σύγκρουση. Τότε ήρθε στο κλιμάκιο, από τον ίδιο τον Εφραίμ Χαλεβύ, η εντολή: Με κάθε διαθέσιμο μέσον έπρεπε ο Οτσαλάν να εξαχθεί από την πρεσβεία και να επαναπατρισθεί στην Τουρκία.

Αμέσως κινήθηκε το στρατήγημα που είχε σχεδιαστεί. Ο δήθεν «Κούρδος του Ναϊρόμπι» τηλεφώνησε στον «συμπατριώτη» του στην πρεσβεία ότι πρέπει να τον δει επειγόντως. Του είπε ότι πληροφορήθηκε ότι ο Οτσαλάν κινδυνεύει και ότι υπάρχει τρόπος να φυγαδευτεί στα βουνά του βορείου Ιράκ και να ανασυγκροτήσει εκεί τις δυνάμεις του, πρόταση που συνέπιπτε με σκέψεις που είχε διατυπώσει ο Οτσαλάν σε συνομιλίες που είχαν υποκλαπεί. Τον παρότρυνε να μεταφέρει το μήνυμα και να πείσει τον Οτσαλάν να έρθει να τον συναντήσει. Η παγίδα είχε στηθεί και δεν έμενε παρά να τσιμπήσει ο Οτσαλάν το αγκίστρι, γράφει ο Γκόρντον Τόμας. Την επομένη έφθασε στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι ένα αεροπλάνο Φάλκον 900, δήθεν για να μεταφέρει ομάδα επιχειρηματιών σ’ ένα συνέδριο στην Αθήνα.

Οι συνθήκες απαγωγής του κούρδου ηγέτη πυροδότησαν την εκτόξευση διασταυρούμενων κατηγοριών. Η ελληνική πρεσβεία και η κυβέρνηση της Κένυας διέψευδαν την κατηγορία της γερμανίδας δικηγόρου των Κούρδων ότι «ο Οτσαλάν σύρθηκε κυριολεκτικά έξω από την πρεσβεία». Οι Έλληνες υποστήριξαν ότι έφυγε με τη δική του βούληση και μάλιστα αντίθετα προς τις συμβουλές του πρεσβευτή.

Τα αναπάντητα ερωτήματα

Γεγονός είναι ότι το Φάλκον απογειώθηκε με τον Οτσαλάν, αναφέρει ο συγγραφέας και συνεχίζει με τα ερωτήματα:

«Η ομάδα της Μοσάντ χρησιμοποίησε άραγε μια από τις προσφιλείς της μεθόδους, καρφώνοντας στον Οτσαλάν μιαν ένεση αναισθητικού κατά την έξοδό του από την πρεσβεία; Τον απήγαγαν στη μέση του δρόμου, ακριβώς όπως είχαν κάνει πριν από χρόνια με τον Άιχμαν στο Μπουένος Άιρες; Η Κένυα έκανε τα στραβά μάτια σε μια επιχείρηση που παραβίαζε όλους τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου;».

Ο Γκόρντον Τόμας σημειώνει ότι λίγες ώρες μετά τον εγκλεισμό του Οτσαλάν σε τουρκική φυλακή, ο Ετσεβίτ εκόμπαζε από τηλεοράσεως για «τον θρίαμβο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών… μετά από μια λαμπρή δωδεκαήμερη επιχείρηση παρακολούθησης και σύλληψης στο Ναϊρόμπι».

Παρενθετικά ας σημειωθεί ότι οι Κούρδοι της διασποράς υποπτεύθηκαν την ανάμειξη της Μοσάντ στην απαγωγή του Οτσαλάν και προέβησαν σε εκδηλώσεις εναντίον του Ισραήλ, όσο και εναντίον των ΗΠΑ, της Ελλάδος και της Κένυας. Σε πολιορκία του ισραηλινού προξενείου στο Βερολίνο τρεις διαδηλωτές σκοτώθηκαν από τους ισραηλινούς φρουρούς. Ο Νετανιάχου, σε επανειλημμένες δηλώσεις του, βεβαίωνε ότι το Ισραήλ δεν είχε καμιάν ανάμειξη στην υπόθεση Οτσαλάν και αμερικανοί αξιωματούχοι βεβαίωναν για την «αθωότητα» των Ισραηλινών. Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» της 22/2/1999, σε άρθρο του Τιμ Ουάινερ, υποστήριζαν ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες ήταν εκείνες που βοήθησαν τους Τούρκους να συλλάβουν τον κούρδο τρομοκράτη (και επομένως ότι αυτές έπρεπε να πιστωθούν την πολύτιμη βοήθεια στην Τουρκία).

Αλλά ούτε οι ισραηλινές διαψεύσεις ανάμειξης ούτε οι αμερικανικές προσπάθειες συγκάλυψης του ρόλου της Μοσάντ πέτυχαν να πείσουν τους Κούρδους. Όπως αναφέρει ο Γκόρντον Τόμας, την επιτυχία της στο Ναϊρόμπι η Μοσάντ την πλήρωσε με την απώλεια κατασκοπευτικού δικτύου της στο βόρειο Ιράκ, που δρούσε σε συνεργασία με τους Κούρδους.

Γενικότερα περί του «Ινστιτούτου»

Στο βιβλίο του για τη Μοσάντ («Ινστιτούτο» στην εβραϊκή) -πράγματι τραβηχτικό και διδακτικό ανάγνωσμα- ο Γκόρντον Τόμας επικαλείται συνομιλίες με τέως αρχηγούς και ανώτερα στελέχη της CIA, της βρετανικής ΜΙ5 και ΜΙ6, της αντίστοιχης γερμανικής μυστικής υπηρεσίας, όσο και της Μοσάντ. Οι τρεις πρώτες υπηρεσίες έχουν συχνά χτυπήσει συναγερμούς για τη δράση της ισραηλινής κατασκοπίας στις χώρες τους, ειδικότερα στην κλοπή στρατιωτικών μυστικών και τεχνολογίας. Πράκτορές της είχαν κλέψει τα σχέδια του γαλλικού Μιράζ ΙΙΙ, το 1968, εξήγαγαν λαθραία από τις ΗΠΑ σχάσιμο υλικό (από εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου του Αμερικανο-εβραίου Σαλμάν Σαπάιρο) για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Πράκτορες της Μοσάντ παρακολουθούσαν το φορτηγό με τα εκρηκτικά στη Βηρυτό, που προοριζόταν να ανατινάξει το αρχηγείο των αμερικανών πεζοναυτών το 1983, αλλά -παρά τη συμφωνία συνεργασίας- δεν προειδοποίησαν τη CIA, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 241 αμερικανοί στρατιώτες. Αμερικανο-εβραίος στέλεχος μυστικής υπηρεσίας ο Τζόναθαν Πόλαρντ, διοχέτευε επί πολλούς μήνες στους Ισραηλινούς άκρως απόρρητα έγραφα και φωτογραφίες δορυφόρων, πριν συλληφθεί και καταδικασθεί σε ισόβια. Μεταξύ πλείστων άλλων υπέδειξε και το δωδεκαμελές κλιμάκιο της CIA στη Νότιο Αφρική, το οποίο η Μοσάντ κατέδωσε στις νοτιοαφρικανικές υπηρεσίες. Το Εφ Μπι Άι είχε πλησιάσει, επίσης, κατάσκοπο της Μοσάντ στο κορυφαίο κλιμάκιο της αμερικανικής εξουσίας, αλλά η επιχείρηση παρέλυσε όταν διαπιστώθηκε ότι ισραηλινές υπηρεσίες είχαν υποκλέψει ερωτικά τηλεφωνήματα του Προέδρου Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, που ήγειραν την απειλή πολιτικού εκβιασμού.

Στελέχη της Μοσάντ, στις συνομιλίες τους με τον συγγραφέα εξήραν τη βοήθεια στο έργο της από ομόθρησκους εθελοντές («Σαγιανίμ») στις χώρες δράσεως των πρακτόρων της («Κατσά»), οι οποίοι λειτουργούν ως συλλέκτες πληροφοριών, επιμελητεία υποστήριξης ή φορείς παραπληροφόρησης και συμβάλλουν στην παροιμιώδη αποτελεσματικότητά της. Επίσης του είπαν για τα ισχυρά εβραϊκά λόμπι επιρροής που επηρεάζουν τον Τύπο και πολιτικές αποφάσεις.

Γραμμένο με συμπάθεια και ενίοτε με θαυμασμό για ορισμένους βετεράνους της Μοσάντ, το βιβλίο δεν αποκρύπτει τίποτε από τη (γνωστή στον συγγραφέα) δράση και τις μεθόδους της μυστικής υπηρεσίας του Ισραήλ.

Αναφέρεται έτσι και στην κλοπή 200 εκατομμυρίων δολαρίων της CΙΑ, προερχόμενων από εμπόριο ναρκωτικών, που στέλνονταν μέσω τραπέζης του Βατικανού, επί Πάπα Ιωάννη- Παύλου Βοϊτίλα και του περιβόητου επισκόπου Πολ Μάρσινκους, στην πολωνική οργάνωση Αλληλεγγύη του Λέχ Βαλέσα.

Αποκαλύπτει επίσης ότι το φορτηγό αεροπλάνο της Ελ Αλ που κατέπεσε το Ι992 σε κατοικημένη περιοχή του Άμστερνταμ σκοτώνοντας 43 άτομα και τραυματίζοντας δεκάδες άλλα, μετέφερε θανατηφόρες τοξικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του Σαρίν, ενός τρομερού νευροτοξικού αερίου. Το στοιχείο αυτό καλύφθηκε με τη σχετική παραπληροφόρηση, αλλά εκατοντάδες κατοίκων της περιοχής έπεσαν άρρωστοι μετά την καταστροφή.

Σε υπόγεια εργαστήρια του Νες Ζιόνα στο Ισραήλ, χημικοί ασχολούνται στην παραγωγή μιας τρομακτικής πανοπλίας θανατηφόρων αερίων και δηλητηρίων πάσης χρήσεως, αναφέρει ο Γκόρντον Τόμας. Και επικαλείται άκρως μυστική έκθεση της CΙΑ στον αμερικανό υπουργό Αμύνης Γουίλιαμ Κόεν, κατά την οποία:

«Ισραηλινοί βιολόγοι προσπαθούν να ταυτοποιήσουν τα γονίδια ορισμένων αραβικών φύλων και να δημιουργήσουν στη συνέχεια ένα γενετικά διαφοροποιημένο βακτηρίδιο ή ιό».

Αυτά μεταξύ άλλων πολλών, στις 650 σελίδες του βιβλίου.