Ζητήματα τακτικής

Ιδιαίτερα σε μια εποχή που απουσιάζουν τα ισχυρά πολιτικοκοινωνικά διακυβεύματα οι τακτικές κινήσεις των πολιτικών επιτελείων παίζουν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της εκλογικής μάχης. Κι ακριβώς στο πεδίο των τακτικών κινήσεων η υπεροχή του επιτελείου της κυβέρνησης είναι δεδομένη, εμφανώς υπερτερεί έναντι εκείνου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έτσι κατά κανόνα η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται στο «γήπεδο» που επιλέγει η κυβέρνηση και όχι στο «γήπεδο» που επιλέγει η αντιπολίτευση.

• Ασφαλώς η κρατούσα κατάσταση είναι λογικό να υπερτερεί σε επικοινωνιακά μέσα που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στο πέρασμα του «μηνύματος», ωστόσο αυτό δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την υπεροχή της στο πεδίο των τακτικών κινήσεων. Πόσω μάλλον που το εμπόρευμα το οποίο «πουλάει» η κυβέρνηση δεν είναι και τόσο ελκυστικό, καθότι έχει να κάνει με τη διαχείριση της εξουσίας, δηλαδή με το λεγόμενο κυβερνητικό έργο, ενώ αντίθετα το «εμπόρευμα» της αντιπολίτευσης είναι «πιασάρικο», καθότι αφορά τα άλυτα προβλήματα της καθημερινότητας που ταλανίζουν τα νοικοκυριά της χώρας. Κι όμως η πολιτική αντιπαράθεση δεν εστιάζεται στα προβλήματα που βιώνουν τα νοικοκυριά, εδώ και μέρες εστιάζεται στο «άσυλο», στο άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στη δράση των λεγόμενων «κουκουλοφόρων» και σε άλλα τέτοια θέματα τα οποία βρίσκονται εκτός του πλαισίου των καυτών προβλημάτων που βιώνουν τα νοικοκυριά. Η ανεργία, η ακρίβεια, η συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων, τα «φακελάκια» στον τομέα της υγείας, τα φροντιστήρια στον τομέα της Παιδείας και η συνακόλουθη υποβάθμιση του δημόσιου Λυκείου, όλα αυτά και άλλα είτε δεν κουβεντιάζονται είτε περιστασιακά μπαίνουν στο τραπέζι της αντιπαράθεσης.

• Προφανώς είναι ευθύνη της αντιπολίτευσης να στρέψει την πολιτική αντιπαράθεση στα ζέοντα προβλήματα των νοικοκυριών, όμως η αντιπολίτευση είτε εγκλωβίζεται στην εσωστρέφεια είτε θέτει περιστασιακά τα προβλήματα είτε εγκλωβίζεται στις τακτικές κινήσεις της κρατούσας κατάστασης και σκιαμαχεί στο γήπεδό της. Αλήθεια, ποιος φταίει, που η ανακοίνωση της εισοδηματικής πολιτικής πέρασε στα γρήγορα από την επικαιρότητα; Ασφαλώς όχι η κυβέρνηση!

ΥΓ.: Όταν η κατάθεση διαφορετικών απόψεων στα συλλογικά όργανα βγαίνοντας προς τα «έξω» μετασχηματίζεται σε «Βαβέλ», τότε υπάρχει πρόβλημα. Τέτοια «συλλογικότητα» είναι επιζήμια…