Τηλεοπτικοί λυκάνθρωποι

Συνηθίσαμε πια… Στο τηλεοπτικό «θηριοτροφείο» δεν υπάρχουν ούτε ηθικοί ούτε δεοντολογικοί κανόνες… τα πάντα είναι εμπορεύσιμα. Τι κάνει άραγε το περίφημο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο; Περιμένει να «διαρπάσουν» μέχρις εξαντλήσεως τη «λεία» τους τα «δελτία ειδήσεων» και μετά να εξετάσει τις κασέτες και να επιβάλει, ίσως, κάποιες ποινές;

Ένα δεύτερο ερώτημα όμως αφορά στην ελεύθερη κυκλοφορία στοιχείων της ανάκρισης, ιδιαίτερα μάλιστα κρίσιμων, όταν πρόκειται να τεκμηριώσουν την ενοχή ή μη του κατηγορούμενου. Από πού «διαρρέουν» τα στοιχεία αυτά; Μέσα από τα ανακριτικά γραφεία ή μέσα από τις υπηρεσίες της Αστυνομίας που συλλέγουν και επεξεργάζονται εργαστηριακώς τα διάφορα ευρήματα; Μα δεν υπάρχει μέριμνα στοιχειώδους προστασίας των τεκμηρίων αυτών, όταν η δημοσιοποίησή τους μπορεί να οδηγήσει στην αποδυνάμωσή τους;

Παντού ξέφραγο αμπέλι, παντού έλλειψη στοιχειώδους αξιοπρέπειας και υπευθυνότητας. Ο κανιβαλισμός, η ευτέλεια, η «είδηση» ως εμπόρευμα, η ασυνειδησία…

Και κανένας δεν σκέπτεται ότι θύματα για μια ζωή είναι τα παιδιά αυτών των οικογενειών, που δεν βιώνουν μόνο την προσωπική τους οδύνη αλλά αντιμετωπίζουν τον συλλογικό τους διασυρμό…

Ας ελπίσουμε ότι θα ευαισθητοποιηθεί τουλάχιστον κάποιος εισαγγελέας, αφού χάθηκε κάθε ευαισθησία, κάθε αίσθημα ανθρωπιάς…

ΟΦΙΣ