Η Λερναία Ύδρα
Σπέρμα της πολυθεσίας, γόνιμο και τερατογόνο το προαιώνιο ρουσφέτι, το οποίο κυοφορείται στη μήτρα συντηρητικών αντιλήψεων, από την οποία αναπαράγεται ο κομματισμός στον κρατικό μηχανισμό. Η κακοδαιμονία της διοίκησης ξεκινάει από την αντίληψη ότι προέχει η εξυπηρέτηση των «ημετέρων» και η προώθησή τους στους νευραλγικούς τομείς του κράτους και των δημοσίων γενικά φορέων με μοναδικό σκοπό τον έλεγχό τους. Δεν λειτουργεί στις κυβερνήσεις η αντικειμενική αντίληψη κατά την οποία προέχει το συμφέρον της Διοίκησης και της ανάπτυξης του τόπου. Είναι έξω και μακριά από τη νοοτροπία και τις συνήθειες της εκάστοτε μονοκομματικής εξουσίας το αντικειμενικό και αξιοκρατικό κριτήριο που στοχεύει μόνο στα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα εκείνων που πρόκειται να στελεχώσουν τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εξοβελίζοντας κάθε αξιοκρατικό κριτήριο και υιοθετώντας μόνο εκείνο που προσδιορίζει την αφοσίωση στο κόμμα, ανέκαθεν η κάθε κυβέρνηση στελεχώνει τον κρατικό μηχανισμό με την ανεπάρκεια, τη φαυλότητα και τον κομματισμό, αδιαφορώντας για την παραγωγική λειτουργία της κρατικής μηχανής, για τον εμπλουτισμό της με στελέχη νέα εξειδικευμένα και καταρτισμένα σε όλους τους τομείς της επιστήμης. Έτσι, έχουμε μια διοίκηση ευθυνόφοβη, γεροντική, γραφειοκρατική, φαυλοκρατική και ανίκανη να προωθήσει προγράμματα και έργα, γιατί παράλληλα με τα παραπάνω της λείπει η φαντασία, ο ζήλος και ο δυναμισμός. Αποκορύφωμα όμως της όλης διαχρονικής φαυλοκρατικής πολιτικής υπήρξε η επάνδρωση νευραλγικών τομέων της διοίκησης με τους λεγόμενους πολυθεσίτες.
Έτσι αντιμετωπίζουμε τη θλιβερή κατάσταση: συνταξιούχοι και φυσικά υπερήλικες να κατέχουν περισσότερες από μία θέσεις, «διαχειριζόμενοι» σοβαρούς τομείς της Διοίκησης και αντικείμενα με τα οποία δεν έχουν σχέση. Διερωτάται κανείς, με σκεπτικισμό, τι μπορεί να προσφέρει ένας άνθρωπος χωρίς εξοικείωση με τις νέες μεθόδους διοίκησης, αλλά και με τη σύγχρονη τεχνολογία;
Και πώς είναι δυνατόν να είναι παραγωγικός, όταν «κατέχει» εκ διορισμού 4 και 5 θέσεις; Πότε θα προλάβει ο αργόμισθος αυτός να προεδρεύσει στο ένα συμβούλιο, για να χαράζει την πολιτική του, πότε θα συμμετάσχει στο άλλο συμβούλιο π.χ. ως αντιπρόεδρος ή μέλος για να «προσφέρει» και εκεί τα εκτυφλωτικά του φώτα, για να πάει στη συνέχεια στον τρίτο οργανισμό ή επιτροπή, για να προσθέσει ό,τι του «περίσσεψε» από τα άλλα; Αν αυτό δεν είναι διασπάθιση του δημόσιου χρήματος χωρίς ουσιαστική προσφορά, αν αυτό δεν είναι φαυλότητα, τότε τι είναι περισσότερο φαύλο και ανήθικο; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στην κάθε κυβέρνηση να «διαθέτει» τον ιδρώτα του ελληνικού λαού για πολλαπλούς μισθούς αργομίσθων, όταν μάλιστα ο λαός μαστίζεται από τη μονόπλευρη εξοντωτική λιτότητα; Φορολογείται ο εργάτης, ο μισθωτός και ο μικροσυνταξιούχος, ο μικρομεσαίος για να μισθοδοτούνται, πολυθεσίτες, ενώ ταυτόχρονα παραγκωνίζονται or νέοι επιστήμονες, με μάστερ, με εξειδίκευση και με θέληση.
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ζητηθούν με ερώτηση στη Βουλή όλα τα στοιχεία μαζί με τις καταβαλλόμενες αποδοχές (επιδόματα, υπερωρίες, έξοδα παραστάσεως κ.λπ.) για όλους τους πολυθεσίτες τόσο της παρούσας κυβέρνησης όσο και των προηγουμένων. Έτσι, θα πάρει μια μικρή «γεύση» ο λαός για τη Λερναία Ύδρα των πολυθεσιτών, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.