Επικαιρότητα

1 Τις μέρες αυτές, χωρίς να το καταλάβει δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση, έρχεται στην επικαιρότητα ο «φάκελος» με το πρόβλημα των μειονοτήτων που ζουν στις βαλκανικές χώρες. Αφορμή το Κόσοβο και οι προτάσεις του Φινλανδού Αχτισάαρι για απόδοση καθεστώτος ανεξαρτησίας στη σερβική αυτήν περιοχή που έχει την ατυχία να κατοικείται κατά πλειοψηφία από Αλβανούς. Πίσω από τις προτάσεις του Φινλανδού βρίσκεται η σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ που θέλει τη δημιουργία ενός προτεκτοράτου στα Βαλκάνια, με πρόσχημα την ανεξαρτησία του τάχα υπόδουλου αλβανικού πληθυσμού. Και φυσικά η πάντα υπάκουη στα κελεύσματα της Ουάσινγκτον Ευρωπαϊκή Ένωση ευθυγραμμίζεται. Και δέχεται το επιχείρημα της αμερικανικής διπλωματίας ότι η μη απόδοση ανεξαρτησίας στους Κοσοβάρους θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις των αλβανών κατοίκων και στο κρατίδιο των Σκοπίων και γιατί όχι και στη Βουλγαρία. Οπότε θα έχουμε μια αλυσιδωτή αντίδραση των «αλύτρωτων Αλβανών» στα Βαλκάνια. Και δημιουργία «Βαλκανικού Προβλήματος». Από την επιχειρηματολογία της αμερικανικής διπλωματίας ξεπροβάλλει καθαρά το εκβιαστικό δίλημμα στα βαλκανικά κράτη: ή δέχεστε την ανεξαρτησία των Κοσοβάρων ή ανοίγουμε τον φάκελο «Βαλκανικό Πρόβλημα». Ο εκβιασμός έχει συγκεκριμένους αποδέκτες: τη Σερβία, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τα Σκόπια. Επόμενο ήταν πρώτη και καλύτερη η ελληνική κυβέρνηση να υποκύψει στον εκβιασμό και να υιοθετήσει με ζήλο τις αμερικανικές απόψεις. Και φυσικά δέχεται το σχέδιο του φινλανδού διαμεσολαβητή για ανεξαρτησία του Κοσόβου. Και ενδεχομένως η ελληνική τάχα διπλωματία να πιέζει για την αποδοχή του Σχεδίου Αχτισάαρι και τη Σερβία. Και το ωραίο είναι ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών φαίνεται να μη φοβάται τη δημιουργία βαλκανικού προβλήματος, με το αιτιολογικό ότι η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία αποτελούν μέλη της ΕΕ και συνεπώς δεν θα πρέπει να φοβούνται την ενδυνάμωση των αποσχιστικών τάσεων στους κόλπους τους και μεταβολή των συνόρων τους. Το άκρον άωτον της αφέλειας και της κοντόφθαλμης θεώρησης ενός σοβαρότατου εθνικού θέματος. Αν είναι ποτέ δυνατόν η ΕΕ να θελήσει να εμπλακεί σε θέματα μειονότητας στα Βαλκάνια. Το πολύ να πιέσει προς την κατεύθυνση της γενικευμένης αποδοχής του Σχεδίου Αχτισάαρι για όλες τις βαλκανικές μειονότητες. Και η Ελλάδα θα αποκτήσει σοβαρό πρόβλημα μειονοτήτων, καθώς η Άγκυρα και τα Σκόπια καραδοκούν.

2 Το δικό μας υπουργείο Εξωτερικών δεν έλαβε υπ’ όψιν του καθόλου τη στάση της Τουρκίας στο θέμα των μειονοτήτων και κατά δεύτερο λόγο της Αλβανίας, καθώς και το προηγούμενο που δημιουργεί η αποδοχή του Σχεδίου Αχτισάαρι για την Κύπρο. Η Τουρκία, αφού ξεπάστρεψε την ελληνική μειονότητα από την Κωνσταντινούπολη, τα παράλια του Πόντου και της Μικράς Ασίας, παίζει τώρα με πολλή ευφυΐα το παιχνίδι των μειονοτήτων στα Βαλκάνια. Και με τις πλάτες των ΗΠΑ υποδαυλίζει το πρόβλημα της ανεξαρτησίας των μειονοτήτων. Ενθαρρύνει τους Αλβανούς και εργάζεται με ζήλο για την υιοθέτηση και αποδοχή του σχεδίου του φινλανδού μεσολαβητή, που θα αποτελέσει τη βάση για τη λύση του προβλήματος των μειονοτήτων στον ευρύτερο βαλκανικό χώρο και ασφαλώς και στην Κύπρο. Η ανεξαρτησία του Κοσόβου θα ανάψει φωτιές στις χώρες της Βαλκανικής με πιθανά θύματα την Ελλάδα και την Κύπρο. Η Ελλάδα έχει τη μειονότητα της Θράκης, την οποία δεν αναγνωρίζει ως τουρκική αλλά μόνο ως θρησκευτική (μουσουλμανική μειονότητα). Αυτό όμως δεν εμποδίζει την Άγκυρα να την ονομάζει τουρκική μειονότητα της Θράκης. Τα Σκόπια προσπαθούν να δημιουργήσουν πρόβλημα «μακεδονικής μειονότητας» και η Αλβανία ονειρεύεται να οργανώσει και να ξεσηκώσει τους Τσάμηδες, με τη συμπαράσταση ίσως και των Αλβανών που κατά χιλιάδες έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στη χώρα μας. Όπως η Τουρκία έτσι και η Αλβανία κατάφερε να συρρικνώσει την ελληνική μειονότητα στη Βόρειο Ήπειρο. Και η αφελής ελληνική «διπλωματία», αντί να αγωνιστεί για τα δικαιώματα τής εκεί ελληνικής μειονότητας, δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τον ξεριζωμό της. Σε ένα ξέσπασμα φιλανθρωπίας δεχτήκαμε εδώ όχι μόνο τους έλληνες Βορειοηπειρώτες αλλά και καθαρόαιμους αλβανούς μουσουλμάνους. Χωρίς να υπολογίσουμε τις ενδεχόμενες εις βάρος μας επιπτώσεις. Η ηγεσία μας φιλοδόξησε να καταστήσει την Ελλάδα πολυπολιτισμικό κέντρο στον βαλκανικό χώρο. Για να πάρουμε γεύση και από τον… πολιτισμό της γειτονικής μας Αλβανίας. Και πήραμε τη γεύση. Αύξηση της εγκληματικότητας και οφέλη από τη φτηνή εργασία των αλβανών μεταναστών. Τι άλλο θα πάρουμε από τον «πολιτισμό» των γειτόνων μας θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Το πρόβλημα είναι ότι μόνοι μας πετυχαίνουμε τον διπλωματικό αφοπλισμό μας. Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να απορρίψει στο μέλλον ένα σχέδιο ανεξαρτησίας των μουσουλμάνων της Θράκης, ή ένα σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου, όταν ένθερμα είχε υποστηρίξει το Σχέδιο Αχτισάαρι; Ποιοι θα μας υποστηρίξουν; Οι Ρώσοι, οι Σέρβοι ή η ΕΕ; Με τι επιχειρήματα θα ζητήσουμε την υποστήριξή τους όταν εμείς τώρα τους γυρίζουμε την πλάτη; Όλες οι επιλογές έχουν τα υπέρ και τα κατά. Πρέπει να μάθουμε να ζυγίζουμε ψύχραιμα τις επιπτώσεις των επιλογών μας, για να μην είμαστε πάντα οι χαμένοι μέσα στη «διεθνή ζούγκλα».