Ένας στους πέντε παίρνει κάτω από 400 ευρω!

Φτώχεια, αύξηση της κερδοφορίας, μείωση των αμοιβών, επιβράδυνση του ΑΕΠ, υποχρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και κυρίως του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών κατά 11% του ΑΕΠ και άλλα στοιχεία για την ελληνική οικονομία και απασχόληση που σοκάρουν περιλαμβάνει μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, η οποία γίνεται αντικείμενο συσκέψεων και συζητήσεων σε μεγάλες πόλεις της περιφέρειας (Βόλος, Ρέθυμνο, Πάτρα, Βέροια) μέχρι να ανακοινωθεί και δημοσίως από την ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Η κυριαρχία της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας απεικονίζεται στα στοιχεία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ με αριθμούς που δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις, ενώ απαιτούν χάραξη πολιτικής με «πολιορκητικό κριό» τα συνδικάτα για την ανατροπή της γενικευμένης αυτής κρίσης που δεν μπορεί παρά να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις κάποια στιγμή.
Το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για τις σύγχρονες εξελίξεις της ελληνικής οικονομίας καταγράφει τα εξής στοιχεία:
• Επιβράδυνση του ΑΕΠ στο 3,5% το 2006.
• Περιοριστική εισοδηματική πολιτική: α) με μείωση της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης, β) ακρίβεια, γ) φορολογικό σύστημα, δ) όχι αυξήσεις με πληθωρισμό και παραγωγικότητα που για το 2007 σημαίνει αύξηση των μισθών κατά 5,8%.
• Αύξηση κερδοφορίας (12,2% ΕΕ-15 και 23,3% στην Ελλάδα το 2005 σε σχέση με το 1995).
• Στασιμότητα των επενδύσεων σε μηχανολογικό εξοπλισμό.
• Διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών 11% του ΑΕΠ.
• Επιδείνωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας παρά τη μείωση του κόστους εργασίας.
• Ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ με πλειοψηφία όχι στο Δημόσιο (αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, κατάργηση του κανονισμού προσωπικού, απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων). Η ΓΣΕΕ λέει «όχι» γιατί η ιδιωτικοποίηση δημιουργεί ολιγοπώλια και μειώνει την απασχόληση με τις απολύσεις.
• 1 στους 5 Έλληνες ζει με ποσό μικρότερο των 400 ευρώ τον μήνα.
• Αριθμητική και όχι ουσιαστική μείωση της ανεργίας.
• Ασφαλιστικό και ιδιαίτερα ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ, όχι αντιμετώπιση που να ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα του θέματος (2 δισ. ευρώ πρόσθετοι πόροι από το 2005-2025 στο ΙΚΑ).
• Προοπτικές: Δύσκολος ο δρόμος: α) Πράσινο βιβλίο για εργασιακές σχέσεις. β) Ασφαλιστικό (π.χ. ΟΑΕΕ, αύξηση εισφορών, μείωση συντάξεων, ευέλικτες μορφές απασχόλησης).
• Αμοιβές. Μείωση από 8,7% δισ. ευρώ το 2006 σε 7,7 δισ. το 2008. Έτσι οι δαπάνες για αμοιβές εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειωθούν από 12,1% του ΑΕΠ το 2005 σε 11,7% του ΑΕΠ το 2009, δηλαδή μείωση 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 1 δισ. ευρώ στα επόμενα 3 χρόνια. δ) Μείωση του ΑΕΠ το 2007, 2008… 2010 στο 2,8%.
Η στρατηγική προοπτική της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικονομίας επίσης δεν διαγράφεται ευοίωνη. Η μελέτη υποστηρίζει πως:
• Η αγορά λειτουργεί σαν μητρόπολη και οι δημόσιες πολιτικές ανάπτυξης και αναδιαμονής του εισοδήματος λειτουργούν ως αποικίες και προσαρμόζονται στο πλαίσιο των επιλογών της αγοράς και λιγότερο στο πλαίσιο των επιλογών της οικονομίας. Τα συνδικαλιστικά στελέχη αλλά και οι επικεφαλής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που συμμετέχουν στις περιφερειακές συσκέψεις προωθούν ως προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος για την αναστροφή των γενικευμένων ανισοτήτων τα εξής:
• Σε εθνικό επίπεδο να παγιωθεί νέα αντίληψη της ανασύστασης του παραγωγικού συστήματος, με κλαδική και με περιφερειακή – τοπική διάσταση.
• Η στρατηγική στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επικεντρώνεται στη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα, με κινητήρια δύναμη την οικονομία της γνώσης, της καινοτομίας, της απασχόλησης, της ποιότητας, της ανάπτυξης υποδομών, δικτύων και κοινωνικών υποδομών, της διοίκησης, της εκπαίδευσης, τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τον σχεδιασμό δημόσιας πολιτικής με περιφερειακή διάσταση. Όπως σχετικά υπογραμμίζουν τα συνδικαλιστικά στελέχη αλλά και οι επιστημονικοί συνεργάτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ:
• Η πρόκληση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι να διεκδικήσει και να πετύχει με τις δυνάμεις του αυτόν τον στρατηγικό προσανατολισμό και αυτήν την αναπτυξιακή αυτότητα των περιφερειών για την ελληνική οικονομία, τους εργαζομένους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους.
Ως προς την εναλλακτική αναπτυξιακή στρατηγική της ΓΣΕΕ, συνίσταται στην προώθηση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος της οικονομίας της γνώσης, της απασχόλησης και της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας. Και μόνον η σύγκριση για τη συμμετοχή της τεχνολογίας στο ελληνικό παραγόμενο προϊόν είναι άκρως ενδεικτική:
• Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η συμμετοχή της τεχνολογίας βρίσκεται στο 53%, στις ΗΠΑ στο 72% ενώ στην Ελλάδα περιορίζεται στο 40%.