Τίποτα δεν πάει καλά στο ΠΑΣΟΚ

Και μόνο τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες με την υπόθεση της δημοπρασίας της βασιλικής περιουσίας και τις «απίστευτες γκάφες» του Γ. Βουλγαράκη (που δημιούργησαν ακόμα και «εμφύλιο» στην ΝΔ, όπως λένε στελέχη του ΠΑΣΟΚ), αλλά και με τις επιλογές του Βύρωνα Πολύδωρα, έδωσαν μεν μια «ανάσα» στο ΠΑΣΟΚ, όμως δεν έδωσαν για μια ακόμα φορά «αέρα στα πανιά του», παρά το ότι ήταν προνομιακά ζητήματα για αντιπαράθεση και «νίκη στα σημεία» επί της ΝΔ. Η «μικρή ανάσα» που «τυπικά» πήρε το ΠΑΣΟΚ διασφάλισε μικρή εσωκομματική ηρεμία, αν και σιγά σιγά πάλι αρχίζουν να σωρεύονται «σύννεφα» εσωκομματικής γκρίνιας και δυσαρέσκειας. Και αυτό γιατί παρότι αρχικά οι αλλαγές στις οποίες προχώρησε ο Γιώργος Παπανδρέου δημιούργησαν σε πολλούς προσδοκίες για ανάκαμψη, αυτή δεν έχει γίνει ορατή και δεν φαίνεται ότι θα έλθει τουλάχιστον σύντομα. Αυτό ακριβώς επιτείνει τον εκνευρισμό και το άγχος πολλών στελεχών, καθώς εκτιμούν ότι ο πρωθυπουργός -παρά τα όσα λέει δημοσίως- είναι πολύ πιθανό να πάει σε εκλογές τον Μάιο με Ιούνιο. Όλες οι κινήσεις και οι επιλογές ενισχύουν αυτήν την εκτίμηση.

«Τα κρυμμένα μυστικά
των δημοσκοπήσεων»

Τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων που έχει κάνει η Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και εκείνων γνωστών εταιρειών, καταγράφουν ορισμένα ενδιαφέροντα ευρήματα που δημιουργούν ισχυρούς προβληματισμούς σε κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ:

– Για πρώτη φορά εμφανίζονται και μάλιστα με συχνότητα τάσεις «αποκαθήλωσης του Κ. Καραμανλή» από την κοινή γνώμη. Δηλαδή ότι το «ισχυρό χαρτί» της ΝΔ αρχίζει να εμφανίζει προβλήματα.
– Ενισχύονται παλαιότερα ευρήματα ότι η δυναμική της ΝΔ αρχίζει να εξαντλείται.
– Όμως το ΠΑΣΟΚ παραμένει καθηλωμένο σε σχετικά χαμηλά εκλογικά ποσοστά.
– Τάσεις σαφούς ανάκαμψης (μέσω απαρχής εκλογικού ρεύματος) δεν εμφανίζεται ακόμα για το ΠΑΣΟΚ.
– Το ηγετικό προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου εξακολουθεί ακόμα να παραμένει αδύναμο σε σχέση με το αντίστοιχο του Κ. Καραμανλή (παρά τα προβλήματα που αυτός ήδη εμφανίζει).
– Εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα μια σχετική ρευστότητα στο πολιτικό τοπίο που ενισχύεται και από το ότι δεν είναι ορατή ακόμα «μια ισχυρή εναλλακτική πρόταση εξουσίας», αλλά και από το ότι ο Κ. Καραμανλής και η ΝΔ δεν έχουν ακόμα ανοίξει τα χαρτιά τους για τις προτεραιότητες τους για την «νέα τετραετία».

Χωρίς σχεδιασμό και ατζέντα
Σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση που κάνουν κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολιτικοί αναλυτές για την όλη κατάσταση, το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι ότι δεν δίνει ακόμα σαφές στίγμα, ο πολιτικός του λόγος δεν είναι καθαρός, τα πολιτικά μηνύματα που προσλαμβάνει ο κόσμος είναι συγκεχυμένα και πολλές φορές αντιφατικά. Οι ίδιοι κύκλοι επεσήμαιναν επίσης πως το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί ακόμα να επιβάλει την δική του ατζέντα, ανοίγοντας και διατηρώντας «μέτωπα» σε μεγάλα θέματα. Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμιζαν οι ίδιοι κύκλοι, «μοιάζουν με τουφεκιές στον αέρα» οι σκληρές μετωπικές επιθέσεις του Γιώργου Παπανδρέου στον Κώστα Καραμανλή και στην κυβέρνηση. Σημείωναν ακόμα πως η ηγεσία συνεχίζει μια παλαιότερη πρακτική της, δηλαδή σε μία μέρα να βγαίνει ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου και να «πυροβολεί» για δύο ή για τρία θέματα, με αποτέλεσμα να μην επικεντρώνονται τα πυρά αποτελεσματικά σε ένα ζήτημα, αλλά και ο κόσμος να «χάνει τον μπούσουλα» για το ποια είναι η προτεραιότητα του ΠΑΣΟΚ σε μια συγκεκριμένη συγκυρία. Πρόσφατο παράδειγμα τα όσα συνέβησαν την περασμένη Τετάρτη, όταν ο Γ. Παπανδρέου βγήκε σε διάστημα, λίγων μόλις ωρών και επιτέθηκε και για την Παιδεία (στη συνάντηση του με τους πρυτάνεις) και για την Υγεία (με την επίσκεψη του στο Αττικό Νοσοκομείο), ενώ την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ έριχνε «λάδι στη φωτιά» και στο μέτωπο της οικονομίας, με μια σκληρή επίθεση της Βάσως Παπανδρέου (κατόπιν προφανώς συνεννόησης με τον πρόεδρο) κατά του κ. Αλογοσκούφη και της κυβερνητικής πολιτικής.

Στο ίδιο πλαίσιο (που αφορά πάντα την κατάρτιση της πολιτικής ατζέντας), οι ίδιοι κύκλοι σημείωναν ότι και πάλι δεν είναι λογικό σε διάστημα ελάχιστων εικοσιτετραώρων ο πρόεδρος να κάνει απανωτές παρεμβάσεις για διαφορετικά μείζονα θέματα, όπως π.χ. την Τρίτη στο Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο να ανεβάζει το θέμα της δημόσιας ασφάλειας (κουκουλοφόροι, άσυλο, εγκληματικότητα, δικαιώματα κ.ά) και την επομένη να «βομβαρδίζει» από το βήμα της Βουλής για τις υποκλοπές. «Ο μέσος πολίτης για να αφομοιώσει ένα μήνυμα, μια πολιτική επιλογή, χρειάζεται χρόνο, έστω και λίγο. Για να αποδομήσεις συστηματικά μια επιλογή του αντιπάλου σου, να δημιουργήσεις θετική κοινή γνώμη σε ένα θέμα και να επικεντρώσεις και τα πυρά όλων σου των στελεχών σε αυτό, χρειάζεται ένα λογικό χρονικό διάστημα. Αλλιώς όλα περνάνε τόσο γρήγορα και καθίστανται τόσο εφήμερα για τον κόσμο, όσο διαρκεί ένα «τηλεοπτικό κιου», επεσήμαιναν οι ίδιοι κύκλοι.

Κερδίζει ο ΣΥΝ, χάνει το ΠΑΣΟΚ
Πάντως για την ώρα δύο είναι τα θέματα που προβληματίζουν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ:
– Τα μέτωπα που ανοίγει η κυβέρνηση δημιούργησαν ένα νέο πονοκέφαλο στο ΠΑΣΟΚ και αυτό λέγεται «Συνασπισμός», καθώς στα θέματα της Παιδείας και της Ασφάλειας (που άνοιξαν ορμητικά με τις κινήσεις της κυβέρνησης) φαίνεται να πετυχαίνει οφέλη ο ΣΥΝ, όχι όμως και το ΠΑΣΟΚ.
– Η αδυναμία του κόμματος να επιβάλλει θέματα στην πολιτική ατζέντα αντί να τρέχει πίσω από τα ζητήματα που προκύπτουν τυχαία είτε με επιλογή της κυβέρνησης για να αποπροσανατολίσει.
Το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου κατά κύριο λόγο, ασχολείται με το προφίλ του αρχηγού (το οποίο -όπως λένε- είναι ανσανσέρ, δηλαδή μια ανεβαίνει και μια κατεβαίνει).

Ο «πρωινός καφές» του προέδρου με τους επιτελείς της Χαριλάου Τρικούπη δεν φαίνεται να αποδίδει ακόμα καρπούς, αφού δεν βγαίνει «καπνός» μετά από τις συζητήσεις, ή τουλάχιστον δεν αφήνουν να βγει κάτι και προς τους άλλους ορόφους του κτιρίου.

Στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και στα στελέχη του υπάρχει πραγματικός προβληματισμός για τα αποτελέσματα της πολιτικής της. Περίμεναν ότι με τις επιδόσεις της κυβέρνησης και με τα ανοικτά μέτωπα που έχει, το ΠΑΣΟΚ θα είχε ορατά οφέλη. Πολλοί πάντως υποστηρίζουν ότι αυτά σύντομα θα φανούν, όμως δεν συμφωνούν όλοι σε αυτή την εκτίμηση και κυρίως δεν υπάρχουν κάποια στοιχεία γι’ αυτό.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση, κατά τις εκτιμήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ και πολιτικών αναλυτών, με την τακτική της (αν και χύμα και με στοιχεία αυταρχισμού), φαίνεται να συσπειρώνει το συντηρητικό κοινό, τους φοβισμένους πλέον πολίτες, αλλά και κόσμο που δεν συμφωνεί με τις φωτιές, τις καταστροφές και το κυνηγητό στο κέντρο της Αθήνας. Δεν κερδίζει προφανώς καινούργιο κόσμο, αλλά μπορεί, παρά τα προβλήματα, να συγκρατεί τις δυνάμεις της.

Ούτε όμως από «τα αριστερά» καρπώνεται ακόμα κάτι το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο ΣΥΝ από αυτό το μέτωπο δείχνει να έχει κάποια οφέλη, συσπειρώνοντας όλο και περισσότερους ψηφοφόρους. Το ίδιο συμβαίνει και στο μέτωπο της Παιδείας, όπου ο εμφανώς κερδισμένος είναι ο ΣΥΝ και στον χώρο της νεολαίας και στον χώρο των καθηγητών, δασκάλων, πανεπιστημιακών και αυτό χωρίς μεγάλες προσπάθειες και νέες προτάσεις. Σύμφωνα με ορισμένα ψύχραιμα και έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αυτό οφείλεται στο ότι δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να αποκομίσει οφέλη με προτάσεις ύφους «ναι μεν αλλά» ή με προτάσεις μέσου όρου. Ο λόγος ενός κόμματος που έχει κυβερνήσει τόσα χρόνια δεν μπορεί να είναι αμφίδρομος και πάντως όχι σαφής ή να εμφανίζεται σε μια προεκλογική χρονιά με δύο ή τρεις διαφορετικές θέσεις. Στελέχη του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ επεσήμαιναν ότι πρέπει να υπάρξει αντίδραση στη χειραγώγηση της πολιτικής ατζέντας, πράγμα που τώρα δεν επιτυγχάνεται γιατί κυριαρχούν οι προσωπικές επιλογές των στελεχών που διατηρούν απευθείας σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης, αλλά και το «άγχος» του επιτελείου του Γιώργου Παπανδρέου «να βγαίνει για πολλά πράγματα μαζί μπροστά ο πρόεδρος και για να ελέγξει το παιχνίδι, αλλά και για να ενισχύσει το προφίλ του». Το αποτέλεσμα είναι ακόμα και οι περιοδείες του Γιώργου Παπανδρέου στη Νάουσα και στη Βέροια να γίνουν «μονόστηλα» σε εφημερίδες που τις ίδιες μέρες είχαν ολοσέλιδα αφιερώματα σε συνεντεύξεις απλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

Ένα μάλιστα από τα πλέον επιφανή στελέχη του ΠΑΣΟΚ έλεγε χαρακτηριστικά πως «επικοινωνιακή πολιτική χωρίς σαφείς θέσεις δεν μπορεί να γίνει και αυτός είναι ένας ακόμα μεγάλος μπελάς στη Χαριλάου Τρικούπη».