Νέοι τριγμοί στα Βαλκάνια

Μόλις δυο μέρες μετά τις εκλογές στη Σερβία, οπότε λύθηκε και η τελευταία εκκρεμότητα για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στο Κόσοβο, ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Μπράνκο Τσρβενκόβσκι, επέστησε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας στο καθεστώς ασυλίας που έχουν εξασφαλίσει εντός του Κοσόβου εγκληματικά στοιχεία (υποδεικνύοντας έτσι τον κίνδυνο να μετατραπεί το Κόσοβο σε κράτος ορμητήριο και σταυροδρόμι του διεθνούς εγκλήματος), ενώ εξίσου εμφατικά στάθηκε και στα εδάφη της ΠΓΔΜ (έκτασης 2.000 εκταρίων) που διεκδικούν οι Κοσοβάροι ζητώντας από τον ΟΗΕ να επιλύσει τη συνοριακή διαφορά έγκαιρα.

Το ντόμινο που θέτει σε κίνηση η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου φθάνει μέχρι τη Βοσνία, όπου όλοι συμφωνούν πως δώδεκα χρόνια μετά τη Συμφωνία του Ντέιτον, που έβαλε τέλος στον εμφύλιο πόλεμο, αυτό το απίστευτο μόρφωμα που κατασκεύασαν (με δύο συστατικά κράτη εκ των οποίων το ένα ορθόδοξο χριστιανικό σερβικό και το άλλο κατά το ήμισυ μουσουλμανικό βοσνιακό και κατά το άλλο ήμισυ ρωμαιοκαθολικό κροατικό) είναι αδύνατο να επιβιώσει χωρίς προστάτες. Έτσι το διεθνές Συμβούλιο για την Εφαρμογή της Ειρήνης που επέβλεπε την εφαρμογή της Συμφωνίας (έχοντας δυνατότητα ακόμη και να απολύει κυβερνητικούς αξιωματούχους, κάτι που έκανε κατ’ επανάληψη) ενώ έπρεπε να εγκαταλείψει τη χώρα τον Φεβρουάριο, κατέληξαν πως πρέπει να συνεχίσει να είναι εκεί και να παρεμβαίνει! Αυτό απαντήθηκε εύκολα.

Το ερώτημα στο οποίο δεν μπορούν να απαντήσουν όσοι προωθούν την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου είναι γιατί να μην αναγνωρίσουν το ίδιο δικαίωμα ανεξαρτητοποίησης και στους Σέρβους, που αποτελούν το ένα από τα δύο μίνι-κράτη της Βοσνίας…