Βυζάντιον
Πιο απλά, η πρεσβεία είναι κάτι σαν σκυλάδικο της παλαιάς καλής εποχής: μπορείς να τα σπάσεις, αλλά κάποτε σου έρχεται και ο λογαριασμός. Το καλό είναι πως μετά την επίθεση, απέκτησαν επιπλέον ερείσματα οι ανά τον κόσμο διαδηλωτές κατά του πολέμου στο Ιράκ. Ειδικά στις ΗΠΑ, κατασκευάζουν καινούργια πλακάτ που δείχνουν ότι χάθηκαν 100 δισ. δολάρια, 3.000 στρατιώτες, πέντε ελικόπτερα, μία τζαμαρία και μία λεκάνη τουαλέτας.
Το άλλο καλό είναι η επιστροφή του στρατηγού Σύρρου. Διότι μαζί με τον στρατηγό επανακάμπτουν, ανανεωμένα, με νέα φτερά και πληροφορίες, όλα τα παπαγαλάκια που κόσμησαν τα τηλεοπτικά παράθυρα κατά την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη». Ακούς, τώρα, τον αστυνομικό συντάκτη και διαπιστώνεις πως ανέκαμψε το ηθικό του, πως κουνάει δυνατά τις πληροφορίες, όπως έκαναν παλαιά οι αντικριστές στο χρηματιστήριο. Κάπως έτσι, καμάρωσα και εγώ αστυνομική συντάκτρια τηλεοπτικού σταθμού που συνέδεσε την αναβολή της κατάθεσης Κουφοντίνα με την επίθεση στην πρεσβεία, υπαινισσόμενη πως ο κατάδικος κάτι ήξερε. Ακριβώς. Αυτό ήθελε να δείξει ο Κουφοντίνας, ότι ξέρει τους δράστες. Για να του πουν μετά ότι θα βλέπει τον γιο του με δόσεις, ένα αφτί στο πρώτο επισκεπτήριο και ένα δάχτυλο στο επόμενο επισκεπτήριο.
••••
Εγώ, πάντως, που μένω στην ίδια πολυκατοικία με απόστρατο της Αστυνομίας, που έκανε γαμπρό από το σώμα, πληροφορήθηκα ότι στην ΕΛΑΣ δεν έχουν απολύτως τίποτα, απλώς δίνονται ορισμένα στοιχεία, έτσι για να μην τους κατηγορούμε για απραξία. Εντάξει, δεν το έμαθα ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, αλλά όλοι γνωρίζουν πως όταν αμφισβητείται η εγκυρότητά μου, επιλαμβάνεται ο Σύρρος.
••••
Τρίτο, και καλύτερο, η συζήτηση για τις κάμερες και την παρακολούθηση στους δρόμους. Βρείτε γκρεμό να πάω να πέσω και τοίχο για να τρακάρω. Σοβαρά έχετε πρόβλημα με τις κάμερες; Ωραία, ας κατέβουν όλες οι κάμερες της Αστυνομίας, προσωπικά συμφωνώ. Τι θα γίνει, όμως, με όλες τις κάμερες που τοποθετούν, ανεξέλεγκτα, καταστήματα και άλλοι ιδιώτες; Να αφαιρέσει η Αστυνομία την κάμερα της από την Πανεπιστημίου, άλλωστε δεν τη χρειάζεται. Μόνο τις κάμερες από τα καταστήματα να χρησιμοποιήσει, έχει έτοιμη υπερπαραγωγή ισάξια του Μπεν Χουρ. Θέλετε και το άλλο; Διαβάζω σε μεγάλες εφημερίδες την ανησυχία των προοδευτικών συντακτών για την τοποθέτηση συστημάτων ασφαλείας. Όταν, όμως, τις τοποθετεί ο εκδότης τους (ο δικός μας, μας φυτεύει απευθείας μικροτσίπ), τότε δεν διακρίνουν ούτε τον φακό, αλλά ούτε και το πρόβλημα. Και το τελευταίο: όταν όλοι πλέον, λόγω κινητού τηλεφώνου, είμαστε με μία κρυφή κάμερα ανά χείρας, αυτό δεν συνιστά ένα, μικρό έστω, προβληματάκι;
••••
Και κάτι ακόμα: σας ενοχλούν οι κάμερες της κρατικής καταστολής, αλλά ούτε που ιδρώνει το αφτάκι σας για διάφορα blogs που φύονται σε βαλτώδεις περιοχές του internet και, ανωνύμως πάντα, σπιλώνουν συνειδήσεις, κάνουν «αποκαλύψεις» προσωπικού περιεχομένου, επιτίθενται εναντίον δικαίων και αδίκων με την άνεση που προσφέρει η κρυψώνα τους. Αυτό δεν σας απασχολεί; Όχι. Επειδή είναι, υποτίθεται, η κοινωνία των πολιτών που δημιουργεί μέσα ενημέρωσης. Μόνο που αντί για κοινωνία των πολιτών, βλέπεις μία αγέλη λύκων, δημοσιογράφους δεύτερης κατηγορίας που εκτονώνουν τα σύνδρομα τους σε ηλεκτρονικές πατσαβούρες. Και, να με θυμηθείτε, κάποτε θα τους βρείτε όλους μπροστά σας. Βλέπετε αυτοί είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες, αυτοί που κάνουν πολλούς από σας να τρέμουν μη δουν το ονοματάκι τους δημοσιευμένο δίπλα σε τερατώδεις «πληροφορίες», σε υπολείμματα εντερικών λειτουργιών.
Εντάξει είμαι, μην ανησυχείτε. Σε λίγο αρχίζει το κανονικό μας πρόγραμμα.
••••
Είναι γεγονός ότι η περιοχή της αμερικανικής πρεσβείας ήταν το επίκεντρο των εξελίξεων την εβδομάδα που πέρασε. Δεν ήταν μόνο η ρουκέτα. Ήταν και η αύξηση της επιχορήγησης προς το Μέγαρο Μουσικής. Και στη μέση τι υπάρχει; Τι χωρίζει το Μέγαρο από την πρεσβεία; Ένας δρόμος που η ονομασία του βρίσκεται στην επιτομή του συμβολισμού, η οδός Πέτρου Κόκκαλη. Όπως θα διαβάσατε, ο υιός του Πέτρου, ο Σωκράτης, τελείωσε μια και καλή με τις υποθέσεις του απέναντι στη Δικαιοσύνη. Είναι εμφανές ότι οι εφέτες ήταν γαύροι που ήθελαν να φύγει ο Σόλιντ και να έρθει ο Λεμονής στον πάγκο του Θρύλου. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
••••
Δεν πήγα αυτοπροσώπως, αλλά η ψυχή μου ήταν εκεί. Στην αναγγελία, από τον Στέλιο Παπαθεμελή, της νέας πολιτικής κίνησης που θα υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας. Βέβαια φοβούμαι πως αν θεωρηθούν πατριώτες μόνο όσοι ακολουθούν τον Στέλιο, τότε καλύτερα να το κλείσουμε το μαγαζί και να παραδώσουμε τα κλειδιά στους γείτονες ή, τέλος πάντων, στον Τάσσο. Η ψυχή μου, όμως, περιπλανώμενη στην εκδήλωση, εντόπισε αρκετούς παράγοντες της τοπικής νεοδημοκρατικής πιάτσας. Ρωτώντας, απορημένη, για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί, δέχθηκε εξηγήσεις για τα αυτονόητα: «από το να μαζεύει ο Καρατζαφέρης τους μακεδονομάχους, τους παπάδες και τα ορθόδοξα ψώνια της Θεσσαλονίκης, ας τους πάρει ο Στέλιος που είναι και πιο συνεννοήσιμος.» Σωστό, δεν έχω καμία αντίρρηση. Να τους πάρει. Το θέμα είναι, όμως, να τους πάει και κάπου, να φύγουν.
••••
Όπως σας έχω αποδείξει, διατηρώ άριστες σχέσεις με το οικονομικό επιτελείο της νέας διακυβέρνησης. Αυτοί μου είπαν πως ο υπουργός Αλογοσκούφης δέχεται τις τελευταίες ημέρες εισηγήσεις και βιογραφικά για την επιλογή του νέου επικεφαλής της ΔΕΗ. Αρχικά έχει επιλεγεί μία λύση ανάγκης, η εφεδρεία δηλαδή, που προέρχεται από τον τραπεζικό χώρο. Αλλά θα πάρει τη δουλειά μόνο αν δεν βρεθεί ικανός μάνατζερ με θητεία στον ιδιωτικό τομέα. Μετά μου είπαν και τις γνωστές βλακείες, πως η κυβέρνηση θέλει να στείλει μήνυμα αξιοκρατίας και μεταρρυθμίσεων με βάση τα δεδομένα της αγοράς. Καλά, εντάξει…Εν ανάγκη ας επαναφέρουν τον Παλαιοκρασσά, όπως επανέφεραν και τον Σύρρο στην αντιτρομοκρατική. Δεν είναι για ντροπές τις δύσκολες ώρες.
••••
Βλέπω στο site της εφημερίδας πως πουλάμε ένα πιεστήριο. Παρακαλώ πολύ αν υπάρχει ενδιαφερόμενος ας επικοινωνήσει μαζί μας. Θέλουμε τα λεφτά με τον εκδότη για να καταθέσουμε πρόταση εξαγοράς των «London Times» και μιας τράπεζας που έχουμε κάτι προσωπικά δάνεια…
••••
Είναι, όμως, να μη σου ανοίξει η όρεξη.
Απολαμβάνοντας τις ανοιξιάτικες μέρες στην οδό Βαλαωρίτου, άκουσα απίστευτα σενάρια που συμπυκνώνονται σε ευσεβείς πόθους. Τώρα, λέει, που ο Βγενόπουλος της Marfin έχει τα λεφτά του εμίρη, θα κάνει επενδύσεις και στα μέσα, διεκδικώντας παρεμβατικό ρόλο. Αυτό μεταφράζεται, λένε, με αγορά τηλεοπτικού καναλιού, εφημερίδων, βάλε και ένα ραδιόφωνο να βρίσκεται. Εδώ δεν είναι απλώς ο πεινασμένος που ονειρεύεται καρβέλια, είναι το μπακούρι που ξερογλείφεται για την Τζούλια Αλεξανδράτου. Αυτό δεν είναι κακό. Το πρόβλημα αρχίζει όταν δηλώνει πως στο τέλος η Τζούλια θα του κάτσει.
••••
Μα κοίτα να δεις πού φτάνει η φαντασία. Το στραπάτσο του Χατζηνικολάου στον Alpha πυροδότησε και πολιτικά σενάρια για εκλογές που, πολύ φοβάμαι, μπορεί να τα δω γραμμένα και εδώ σε μας. Σοβαρευτείτε. Η πέτρα του σκανδάλου είναι δύο νεαροί κύριοι, που δηλώνουν οικονομολόγοι και εκλήθησαν από τον Χατζηνικολάου να συμμαζέψουν τα οικονομικά. Ο Κοντομηνάς του είπε να τους διώξει. Αυτούς απήντησε πως παραιτείται και ο «Κοντό» ανταπάντησε με την κλασική φράση που λέει πως ο κίνδυνος με τις παραιτήσεις είναι ότι ενίοτε γίνονται δεκτές. Δεν ήταν και άσχημη εξέλιξη. Ο Κοντομηνάς θα βελτιώσει τα οικονομικά του σταθμού και, παράλληλα, θα έχει και χαρούμενους εργαζόμενους. Και ο Νίκος; Ναι, η Α’ Θεσσαλονίκης είναι μία καλή λύση, τώρα που αδειάζει και η θέση του Παπαθεμελή.
••••
Μία φίλη μου από το Λεωνίδιο μου απέστειλε, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μία επιστολή για τον Άγιο Νεκτάριο. Λέει μεταξύ άλλων: «Στείλε αυτήν την επιστολή σε είκοσι ανθρώπους. Κάποιος πήρε αυτήν την επιστολή το 1993, είπε στη γραμματέα του να τη φωτοτυπήσει και κέρδισε 200.000 δολάρια. Κάποιος άλλος την είχε στα χέρια του 96 ώρες και δεν έκανε τίποτα. Έχασε τη δουλειά του.» Συνεπώς αν δεν με δείτε εδώ την άλλη εβδομάδα, σημαίνει ότι δεν με διαβάζουν ούτε είκοσι άνθρωποι. Διόλου απίθανο, εδώ που τα λέμε…
Προκόπιος