Νέα (από) το «εξωτερικόν»…
• «Έξω, πάμε καλά»…
Δύο εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών ανέλαβαν από τις 10 Γενάρη τα καθήκοντά τους επισήμως. Πρόκειται για τον Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα, που συνεχίζει με νέα προεδρική θητεία, την οποία μάλιστα σκέπτεται να παρατείνει επ’ αόριστον, και τον -παλαιό γνωστό μας- Ντανιέλ Ορτέγκα των «Σαντινίστας» στη Νικαράγουα… Επισημαίνουμε ότι ένας τρίτος πολέμιος των ΗΠΑ, ο Ραφαέλ Κορία, θα ορκιστεί πρόεδρος του Ισημερινού τη Δευτέρα. Με την ανάληψη των καθηκόντων του ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες εξήγγειλε την εθνικοποίηση της ενέργειας και της τηλεφωνίας, ενώ δήλωσε πως και η Κεντρική Τράπεζα θα πάψει να είναι αυτόνομη. Επιστροφή αριστερών και μαρξιστών στην αυλή της αυτοκρατορίας με κάποιους από αυτούς να μιλούν και για σοσιαλισμό. Αυτονόητο είναι επίσης ότι η αριστερή στροφή πάει πακέτο με τις εθνικοποιήσεις και τον πατριωτισμό. Εδώ; – Πλήρως «αποεθνικοποίηση» από τους «προοδευτικούς» που έφτασαν άλλη μια φορά στο αίσχος με δημοσιεύματα σε κυριακάτικες εφημερίδες της Ανανεωτικής Αριστεράς να ομιλούν για «Νότια Κύπρο» (ούτε οι Τούρκοι δεν τη λένε έτσι), και για μέτρα υπέρ των Τουρκοκυπρίων. (Ποιος να φυλάξει Θερμοπύλες; Ο εχθρός έχει ήδη καταλάβει την Αθήνα).
Πλήρης οπορτουνισμός, όπου πίσω από τη (σωστή) διακήρυξη για δημόσια παιδεία κρύβεται η (ιδιοτελής) προσπάθεια ιδιωτικού πλουτισμού των καθηγητάδων μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων…
Κι όλα αυτά, υπό την ιδεολογική κάλυψη του «εκσυγχρονισμού» και της «ανανέωσης», με την επίκληση της Αριστεράς (!)…
Επιστρέφοντας στη Λατινική Αμερική να υπενθυμίσουμε ότι ο Τσάβες, που επανεξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας τον περασμένο Δεκέμβριο επικρατώντας του αντιπάλου του Ροσάλες με ποσοστό πάνω από 60%, ορκίστηκε «στο όνομα του Ιησού, του μεγαλύτερου σοσιαλιστή» να συνεχίσει τις προσπάθειες για τον σοσιαλισμό στη Βενεζουέλα.
Μετά την ορκωμοσία του εξήγησε ότι θα ζητήσει από το Κογκρέσο αυξημένες αρμοδιότητες, ώστε να αλλάξει το Σύνταγμα της Βενεζουέλας και να δημιουργήσει μια σοσιαλιστική δημοκρατία.
«Πατρίδα και σοσιαλισμός ή θάνατος».
(Σας το αφιερώνουμε για να φρικάρετε, πολυπολιτισμικά αδέλφια.)
Tiempo de un nuevo dispertar,
de un nuevo mundo, de una nueva patria.
(Hugo Chavez Frias)
Αμήν!
(Παρένθεση για τα «δικά» μας: Πρόεδρε, σιδερένιος! Θα μας θάψεις όλους…)
• Δίπλα, ακόμα καλύτερα
Με μία σημαντική απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διατάσσει το τουρκικό Δημόσιο να επιστρέψει στη Μεγάλη του Γένους Σχολή, στην Κωνσταντινούπολη, ακίνητο που είχε δημευθεί το 1974. Το ΕΔΑΔ ζητά από το τουρκικό Δημόσιο να επιστρέψει το ακίνητο σε τρεις μήνες ή να καταβάλει αποζημίωση ύψους 900.000 ευρώ. Μετά την πάροδο τρίμηνης προθεσμίας θα αρχίσουν να προσμετρώνται τόκοι υπερημερίας. Πρόκειται για την πρώτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που καταδικάζει την Τουρκία σε θέμα που αφορά τα κοινωφελή ιδρύματα των χριστιανικών μειονοτήτων. Μέχρι σήμερα οι διοικήσεις των ιδρυμάτων απέφευγαν να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, εναποθέτοντας τις ελπίδες τους για δικαίωση στις πολιτικές πρωτοβουλίες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για πιέσεις προς την τουρκική κυβέρνηση.
Η απόφαση αυτή ανάγκασε την τουρκική κυβέρνηση με δηλώσεις του αρμοδίου αντιπροέδρου της, Μεχμέτ Αλί Σαχίν, να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο για αλλαγές στον νόμο περί βακουφίων. Ο τούρκος αξιωματούχος επισήμανε ότι το θέμα θα συζητηθεί στο υπουργικό Συμβούλιο καθώς «η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα αποτελέσει προηγούμενο και, σε περίπτωση που η Τουρκία δεν προβεί σε νομοθετική ρύθμιση, θα αναγκαστεί να καταβάλει υψηλά ποσά αποζημίωσης».
Είναι γεγονός ότι η απόφαση του ΕΔΑΔ ανοίγει έναν διαφορετικό δρόμο για την αποκατάσταση των αδικιών (της κλοπής δηλαδή των ελληνικών περιουσιών στην Πόλη) που έχουν συσσωρευθεί. Όπως και στην περίπτωση των περιουσιών στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, έτσι και στο ζήτημα των ελληνικών περιουσιών σε Πόλη-Ίμβρο-Τένεδο, υπάρχουν οι δυνατότητες ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ και ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ. Μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα χρειάζεται. Κουράγιο και συμμαχίες.
(ΣΗΜ. 1: Με τη δημοσίευση σεναρίων περί ΠΙΘΑΝΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ τριχοτόμησης του Ιράκ και δημιουργίας ενός αμερικανοκίνητου αυτόνομου κουρδικού κράτους στο σημερινό βόρειο τμήμα του, μετά την πλήρη αποτυχία της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Ιράκ, ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ ΨΟΦΟΔΕΩΝ σε πλείστες εφημερίδες προσπαθούν να μας ΠΕΙΣΟΥΝ ότι για να εξευμενιστεί ο τουρκικός παράγων θα λάβει αντισταθμίσματα σε βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί, ρε σύντροφοι; Γιατί να μη βαθύνει η ρήξη μεταξύ Κεμαλικών και Ισλαμιστών; Γιατί να μην εξεγερθούν οι Κούρδοι της ΝΑ Τουρκίας, ζητώντας την εθνική τους απελευθέρωση και την ένωσή τους με το Κουρδιστάν του Βορείου Ιράκ; Μπορεί η Τουρκία να έχει ανοικτά όλα της τα μέτωπα; Αλλά τι ζητάμε τώρα; Αναλύσεις από πανικόβλητους, από εραστές της ελληνοτουρκικής φιλίας, από λάτρεις του ποντικιού που υποτίθεται πως φοράει λεοντή.
Παράδειγμα: Πώς διαβάζεται η δήλωση του «κουμπάρου» Ταγίπ Ερντογάν ότι εάν το Κιρκούκ ενταχθεί στην αυτόνομη κουρδική περιοχή με το προωθούμενο δημοψήφισμα στο Ιράκ, ΙΣΩΣ υπάρξουν δυσάρεστες επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή;
ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ προς τους Κούρδους ή ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ για την ίδια τη συνοχή της Τουρκίας;)
(ΣΗΜ. 2: Από πότε, αγαπητέ Alexis, το Κιρκούκ και η Μοσούλη αποτελούν περιοχές που συμπεριλαμβάνονται στον τουρκικό εθνογενετικό μύθο;)
(Επανερχόμενος, με νέα παρένθεση, στα «δικά» μας. Πρόεδρε, σιδερένιος! Να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά…)
e-mail: [email protected]