Η θέρμανση του πλανήτου θα πλήξει την Οικονομία μας
Κατά στοιχεία της Επιτροπής Παγκοσμίου Δορυφορικής Παρακολουθήσεως του Περιβάλλοντος, εις περίπτωσιν που η μέση θερμοκρασία του πλανήτου ανέλθη κατά 2,2 έως 3 βαθμούς Κελσίου, εις μεν τον ευρωπαϊκό νότον θα προκαλούνται ετησίως 27.000 πρόσθετοι θάνατοι ανθρώπων από θερμοπληξία, εις δε τον βορρά 20.000 ζωές θα σώζωνται από την άμβλυνσι της δριμύτητος του ψύχους. Η άνοδος της στάθμης της θαλάσσης θα προκαλέσει ζημίες πολλών δισ. ευρώ στην παραλιακή ζώνη της Ευρώπης.
Μεσογειακές χώρες, ως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάς, που έχουν αμελήσει να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων, τα οποία και προκαλούν το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», θα υποφέρουν περισσότερον από «ξηρασίες, εξάντλησι της γονιμότητος των εδαφών, πυρκαϊές δασών και άλλους παράγονας συνδεομένους με την αλλαγή του κλίματος» (σ.σ.: π.χ. διάδοσι επιδημιών) υποστηρίζει ο πρόεδρος της Ευρ. Επιτροπής, που ζητεί περικοπή των ατμοσφαιρικών ρύπων μέχρις και 30%.
«Η χλωρίδα (φυτά) και η πανίδα (ζώα) που είναι εγκλιματισμένα (στο σημερινό κλίμα του νότου) εξαφανίζονται ή μεταναστεύουν», αναφέρει η έκθεσι, επιβεβαιώνοντας ανεκδοτολογικά περιστατικά κηπουρών και ερασιτεχνών φυσιοδιφών οι οποίοι παρατηρούν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος επί της χλωροπανίδος. Στον νότον, οι συγκομιδές δυνατόν να μειωθούν κατά 20%, ενώ στον βορρά θ’ αυξηθούν έως και 70%, αναλόγως των μεταβολών της θερμοκρασίας.
Η στάθμη του θαλασσίου ύδατος θ’ ανέλθη κατά ένα μέτρον, μέχρις το 2020. Το εντεύθεν συνολικό κόστος (από την πλήμη) υπολογίζεται από 4,4 έως 5,9 δισ. ευρώ στα παράλια της Ευρώπης. Το έτος 2080 το κόστος από την μεταβολή των ακτών θ’ αυξηθή στα 42,5 δισ. ευρώ.
Με την αυξανομένη ηλιοφάνεια στον βορρά, οι βορειοευρωπαίοι θα ημπορούν να κάνουν θαλάσσιο τουρισμό στην Βαλτική, χωρίς ν’ απομακρύνονται πολύ από τις χώρες των, ενώ η τουριστική κίνησι στον νότο, που αποφέρει 100 δισ. ευρώ ετησίως στις μεσογειακές χώρες, αναμένεται να υποστεί πλήγμα, μ’ αποτέλεσμα την απώλεια εισοδήματος για τουριστικές χώρες ως η Ελλάς, η Τουρκία κ.λπ.
Αυτό όμως που παραλείπει ν’ αποκαλύψη η έκθεσι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η επίδρασι της ανόδου της στάθμης των θαλασσών επί της αγοράς κατοικιών στη μεσογειακή λεκάνη. Χώρες ως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Πορτογαλία και πόλεις σαν την Βενετία και το Λονδίνον θα υποφέρουν από την άνοδο της στάθμης των θαλασσών και οι πληθυσμοί των θα μετακινηθούν προς υψηλότερα/ασφαλέστερα εδάφη. Η Ελλάς, η Ισπανία και η Κροατία, η Αλβανία κι άλλες χώρες που διαθέτουν υψωμένες ακτές θα ευνοηθούν από την ξένη ζήτησι ακινήτων, οι τιμές των οποίων ασφαλώς θ’ ανέλθουν. Από μόνη της, η αύξησι της εγχωρίου ζητήσεως ώθησε τις τιμές των ακινήτων στις χώρες αυτές, μεταξύ των οποίων και η δική μας, όπου οι ανατιμήσεις την τελευταία τετραετία ήσαν θεαματικές – μέχρις και 150%!
Το τμήμα μελετών της Εθνικής Τραπέζης (ΕΤΕ-Νοέμβριος 2006) αναμένει μέση ετησία αύξησι των τιμών ακινήτων στην χώρα μας, μεταξύ 2009 και 2015, κατά 4,2% εις πραγματικάς τιμάς (δηλ. αφαιρουμένου του επισήμου πληθωρισμού) έναντι αυξήσεως 2,5% αντιστοίχως, που προβλέπει διά την επομένη 2ετία. Οι εκτιμήσεις αυτές γίνονται χωρίς να ληφθή υπ’ όψιν ο κλιματικός παράγων. Από την εγχώριο ζήτησι του κατασκευαστικού τομέως, εξαιτίας της ανόδου του εισοδήματος και της επιπτώσεως του ΦΠΑ επί του «οικιστικού αποθέματος», οι τιμές των κατοικιών θα συνεχίσουν ν’ αυξάνονται, αλλά με μετριασμένο ρυθμόν, ο οποίος όμως προβλέπεται «διπλάσιος εκείνου της ευρωζώνης» κατά την έκθεσι της ΕΤΕ.
Ούτως, η συμμετοχή της οικοδομής στην αύξησι του ακ. εθνικού προϊόντος αναμένεται να επιβραδυνθή εφέτος και του χρόνου στο 0,8% ΑΕΠ από 1,3% της τελευταίας 6ετίας. Συγκρινομένη όμως η συμμετοχή με την αντίστοιχο της Ευρωζώνης προβλέπεται κατά 50% αυξημένη. Παραδόξως, εάν το κλίμα χειροτερεύσει, η αύξησι της οικοδομικής δραστηριότητος στην Ελλάδα θα είναι ακόμη μεγαλυτέρα, ανερχομένης της ξένης ζητήσεως. Το γεγονός ότι εξακολουθεί να επικρατεί οικοδομική αναρχία και έλλειψι κανόνων χρήσεως γης στη χώρα μας είναι μια άλλη αιτία. Ο καθείς κτίζει όπου θέλει. Μια ματιά στα Μεσόγεια αρκεί ως απόδειξι της ανάρχου οικοδομικής δραστηριότητος – πολλώ δε μάλλον εάν προστεθή και η «κλιματική επίδρασις», δεν θα μείνει ούτε ένα στρέμμα άκτιστο στην Αττική.