Εκλογές, Παιδεία και πολιτική ηγεμονία
Στις 7 Μαρτίου 2007 κλείνουν τρία χρόνια από την εκλογική νίκη της ΝΔ του 2004 κι από εκεί και πέρα το διάστημα που τρέχει περιέχει «νομίμως» και την ημερομηνία των εκλογών. Αν μάλιστα περάσει και το πρώτο εξάμηνο του 2007, οποιαδήποτε στιγμή προκηρυχθούν εκλογές δεν θα μπορεί να θεωρηθούν πρόωρες μια και η συμπλήρωση της τετραετίας θα απέχει λιγότερο από έξι μήνες. Αν δηλαδή η ΝΔ «αφήσει» το επετειακό διάστημα να κυλήσει ήρεμα, τότε αβίαστα θα φθάσουμε τις μέρες του Πάσχα (8 Απριλίου), που είναι έναν μόλις μήνα μετά την επέτειο της εκλογικής της νίκης. Κατά κοινή γνώση εκλογές δεν γίνονται λίγο πριν από τη Μεγάλη Βδομάδα ούτε και αμέσως έπειτα από αυτήν, διότι πριν υπάρχει η προετοιμασία και η προσμονή της εορτής και μετά η (κατά)θλιψη για το τέλος της εορτής και η επιστροφή στις δουλειές. Δύο μήνες μετά τα σχολεία κλείνουν και αρχίζουν σταδιακά οι διακοπές, «τα μπάνια του λαού», περίοδος την οποία ουδείς διανοείται να διαταράξει με εκλογές και πολιτικές εξελίξεις. Πρόκειται για τις περιόδους όπου οι κυβερνήσεις προτιμούν να περνάνε απαρατήρητες παρά να «ενοχλούν» με προβληματισμούς τον κόσμο.
Η περίοδος αυτή λήγει αυτομάτως με την επανέναρξη της λειτουργίας των σχολείων, τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου και οι μήνες του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου προσφέρονται για τη διενέργεια εκλογών. Άλλωστε η τυπική συμπλήρωση της τετραετίας θα απέχει από το φθινόπωρο μόνο 3-4 μήνες και κανείς δεν θα μπορεί να μιλήσει για «πρόωρες εκλογές» μια και με τον όρο «πρόωρες» εννοούμε συνήθως διάστημα ενός-δύο ετών νωρίτερα από το κανονικό. Έτσι, δεν είναι ιδιαίτερα παρακινδυνευμένο να υποθέσει κανείς πως το φθινόπωρο του 2007 ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει στη διενέργεια εκλογών, αν φυσικά οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Αν όχι, θα περιμένει τη λήξη της τετραετίας, δουλεύοντας στην κατεύθυνση διαμόρφωσης ευνοϊκής εικόνας της ΝΔ στην κοινή γνώμη.
Τα προηγούμενα δεν καταργούν καθόλου την πιθανότητα να αποφασίσει εκλογές με την επέτειο των τριών χρόνων από τη νίκη της ΝΔ ή εκείνη την περίοδο πριν από το Πάσχα. Έχει μεγάλη σημασία (την κυρίαρχη ίσως) ποια θα είναι η εικόνα της κυβέρνησης στο εκλογικό σώμα. Για παράδειγμα, τώρα έχουμε μια ουδέτερη εικόνα που ενδέχεται να μεταβληθεί σε θετική, αν η ΝΔ παρουσιαστεί και καταγραφεί ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη που περνάει όσα θέλει εφαρμόζοντας την πολιτική της. Αν δηλαδή στην κοινή γνώμη διαμορφωθεί η εικόνα ότι η Νέα Δημοκρατία πέρασε την αναθεώρηση του άρθρου 16 για την παιδεία και τα μη κρατικά πανεπιστήμια επειδή το ΠΑΣΟΚ έχει την ίδια περίπου θέση, είναι προφανές ότι το κυβερνών κόμμα κατακτά ηγεμονική θέση στο πολιτικό σκηνικό, κερδίζοντας πόντους από αυτό και μόνο το κλίμα. Πάντως, έτσι όπως έχει το πράγμα μέχρι τώρα στο συγκεκριμένο θέμα, η ΝΔ ούτως ή άλλως θα ευνοηθεί διότι αφενός είναι αργά για το ΠΑΣΟΚ να αλλάξει θέση και αφετέρου ο κόσμος έχει ήδη αντιληφθεί ότι συμφωνεί, άρα η όποια αλλαγή θα ταυτιζόταν με πρωτόγονο αντιπολιτευτικό καθήκον, κάτι που θα το ταύτιζε με κόμμα αντίθεσης.
Υπάρχει κι ένας ακόμα κίνδυνος για το ΠΑΣΟΚ, να παρουσιαστεί διασπασμένο στο μείζονος σημασίας θέμα, στοιχείο που θα προσδώσει στη ΝΔ εικόνα σιγουριάς και αποφασιστικότητας με αποτέλεσμα να πάει στις εκλογές πολύ πιο ισχυρή. Σε κάθε περίπτωση η τράπουλα είναι στα χέρια του πρωθυπουργού, όχι τόσο επειδή ζούμε σε πρωθυπουργοκεντρικό πολίτευμα, αλλά επειδή τα δεδομένα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή τον ευνοούν. Γιʼ αυτό και ο χρόνος διενέργειας των εκλογών μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμα όπλο στα χέρια του.
Όλα αυτά αν δεν ανατραπεί κάτι ή δεν συμβεί κάτι άλλο δραματικό. Διότι στην πολιτική δεν υπάρχουν σιγουριές. Γιʼ αυτό και έχει ενδιαφέρον ακόμα και ως άσκηση!