Αιχμάλωτοι της ηττοπάθειας

Και ο μεν κ. Κοσμίδης είναι γνωστό ότι δεν έχει περάσει ούτε την πρώτη τάξη του δημοτικού της σχολής που λέγεται «πολιτική τέχνη», έγινε ό,τι έγινε κατ’ απονομήν κι ως παρατρεχάμενος του τέως πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη -όμως στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και άλλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι υποτίθεται ότι γνωρίζουν τα της «πολιτικής τέχνης».

• Για παράδειγμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που θεωρείται και είναι κάτοχος της «πολιτικής τέχνης», ενώ δεν διαφωνεί επί της ουσίας με την πρόταση του κόμματός του για την Παιδεία, ειδικά για την αναθεώρηση του άρθρου 16, δηλώνει ανέτοιμος να το παίξει «μια ζαριά στις εκλογές» και όποιο κόμμα κερδίσει να πάρει εν λευκώ και τη διαχείριση της Παιδείας. Ουσιαστικά ο κ. Βενιζέλος (με έξυπνο τρόπο, καθότι πολιτικό ον) καταθέτει εμμέσως την πεποίθησή του ότι το ΠΑΣΟΚ θα υποστεί ήττα στις εκλογές -και δίνει έτσι το δικαίωμα στον κ. Πάγκαλο να τον «καρφώσει» δηλώνοντας «εγώ δεν έχω τις επιφυλάξεις του κ. Βενιζέλου, διότι είμαι πεπεισμένος ότι θα είμαστε πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή».

• Ενδεχομένως ορισμένοι να δώσουν δίκιο σ’ εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βλέπουν ήττα στις εκλογές, με το επιχείρημα ότι «βλέπουν τα πράγματα ρεαλιστικά». Όμως, όταν πολιτικά στελέχη της πρώτης γραμμής καταθέτουν την ηττοπάθειά τους μπροστά σε μια εκλογική μάχη, δεν οδηγούν το κόμμα τους σε ήττα αλλά σε διάλυση και συντριβή. Με άλλα λόγια, όποιος κατέχει την «πολιτική τέχνη» εν όψει μιας εκλογικής μάχης, ακόμα κι αν ξέρει ότι θα χάσει, ακολουθεί στρατηγική νίκης, ώστε ακόμα κι αν χάσει να χάσει με 1% ή 2% και όχι να συντριβεί με 5%. Αυτά για όσους ξέρουν από πολιτική και για όσους δεν έχουν κρυφές επιδιώξεις…