Χρονογράφημα

Αρχίζω μέ τήν όσφρησιν
διότι σαφώς μυρίζει
σαπίλα περιβάλλοντος
όπου μέ εκνευρίζει.

Αφήνοντας τάς εξοχάς
κι εμβαίνων εις τό Άστυ
μπόχα μέ βρήκε καθ’ οδόν
κι ο νους μου εξιππάστη.

Τροχήλατον τί όχημα
κυλούσε στά εμπρός μου
αλέθοντας στά σπλάχνα του
τίς ευωδιές τού κόσμου.

Ήτο τού Δήμου Αθηνών
αύτη η νεκροφόρα
πού πήγαινε διά κήδευσιν
ό,τι ξερνά η Χώρα.

Τών σκουπιδιών η άλεσις
-μήτηρ τών αρωμάτων-
διακινούσε, εκέντριζε
τήν όρεξιν τών γάτων.

Γαλέαι, δε, εξήρχοντο
κι ορμούσαν επί κάδων
άλλαι μέ ύφος μητρικόν
καί άλλαι τών μαινάδων.

Ακροβατούσαι άπασαι
ως τσίρκον ομοιάζαν
κι οι παρερχόμενοι αστοί
έβλεπον καί θαυμάζαν.

Έρριπτον παίδες επ’ αυτών
λίθους… κι οπωροφόρων
τόν σεσηπότα τόν καρπόν,
καί βρόμιζαν τόν χώρον.
Ήτο μία παράστασις
μέ σκηνικήν ουσίαν
ιδίως ότε οι άρρενες
ζητούσαν συνουσίαν.

Οποίος τίς οξύς κλαυθμός
οποία η φρενίτις
εις μήνα Γεναριάτικον
μίας βρωμούσας κοίτης.

Διότι μέ κοίτην ποταμού
ομοίαζεν ο δρόμος
(τό ρέμα τό ποτάμιον
έγινε πάντων τρόμος).

Ενεκλωβίσθην δυστυχώς
στήν σιγανήν πορείαν
διότι τό σκουπιδιάρικον
τό κάτεχε η μωρία.

Πήγαινε ως Πρωθυπουργός
-κατάθεσις στεφάνου-
ενώ η Βουλή χλευάζουσα
ωρύετο από πάνου.

Αργά τά ζώα μας, αργά
κι η απόπνιξις μεγίστη
ενώ τά ούρα πίεζαν
τήν διογκωμένην κύστη.

Επάνω εις τό όχημα
-σκουπιδοφορτωμένον-
μέ ευγενή χειρόκτια
ήτο τό πεπρωμένον.

Τό πεπρωμένον μιάς ελίτ
Π’ όπου κι αν τήν αγγίξεις
τήν βρόμα της θά οσφρηστείς
καί απ’ τήν βρομιά θά πήξεις.

Βίοι παράλληλοι εισί
η σκουπιδο-Αθήνα
κι ο βίος τών Υπεύθυνων.
Μαζί μ’ αυτά κι εκείνα…
…τά βρόμικα, τά ποταπά
-μετά ασυδοσίας-
τερτίπια τών ουτιδανών
μιάς σαχλο-Εξουσίας.

Κεκοιμισμένοι μου ταγοί
άνδρες φυλής απλήστου
φρικώδες αποτέλεσμα
λάθος λαού αχρήστου.

Ώ!, πόσο μοί ενθυμίσατε
Τ’ απορριμματοφόρον,
τίς γάτες τίς αδέσποτες,
τών σκουπιδιών τόν χώρο.
……………………………………………
……………………………………………
……………………………………………
Εκείνος πού θέλει νά μάθει
σέ ποια χώρα ζεί
καί τί συμβαίνει γύρω του,
δέν είναι ανάγκη
νά τό ρίξει σε ατελεύτητες μελέτες. Όχι! Αρκεί νά πάρει
ένα σκουπιδιάρικο από πίσω. Εγκλωβισμένος
στή δυσκινησία καί τή βρώμα
θά μάθει πολλά.