υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Συγκρίσεις δικτατόρων και αμερικανικών «ευαισθησιών»… Δύο αδίστακτοι δικτάτορες της νεώτερης εποχής, ο Σαντάμ στο Ιράκ και ο Α. Πινοσέτ στη Χιλή είχαν διαφορετικό τέλος… Η γνωστή αμερικανοφιλία του Πινοσέτ και ο έντονος αντικομμουνισμός του του επιφύλαξαν μακροβιότητα, «ανθρώπινη» μεταχείριση, ώστε να πεθάνει τελικά σε νοσοκομείο από φυσικό βιολογικό θάνατο… Αντιθέτως στον βαθύτατα αντιαμερικανό και υπέρ της «απελευθέρωσης της κατεχόμενης Παλαιστίνης» Σαντάμ μεθοδεύθηκε ο θάνατός του με ατιμωτικό κατά τους μουσουλμάνους απαγχονισμό, μετά από μια δίκη-παρωδία, που «στήθηκε» από τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής του Ιράκ, χρηματοδοτήθηκε, αφειδώς, από τις ΗΠΑ η «ομαλή» διεξαγωγή της (μέτρα ασφαλείας, μισθοί δικαστών κ.λπ.) μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη και να παραδοθεί ο Σαντάμ στην ιρακινή κυβέρνηση, όπου πλειοψηφούσε το αντίπαλο ενδοϊσλαμικό δόγμα των σιιτών για τα περαιτέρω…

-Δεν υποστηρίζει βεβαίως η στήλη τον διαβόητο Σαντάμ, που ομολογουμένως υπήρξε τρομερά απάνθρωπος και εκδικητικός δυνάστης στη χώρα του, κατά την πέραν της 25ετίας διακυβέρνηση του Ιράκ, διά πυρός και σιδήρου… Καταδικάζουμε όμως την απύθμενη αμερικανική υποκρισία, την a la carte υποστήριξη ολοκληρωτικών καθεστώτων, ανάλογα με τα «ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή»… Δηλαδή επιλεκτικά η Ουάσινγκτον επικρίνει δριμύτατα τον μη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις ηγεσίες ορισμένων χωρών (π.χ. Κίνα, Ρωσία, Κούβα κ.λπ.), ενώ στη φιλελεύθερη και «δημοκρατική» Αμερική του… Γκουαντάναμο και των μυστικών αποστολών και απαγωγών της CIA όλα βαίνουν καλώς, με διαφάνεια και ανθρώπινη «ευαισθησία», τι να πεις…

-Να θυμίσουμε, για την περίσταση, την αποκαλυφθείσα «επιχείρηση Κόνδωρ» του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ δικτάτορα Πινοσέτ και τις διασταυρωμένες πλέον μαρτυρίες για το σχέδιο μαζικής εξόντωσης των αντιφρονούντων με τη ρίψη τους από ελικόπτερα τον Ειρηνικό ωκεανό να τους φάνε οι καρχαρίες και να «καθαρίσει» η χώρα… Ποιος υγιής ανθρώπινος νους θα μπορούσε να σχεδιάσει την παρανοϊκή αυτή ενέργεια μαζικής «εξαφάνισης» ατόμων με διαφορετική ιδεολογία… Εν γνώσει βεβαίως των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και του Λευκού Οίκου το θεάρεστο αυτό έργο διατροφής των καρχαριών ανοικτής θαλάσσης με ιδεολογικούς αντιπάλους του καθεστώτος Πινοσέτ και των ΗΠΑ…

-Ο τελευταίος που θα έπρεπε να προβεί σε δηλώσεις για τον απαγχονισμό του πρώην ιρακινού ηγέτη είναι ο αμερικανός Πρόεδρος Τζ. Μπους… Και όμως μίλησε ο Πλανητάρχης και χαρακτήρισε «ορόσημο» το κρέμασμα του Σαντάμ… Αυτό το θράσος, την άγνοια, την εκδικητικότητα ας μας την ερμηνεύσουν οι ψυχολόγοι και οι ιστορικοί του μέλλοντος… Ο Πρόεδρος Μπους φέρει ακέραια την ευθύνη για τη στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ, με το πρόσχημα της κατασκευής από το καθεστώς του Σαντάμ, όπλων μαζικής καταστροφής που όμως δεν ανευρέθηκαν, φέρει ευθύνη για την ολοκληρωτική καταστροφή των υποδομών της χώρας, για την πρόκληση εμφυλίου πολέμου, ηθικός αυτουργός για τον θάνατο πάνω από 140 χιλιάδων ιρακινών αμάχων και για τον άδικο θάνατο 3.000 αμερικανών στρατιωτών… Και ο πόλεμος συνεχίζεται… Ένας προσωρινός απολογισμός ανθρώπινων απωλειών ανεβάζει τα αθώα θύματα από την πολεμική περιπέτεια του Προέδρου Μπους σε… 100πλάσιο αριθμό από τα όποια θύματα του Σαντάμ… Δεν ξέρω τελικά ποιος είναι πιο αιμοδιψής, εκδικητικός, απάνθρωπος και υπό κατηγορία για προσχεδιασμένη γενοκτονία και… τριχοτόμηση ενός λαού με τις… πετρελαιοπηγές βεβαίως από την πλευρά των αμερικανών «απελευθερωτών» του Ιράκ…

-Δεν προβλέπω πάντως να επιβιώνει για πολύ στη σημερινή του θέση ο «λαοπρόβλητος» και «εκλεγμένος» πρωθυπουργός του Ιράκ Ν. Αλ-Μάλικι, μετά ιδίως την εσπευσμένη απόφασή του να εκτελεσθεί διά απαγχονισμού ο Σαντάμ… Σε περίπτωση μάλιστα που η κατάσταση χάους στη Βαγδάτη γίνει ακόμη πιο ανεξέλεγκτη από τις καθημερινές βομβιστικές ενέργειες και την εκατόμβη νεκρών από τη δράση των «αντάρτικων ομάδων» (κατά την αμερικανική ορολογία), ίσως δούμε τον ιρακινό πρωθυπουργό σε κάποια ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας-φρούριο στη Βαγδάτη να αποχωρεί έντρομος με ελικόπτερο, σκηνή που ασφαλώς φέρνει στη μνήμη την άτακτη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη φλεγόμενη Σαϊγκόν, όταν άρχισαν να προελαύνουν στη βιετναμέζικη πρωτεύουσα τα νικηφόρα απελευθερωτικά στρατεύματα των ξυπόλυτων βιετναμέζων «ανταρτών» (τότε δεν είχε ακόμη εφευρεθεί η λέξη «τρομοκράτης» για όσους πολεμούσαν τον ξένο κατακτητή…). Διερωτώμαι πότε στην ιστορία «συνεργάτες» των όποιων δυνάμεων ξένης κατοχής θεωρήθηκαν κάτι περισσότερο από ανδρείκελα και είχαν τύχη ανάλογη με τις… τοπικές συνήθειες και παραδόσεις, εκτός εάν προλάβαιναν να διαφύγουν και να καταφύγουν στη χώρα του εισβολέα και να ζήσουν κρυπτόμενοι και με μόνιμη την αγωνία της αποκάλυψής τους…

-Δεν χρειάζεται να πας στη Βαγδάτη για να δεις τη χαώδη κατάσταση επί του εδάφους… Κάτι ανάλογο επικρατεί το τελευταίο διάστημα και στους ορόφους όπου στεγάζεται η Διεύθυνση Προσωπικού του υπουργείου Εξωτερικών… Δικαιολογία των αρμοδίων γενικώς και αορίστως είναι ότι οι όροφοι είναι υπό ανακαίνιση, τα έγγραφα σε πλαστικές σακούλες των σκουπιδιών, έχει γούστο να βρεθεί κανένα «απόρρητο» έγγραφο με προσωπικά δεδομένα στον συνηθισμένο χώρο των ειδικών κάδων, όπου συχνάζουν κάτι μονίμως περίεργοι «ρακοσυλλέκτες»… Ας στείλει η υπουργός Εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη, τους δικούς της «προσκόπους» να ανιχνεύσουν την όλη κατάσταση…

-Δεν ξέρω πώς οραματίζεται την «ανασύσταση του κράτους» ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, Πρ. Παυλόπουλος, αλλά στο υπουργείο Εξωτερικών, εκτός από το δικό τους αριστοκρατικό ωράριο (ανάλογα με τον βαθμό και τη θέση…), έχουν και πρόσθετες άδειες αναψυχής «από τη σημαία»… Την πρακτική αυτή της χορήγησης «στο μιλητό» δύο εργάσιμων ημερών ως άδεια απουσίας για τα Χριστούγεννα ή εναλλακτικά για την Πρωτοχρονιά την υιοθέτησε ως υπουργός Εξωτερικών ο Γιωργάκης Παπανδρέου και από τότε, μηδέ της σημερινής υπουργού Ντ. Μπακογιάννη εξαιρουμένης το διοικητικό και διπλωματικό προσωπικό απέκτησε νέο «κεκτημένο δικαίωμα», να απουσιάζει δύο εργάσιμες ημέρες… Στην πράξη μερικοί το διπλασιάζουν και απουσιάζουν δύο μέρες για τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων και στη συνέχεια δύο μέρες την Πρωτοχρονιά, διότι… βαρυστομάχιασαν από τη γαλοπούλα των Χριστουγέννων… Άλλωστε με το «Δόγμα της Ακινησίας» που εφαρμόζεται πλέον ως επίσημη εξωτερική μας πολιτική, τα εθνικά μας θέματα και το Σκοπιανό μπορεί να περιμένουν… Και ας ψέλνει τα κάλαντα για το Σκοπιανό, στο υπουργείο Εξωτερικών ο Στ. Παπαθεμελής και άλλοι ευαισθητοποιημένοι βορειοελλαδίτες πολιτικοί (πλην… Σερρών και περιχώρων), το ΥΠΕΞ αγρόν ηγόρασε…

Α. Κ.