Η Λευκωσία δεσμεύτηκε να επιτρέψει το εμπόριο των κατεχομένων με την ΕΕ;

Φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ σοβαρότερο από την προσπάθεια συγκάλυψης, αν όχι ωραιοποίησης μιας βαρύτατης πολιτικής απόφασης που υιοθέτησαν ομόφωνα οι ευρωπαίοι ηγέτες να μην θέσουν απολύτως κανένα χρονικό όριο στην Τουρκία ως προ το πότε θα συμπληρώσει ακόμη και την υποτυπώδη υποχρέωση προς τους «25» να επεκτείνει την Τελωνειακή Ένωση και στην Κύπρο, χωρίς αυτό να έχει απολύτως καμία επίπτωση στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Άγκυρας στην ΕΕ.

Αυτή η «συνωμοσία κουκουλώματος» της ήττας φαίνεται ότι επιχειρεί μέσω του πλήρους παραμερισμού του θέματος από την προσοχή της κοινής γνώμης – να συγκαλύψει και απαράδεκτες δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν από την κυπριακή πλευρά προκειμένου να ληφθεί ακόμη και αυτή η απόφαση-εμπαιγμός και όχι μια ακόμη χειρότερη στους τύπους, αν και ποιοτικά ίδια επί της ουσίας, όπως π.χ. η μετάθεση για λίγο αργότερα μόνο τριών από τα τριάντα πέντε κεφάλαια των διαπραγματεύσεων. Τις ανησυχίες τις επεκτείνει το γεγονός ότι η πηγή προέλευσης των σχετικών πληροφοριών είναι το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, το οποίο σε αντίθεση με το βρετανικό Φόρεϊν Όφις ή το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει παράδοση στη χρησιμοποίηση παραπλανητικών πληροφοριών για να προωθήσει τους στόχους του, ιδίως σε θέματα δευτερεύοντα από διεθνή σκοπιά, όπως είναι το Κυπριακό.

Τι υποσχέθηκαν οι Κύπριοι;

Το υπουργείο Εξωτερικών του Βερολίνου, λοιπόν, διοχετεύει την πληροφορία ότι η Λευκωσία έχει ήδη συμφωνήσει να επιτρέψει -και μάλιστα άμεσα- τη διενέργεια απευθείας εμπορικών ανταλλαγών ανάμεσα στα κατεχόμενα και τις χώρες της ΕΕ.

Αντανάκλαση αυτών των πληροφοριών αποτελεί και χαρακτηριστικό δημοσίευμα της σοβαρής δεξιάς γερμανικής εφημερίδας «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε», η οποία δεν είναι καθόλου φιλική προς την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, άρα κάθε άλλο παρά έχει λόγους να ερμηνεύει φιλοτουρκικά τα όσα διοχετεύει το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.

Αναφέρει, λοιπόν, μεταξύ άλλων το προαναφερθέν δημοσίευμα σε σχέση με την απόφαση των «25» της ΕΕ: «Μέρος του συμβιβασμού αποτελεί επίσης μια πολιτική υποχώρηση της ελληνοκυπριακής κυβέρνησης. Δήλωσε έτοιμη να άρει το μέχρι τώρα εμπάργκο στις απευθείας εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στον τουρκικό βορρά του νησιού και την ΕΕ. Ο (γερμανός υπουργός Εξωτερικών) Στάινμαγερ ανακοίνωσε ότι αυτό το θέμα θα συζητηθεί στις αρχές Ιανουαρίου, στην πρώτη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ υπό γερμανική προεδρία του συμβουλίου. Αυτές οι υποχωρήσεις της Κύπρου διευκόλυναν τους υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας όπως τη Μεγάλη Βρετανία, τη Σουηδία, την Ισπανία και την Ιταλία να συμφωνήσουν με την πρόταση της Κομισιόν και της φινλανδικής προεδρίας της ΕΕ για την εξαίρεση οκτώ κεφαλαίων από τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Αρχικά, οι χώρες αυτές είχαν θελήσει να περιορίσουν τις συνομιλίες μόνο σε τρία κεφάλαια», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.

Το ερώτημα είναι προφανές και κρίσιμο: Είναι αλήθεια ή ψέματα αυτά που ισχυρίζονται οι Γερμανοί για το απευθείας εμπόριο κατεχομένων – ΕΕ και την άρση των αντιρρήσεων της κυπριακής κυβέρνησης; Αν είναι αλήθεια, τι ακριβώς υποσχέθηκε η Λευκωσία; Σε τι δεσμεύθηκε;

Λιλλήκας ευχαριστεί… Ντόρα!

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός η κυπριακή κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας περίτεχνα αόριστες στα κρίσιμα σημεία τους διατυπώσεις που αδυνατούν να αντιληφθούν όσοι δεν είναι βαθιοί γνώστες του Κυπριακού, να… εξαπάτησε ουσιαστικά τον γερμανό υπουργό Εξωτερικών και τους συνεργάτες! Οι Κύπριοι την ξέρουν άριστα αυτή τη δουλειά. Την έχουν κάνει πολλές φορές και ο επίσης Γερμανός και ο ομοϊδεάτης του Στάινμαγερ πρώην Επίτροπος για τη διεύρυνση, ο γνωστός μας Γκίντερ Φερχόιγκεν, υπήρξε το διασημότερο θύμα της Λευκωσίας στην υπόθεση του Σχεδίου Ανάν.

Από μια σκοπιά, μακάρι να έχουμε και σήμερα επανάληψη αυτής της λεβαντίνικης στάσης των Κυπρίων και όχι μια κραυγαλέα, καταστροφική υποχώρηση που θα σηματοδοτήσει απευκταία επαλήθευση όσων κατάλαβαν και ισχυρίζονται οι Γερμανοί. Ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση όμως, η στάση της Λευκωσίας είναι επί της ουσίας ακατανόητη. Εδώ θα έπρεπε να τολμήσει να προβάλει επιτέλους το βέτο της για να εμποδίσει της υιοθέτηση της απαράδεκτης πρότασης της Κομισιόν που έγινε τελική απόφαση, όχι να κάνει και… υποχωρήσεις και «τσαλιμάκια» για να διευκολύνει την υπερψήφισή της!

Έχασε πολύ σε αξιοπιστία και σε κύρος η κυπριακή κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, καθώς αποδείχτηκε ότι όλα όσα έλεγε περί «βέτο» και περί «απαράδεκτης» πρότασης ήταν φαιδροί λεονταρισμοί, χωρίς αντίκρισμα. Τώρα πια κανείς δεν πρόκειται να ξαναπάρει στα σοβαρά παρόμοιες απειλές της στο μέλλον, αν φυσικά τολμήσει να τις προβάλει εκ νέου, πράγμα που δεν είναι καθόλου βέβαιο σε ό,τι αφορά σοβαρά θέματα.

Ειρωνικά σχόλια απέσπασε ιδίως το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Γιώργος Λιλλήκας παραδόθηκε κυριολεκτικά αμαχητί, με ευκολία που προκάλεσε εντύπωση, εκθέτοντας όσους τον είχαν πιστέψει στις διαβεβαιώσεις του πως πήγαινε «αποφασισμένος να προβάλει βέτο στην πρόταση της Κομισιόν».

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε δε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε στις Βρυξέλλες έφτασε μέχρι του σημείου να ευχαριστήσει δημοσίως την… Ντόρα Μπακογιάννη – και μάλιστα όχι μία αλλά… τρεις φορές!

Με δεδομένες τις γνωστές απόψεις της ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών υπέρ του Σχεδίου Ανάν και υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ πάση θυσία, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την αναγνώριση της Λευκωσίας από την Άγκυρα, τα φίδια έζωσαν όσους διαπίστωσαν αυτή τη θεαματική αλλαγή στάση του κύπριου υπουργού Εξωτερικών.

Ενισχύονται στην Κύπρο
οι ενδοτικές δυνάμεις

Στο μεταξύ, σοβαρότατο πλήγμα στο μέτωπο αντίστασης εναντίον των αμερικανόδουλων δυνάμεων που τάσσονται υπέρ του Σχεδίου Ανάν αποτέλεσε η έκβαση των δημοτικών εκλογών που έγιναν στην Κύπρο την περασμένη Κυριακή. Όχι μόνο παρατηρήθηκε σε παγκύπριο επίπεδο ενίσχυση των δυνάμεων του δεξιού ΔΗΣΥ, που αποτελεί την κατεξοχήν πολιτική δύναμη προώθησης των αμερικανονατοϊκών διχοτομικών σχεδιών, αλλά και εκεί όπου νίκησαν οι υποψήφιοι της τριμερούς συνεργασίας του κεντρώου ΔΗΚΟ του προέδρου Τ. Παπαδόπουλου, της σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ και του ισχυρότατου αριστερού ΑΚΕΛ, οι δήμαρχοι του ΑΚΕΛ που εκλέχτηκαν προέρχονται από την ενδοτική μειοψηφία του κόμματος που είχε ταχθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν!

Υπό το πρίσμα αυτό, κανέναν ενθουσιασμό δεν προκάλεσε η εκλογή αριστερού δημάρχου στη Λευκωσία έπειτα από… μισόν και πλέον αιώνα, από το 1953. Ο λόγος είναι πως η Ελένη Μαύρου του ΑΚΕΛ, που κέρδισε τη δημαρχία της κυπριακής πρωτεύουσας σε ποσοστό 35%, ήταν από τους πιο έξαλλους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν!

Στους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν συγκαταλέγεται και ο νεοεκλεγείς δήμαρχος της Λεμεσού Ανδρέας Χρίστου, επίσης του ΑΚΕΛ.

Το ΑΚΕΛ, τα ποσοστά του οποίου υπέστησαν σοβαρή μείωση, κέρδισε λόγω της τριμερούς συνεργασίας και τον δήμο της Λάρνακας, αλλά έχασε τον δήμο της Αμμοχώστου, που ήταν παραδοσιακά δικός του και ο οποίος αυτή τη φορά πέρασε στα χέρια της ενδοτικής δεξιάς του ΔΗΣΥ.

Σοβαρές απώλειες σημείωσε και η σοσιαλιστική ΕΔΕΚ, καθώς από τους πέντε δήμους όπου από την τριμερή υποστηρίχθηκε υποψήφιος προερχόμενους από την ΕΔΕΚ, στις τέσσερις περιπτώσεις οι σοσιαλιστές υποψήφιοι δήμαρχοι ηττήθηκαν και κέρδισε μόνο ένας, στον μεγάλο δήμο Στροβόλου.

Είναι αποκαλυπτικό ότι στην προεκλογική εκστρατεία της Ελένης Μαύρου στη Λευκωσία, όπου η αντι-Ανάν βάση των κομμάτων της τριμερούς συνεργασίας την απέρριπτε, αποφάσισε και συμμετείχε ενεργά ακόμη και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τ. Παπαδόπουλος και τα παιδιά του!

Οι Αμερικανοί δουλεύουν
μακροπρόθεσμα

Θα ήταν υπερβολή να δραματοποιήσει και να απολυτοποιήσει κανείς τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, παρόλο που στις μεγάλες πόλεις της Κύπρου η ψήφος είναι πολύ περισσότερο κομματική και πολύ λιγότερο σχετιζόμενη με την προσωπικότητα του υποψηφίου από όσο στην Ελλάδα. Παρʼ όλα αυτά, δεν μπορεί κανείς να θεωρήσει τυχαία λ.χ. την επιλογή των υποψηφίων του ΑΚΕΛ, ώστε να είναι σχεδόν όλοι υπέρ του Σχεδίου Ανάν.

Κανείς δεν ξεχνά ότι το 2004 το πολιτικό γραφείο του ΑΚΕΛ αποπειράθηκε αρχικά να ταχθεί υπέρ του Σχεδίου Ανάν και υποχρεώθηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών, όταν σημειώθηκε καθολική εξέγερση των μεσαίων και κατώτερων στελεχών και των μελών και οπαδών του κόμματος. Πολύ λογικό, είναι λοιπόν να αντιμετωπίζεται με εξαιρετική καχυποψία ο τρόπος που επέλεξε σήμερα τους δημάρχους του το ΑΚΕΛ το μεγαλύτερο κόμμα της τριμερούς κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Δικαίως εκτιμάται ότι η επιλογή ανθρώπων του Σχεδίου Ανάν υποδηλώνει ενδεχομένως την κατεύθυνση, προς την οποία θα ήθελε η ηγεσία του ΑΚΕΛ, να στρέψει την τριμερή συνεργασία της με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, εφόσον φυσικά της το επιτρέψουν οι συνθήκες και καμφθεί η αντίσταση του κυπριακού λαού.

Προς την κατεύθυνση αυτή εργάζονται μεθοδικά οι Αμερικανοί για να επηρεάσουν υπέρ των αρχών του Σχεδίου Ανάν την κυπριακή κοινή γνώμη, εξαγοράζοντας πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους διαμορφωτές της συνείδησης του κόσμου. Δεν περιγράφεται το τι γίνεται στην Κύπρο στον τομέα αυτόν.

Αντίστοιχη δουλειά, σε μικρότερη φυσικά κλίμακα, γίνεται και στην Ελλάδα, όπου ούτως ή άλλως επικρατούσαν στα ΜΜΕ οι υποστηρικτές της αμερικανικής άποψης για το Σχέδιο Ανάν, οι οποίοι πάντως έχουν τώρα αλώσει και σχεδόν όλες τις εστίες αντίστασης στα μέσα ενημέρωσης που υπήρχαν το 2004.

Η αμερικανική πρεσβεία έχει ήδη πετύχει τέτοια αποτελέσματα που αν σήμερα υποβαλλόταν πάλι το Σχέδιο Ανάν σε κάποια παραλλαγή του, το κλίμα στα ΜΜΕ θα ήταν συντριπτικά υπέρ του και οι φωνές των αντιπάλων του θα ήταν σχεδόν αδύνατον να βρουν βήμα έκφρασης σε μέσα ενημέρωσης μεγάλης απήχησης. Σε ό,τι αφορά δε τον πολιτικό κόσμο της χώρας, η κατάσταση θα ήταν τραγική, τόσο εδώ όσο και στην Κύπρο. Μόνο ο κυπριακός Ελληνισμός στο επίπεδο του λαού εξακολουθεί να αποτελεί ανυπέρβλητο ανάχωμα εναντίον των σχεδίων των αμερικανοβρετανών που θέλουν να δώσουν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία.

Αν όμως «μηδίσουν» οι ηγεσίες των ελληνοκυπριακών κομμάτων στην κλίμακα που επιδιώκει η Ουάσινγκτον, τότε πραγματικά μαύρες μέρες περιμένουν την Κύπρο. Μέσα στον Ιανουάριο, η στάση της Λευκωσίας στο θέμα του απευθείας εμπορίου των κατεχομένων με την ΕΕ, πράγμα που συνιστά διεθνή αναγνώριση του κατοχικού ψευδοκράτους, θα μας δώσει το πρώτο δείγμα για την πορεία των εξελίξεων.