Ατιμώρητος πέθανε ο δικτάτορας Πινοσέτ

Η ατιμωρησία που πέτυχε μέχρι το τέλος της ζωής του ο Πινοσέτ σχετίζεται με τους εξαιρετικά ισχυρούς δεσμούς που είχε δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της κτηνώδους χούντας του (που έστειλε στον θάνατο 3.197 αριστερούς, στα κελιά των βασανιστηρίων τουλάχιστον 29.000 άλλους και στην εξορία πολλούς περισσότερους) τόσο με τους Αμερικανούς όσο και με τους αρχιτέκτονες του νεοφιλελευθερισμού από τη Σχολή του Σικάγου, οι οποίοι επάνω στα ερείπια του προεδρικού μεγάρου της Χιλής εφάρμοσαν τα ακραία αντιλαϊκά οικονομικά τους υποδείγματα.

Ο χιλιανός λογοτέχνης Λουίς Σεπούλβεδα, μέλος της ένοπλης φρουράς του Σαλβαντόρ Αλιέντε και ένας από τους ελάχιστους που κατάφεραν να επιζήσουν από τη σφαγή που ακολούθησε το πραξικόπημα της 11ης Σεπτέμβρη του 1973, γράφει στο βιβλίο του «Σημειώσεις εν καιρώ πολέμου» (Εκδόσεις Όπερα, 2004): «Η μεγάλη τραγωδία του τέλους του 20ού αιώνα και των αρχών του 21ου ξεκίνησε στη Χιλή, γιατί η χώρα μου υπήρξε το πεδίο πειραματισμών, το “δεδικασμένο” χάρη στο οποίο αργότερα η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν θεώρησαν πως μπορεί η ελευθερία του εμπορίου να επικρατήσει της ηθικής και ο οικονομικός δαρβινισμός της ευγενούς ιδέας των ίσων ευκαιριών».

Το παράδειγμα της Χιλής δεν δείχνει μόνο ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι αλληλένδετος με την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ας διακηρύττει το αντίθετο, αλλά επίσης και την υποκρισία των αμερικανικών όρκων στη δημοκρατία, μια και η ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου σοσιαλιστή Προέδρου Αλιέντε καθοδηγήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ουάσινγκτον!