ΒΕΤΟ και μόνο ΒΕΤΟ!
Αν θα συνεχιστεί η περήφανη πορεία-συνέχεια του εθνικά αξιοπρεπούς ΟΧΙ στο διχοτομικό Σχέδιο Ανάν ή αν θα απολεσθούν όσα κερδήθηκαν τότε, τον Απρίλη του 2004, κυρίως με τη γενναία στάση του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου και το εθνικό αισθητήριο του κυπριακού λαού. Διότι πράγματι θα πρέπει να επισημανθεί ότι αν οι εξελίξεις της κρίσιμης, οριακής εβδομάδας που ξεκινά αύριο δεν είναι οι εθνικά επιθυμητές, τότε μια σοβαρότατη «παράπλευρη απώλεια» θα είναι η απώλεια των πολιτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει σήμερα ο Τ. Παπαδόπουλος, απόρροια της στάσης του στο δημοψήφισμα.
Γεγονός είναι ότι τα περιθώρια νέων υποχωρήσεων χωρίς μοιραίες συνέπειες για την ίδια την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και για τη μελλοντική πορεία του Ελληνισμού γίνονται πλέον πολύ ασφυκτικά. Και αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη τόσο ο Τ. Παπαδόπουλος όσο -και κυρίως- ο Κ. Καραμανλής, επειδή αυτός είναι ο αδύνατος κρίκος στην αλυσίδα, με την έννοια ότι η στάση του Προέδρου της Κύπρου είναι δεδομένη. Αυτός που «παλαντζάρει» είναι ο Καραμανλής.
Πάντως και η Κύπρος και η Ελλάδα δέχονται ήδη ισχυρότατες πιέσεις για συμβιβαστική λύση, η οποία στην ουσία θα «χαϊδεύει» την Τουρκία και θα της επιτρέπει ατιμώρητα να συνεχίσει την ενταξιακή της πορεία χωρίς να τηρεί τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι ενός κράτους-μέλους της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εδώ μάλιστα παρατηρείται το εξής παράλογο:
• Να δέχεται ουσιαστικά η ΕΕ, η φινλανδική προεδρία, να συζητά επί μιας πρότασης, της τουρκικής, που αφενός δεν έχει επίσημα υποβληθεί και αφετέρου έτσι κι αλλιώς δεν έχει καμιά σχέση ούτε με το λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο ούτε με τις δεσμεύσεις που η Τουρκία έχει αναλάβει.
Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να πει ότι αυτή είναι η μοιραία κατάληξη μιας σοβαρής έκπτωσης, στην οποία οδηγήθηκαν η Αθήνα και η Λευκωσία με ευθύνη βασικά της Αθήνας. Δηλαδή να μη συνδεθεί εξαρχής η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με την αναγνώριση της Κύπρου. Κάτι που είχε από τότε επισημάνει «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», κάτι που επιθυμούσε ο Τ. Παπαδόπουλος, αλλά υποχώρησε για να μη «σπάσει» το ενιαίο μέτωπο…
Αλλά και τώρα στη Λευκωσία υπάρχει σοβαρή ανησυχία για το αν η Αθήνα θα συμπορευτεί ως το τέλος αυτής της κρίσιμης εβδομάδας ή αν στο τέλος θα ασκήσει πιέσεις για νέα υποχώρηση, που, επαναλαμβάνουμε, θα είναι μοιραία.
Δεν θα υπάρξει απόκλιση…
Πάντως έγκυροι κυβερνητικοί κύκλοι τόνιζαν στο «ΠΑΡΟΝ» ότι η κοινή γραμμή Αθήνας – Λευκωσίας δεν θα διαρραγεί. Δεν είναι αυτή, μας υπογράμμιζαν, η θέση του Καραμανλή, ο οποίος θέλει ως το τέλος συμπόρευση. Βεβαίως η ελληνική πλευρά βλέπει ότι ως εκ τούτου θα υπάρξει σκλήρυνση της Άγκυρας έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν θα αποστεί απ’ την κοινή γραμμή, της οποίας τα δύο βασικά στοιχεία είναι:
• Ή 18μηνη προθεσμία στην Τουρκία να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις της με ρητή πρόβλεψη αξιολόγησης εκ νέου της Τουρκίας στο τέλος του 18μηνου.
• Ή πάγωμα πέραν των 8 και όλων των υπόλοιπων κεφαλαίων που συνδέονται με τις σχέσεις της Τουρκίας με την Κύπρο.
• Και βεβαίως σε κάθε περίπτωση αποσύνδεση της τήρησης των υποχρεώσεων της Τουρκίας από λύση του Κυπριακού.
Τα παραπάνω, αν βεβαίως τηρηθούν απ’ την ελληνική και κυπριακή πλευρά ως το τέλος, πράγματι στην πράξη ακυρώνουν την πονηρή τούρκικη… μη πρόταση, που όμως λογίζεται ως πρόταση (!) απ’ την προεδρία και το υπόλοιπο φιλοτουρκικό μπλοκ εντός της ΕΕ (Μεγ. Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και ορισμένες άλλες χώρες-μέλη).
Και αυτή είναι η ελπίδα, η ευχή, η προσμονή της Λευκωσίας.
Και μακάρι τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι. Γιατί διατυπώνεται απ’ την άλλη μεριά και ο φόβος μήπως η ελληνική πλευρά στο τέλος ενδώσει στις αφόρητες πιέσεις.
Σε ειδική αποστολή στην Κύπρο ο Παυλόπουλος
Πάντως δεν πρέπει να είναι άσχετη με τις κρίσιμες εξελίξεις και η επίσκεψη που πραγματοποίησε απ’ την Παρασκευή το μεσημέρι ως χθες το μεσημέρι στη Λευκωσία ο Πρ. Παυλόπουλος, ο οποίος μάλιστα πήγε και επέστρεψε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και στην Κύπρο συναντήθηκε με υπουργούς-συνεργάτες του Τ. Παπαδόπουλου (ο Πρόεδρος απουσίαζε), καθώς και με τον πρόεδρο της Βουλής Δημ. Χριστόφια…
Πάρα πολλά θα κριθούν λοιπόν αύριο, στο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών. Αν εκεί δεν βρεθεί φόρμουλα, τότε οι εξελίξεις θα παραπεμφθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Τετάρτη – Πέμπτη).
Πάντως η νέα πρόταση που κατέθεσε στο ΚΟΡΕΠΕΡ η φινλανδική προεδρία δεν ικανοποιεί την ελληνική και την κυπριακή πλευρά και ως και τώρα συνεχίζονται εργώδεις διαβουλεύσεις εν όψει του Συμβουλίου των ΥΠΕΞ (σχετικό ρεπορτάζ και σε άλλες σελίδες).
Μόνο βέτο, αν…
Σε κάθε περίπτωση, όπως επισημαίνουν έγκυροι κύκλοι και στη Λευκωσία και στην Αθήνα, καθώς και πολιτικά στελέχη που στήριξαν το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν, η τελευταία, αξιοπρεπής και εθνικά επιβεβλημένη στάση της Λευκωσίας, αν δεν καλυφθεί ούτε η ύστατη γραμμή «συμβιβασμού» που έχουν θέσει Κύπρος και Ελλάδα και αν η Αθήνα στο τέλος υποχωρήσει, είναι:
• Το βέτο.
Σε αυτό θα πρέπει, κατά τους ίδιους κύκλους, να εμμείνει η Κύπρος για να μη βγει ηττημένη με απρόβλεπτες συνέπειες από αυτήν τη νέα, οριακή μάχη που είναι μπροστά. Έστω και μόνη θα πρέπει να επιμείνει στο βέτο. Άλλωστε και την περίοδο του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν και τότε μόνη σχεδόν είχε μείνει (αν και ο Καραμανλής τότε με τον τρόπο του στήριξε τον Τάσσο) και όμως επέμεινε στο λυτρωτικό ΟΧΙ και κέρδισε!