«ΤΟ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ» ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ ΡΑΤΣΑΣ (Ι΄)
Στόν αχανή ορίζοντα
τής κούφιας εποχής μας
σημάδια αισιόδοξα
δέν θάλπουν τήν ψυχή μας.
Επιπολάζουν βάραθρα
εις τόν περίγυρό μας
χαώδη κι ανελέητα
στόν βρόμικο καιρό μας.
Διά τόν ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟ
εν τούτω θά ομιλήσω
υβρίζοντας τό άδικο
καί νά τόν κατουρήσω.
Οργίζομαι εκ τής λέξεως
ωσάν νά βλέπω βούρκο
ή μέ τό ζόρι τίθεμαι
νά ζώ μέ έναν Τούρκο.
Όχι τόν Τούρκο τόν πτωχό
καί τόν κατατρεγμένο
αλλά τόν αλλοπρόσαλλο
καί τόν φανατισμένο.
Τί νόημα ενδέχεται
νά κρύπτει αυτή λέξις;
ή επαφίεται εις σέ
Έλληνα νά διαλέξεις;
Ζώντας εις τήν ευήλιον
χώρα τής Μεσογείου
έχεις τήν αίσθηση πολτού
ή σκότος υπογείου.
Περιπατείς καί χάνεσαι
ρωτάς καί δέν μαθαίνεις
κι όσο περνούν τά έτη σου
κύπτεις καί ξεμωραίνεις.
Τί διάβολο, τί γίνεται
κι όλα παντού σκοντάπτουν
κι όταν ζητείς τά αίτια
βαθιά στήν γή σέ θάπτουν;
Ποια είναι τά φαντάσματα
π’ αλληλο-εννοούνται
καί ζούν ζωήν υπέροχον
κι αλληλο-καβαλιούνται;
Ποίοι τήν δρόσο μας ρουφούν
χωρίς νά ξεδιψάσουν;
(Κρυπτόμενοι, πλήν εμφανείς,
θέλουν νά μάς δαμάσουν).
Διατί αποθρασύνονται
καί φόβος δέν τούς πιάνει
κί εμείς ακάρπως ψάχνουμε
τό τού Σκορδά τό χάνι;
Διατί τό Κράτος, κραταιό
κι «έννομο» συνάμα…,
μπαίνει μαζί τους στόν χορό
ποιούμενο τήν Ντάμα;
(Κράτος -μηδέν διδακτικό-
τό μόνον πού διδάσκει
είναι νά λέει άλλα εδώ
κι αλλού νά αντιφάσκει.)
Ο πλέον επικίνδυνος
κι από τό AIDS ακόμα
είν’ ο ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟΣ
— η πιό μεγίστη βρόμα.
Μά δέν μπορεί, δέν δύναται
ετούτος νά υπάρξει
εάν τό Κράτος συμφωνεί
στά λόγια καί στήν πράξη.
Άρα τό ζεύγος τών μοιχών
ταυτίζονται απολύτως
ως η Αριάδνη τών Κρητών
κι ο μυθικός της μίτος.
Ως ο Θησέας ξέφυγε
κι εκ Λαβυρίνθου εξήλθε
ο Καίσαρ τής διαπλοκής
ήλθε, είδε κι απήλθε.
Τό DNA τών κλεπτών
τών εκ τών σαλονίων:
στά Σάλωνα σφάζουν αρνιά
κι όλα ομού πορνείον.
Ουδείς διαπλεκόμενος
τρέμει τήν τιμωρία
αφού όλοι αθωώνονται,
πλήν …μένει η απορία.
Μιά απορία Εθνική
εν είδος παραπόνου.
(Μουλάρι: αποτέλεσμα
μίξις αλόγου κι όνου.)
…………………………………….
…………………………………….
…………………………………….
…………………………………….
Ο διαπλεκόμενος ομοιάζει μέ τά πολλαπλά εμβόλια. Απαλλάσσει τόν καπιταλισμό από τίς πλέον επικίνδυνες ασθένειες, όπως η εντιμότητα, η ηθική καί τό αδέκαστο.