Το κεφαλοκλείδωμα του ΑΚΕΛ στον Τάσσο. Και το βεβαρημένο παρελθόν του Κασουλίδη

Bεβαίως, από τώρα δουλεύουν οι μηχανές για τον έλεγχο της εξουσίας από τον χώρο των παρασκηνίων.

Κούρσα για δύο

Ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος υποστηρίζεται επί του παρόντος από την τριμερή. Δηλαδή από το ΑΚΕΛ (31,13%), το ΔΗΚΟ (17,92%) και την ΕΔΕΚ (8,91%), καθώς και από τους Οικολόγους (1,95%). Ο κ. Κασουλίδης από τον Δημοκρατικό συναγερμό, αλλά λίαν συντόμως θα ανεξαρτητοποιηθεί για να δημιουργήσει θετικότερη εικόνα από αυτήν την οποία δημιούργησε το κόμμα του μετά το «ναι» στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004.

Η δεξαμενή του Κασουλίδη

Στόχος του κ. Κασουλίδη είναι η συγκέντρωση ποσοστού από τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, που στήριξαν το «ναι» και διαφωνούν με τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο. Επιπροσθέτως, θα επιδιώξει να εισπράξει ψηφοφόρους και από την ΕΔΕΚ, η οποία βρίσκεται σε τροχιά αντιπαράθεσης με το ΑΚΕΛ, λόγω των σκανδάλων στην Εθνική Φρουρά, που ξεκινούν από το παραστρατιωτικό κύκλωμα -πίσω από το οποίο κρυβόταν όπως ελέγετο το ΑΚΕΛ- και καταλήγουν στους άτυπους καταλόγους ρουσφετιού επί υπουργίας του Κούλλη Μαυρονικόλα. Η δεξαμενή από την οποία προσδοκά να αντλήσει ψηφοφόρους ο κ. Κασουλίδης συμπληρώνεται: α) Από τους ΕΔΗ των κ. Βασιλείου και Παπαπέτρου, ένθερμων υποστηρικτών της επαναφοράς του Σχεδίου Ανάν και των κινήσεων Ταλάτ. β) Από κόσμο ο οποίος είναι δυσαρεστημένος από την εσωτερική διακυβέρνηση του κ. Παπαδόπουλου, η οποία αντιμετωπίζει τα εξής προβλήματα:

• Του ετερόκλητου σχήματός της και των αντιπαραθέσεων που υπάρχουν μεταξύ ΔΗΚΟ, ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ, στον διαμερισμό και στη συγκατοίκηση της εξουσίας.
• Επικοινωνιακής πολιτικής. Ακόμη και όταν η κυβέρνηση παράγει έργο ή λαμβάνει θετικές για τον πολίτη αποφάσεις δεν μπορεί να τις περάσει στην κοινή γνώμη λόγω και των προσωπικών αντιλήψεων του Προέδρου Παπαδόπουλου, ο οποίος συχνά λέγει ότι δεν κυβέρνα με τους δημοσιογράφους…

Ο ρυθμιστής

Βεβαίως, η τριμερής και οι Οικολόγου συγκεντρώνουν ποσοστό πέραν του 60%. Εάν θεωρήσει κανείς ότι θα πάνε όλα… δεξιά στον κ. Κασουλίδη, για να έχει πιθανότητες εκλογής θα πρέπει να εισπράξει τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κόμματος (5,79%) των Συλλούρη, Κουτσού, Ερωτοκρίτου, ο οποίοι όμως είναι ριζικά αντίθετοι με το σχέδιο Ανάν και στην πολιτική που εκφράζει ο ΔΗΣΥ και ο κ. Κασουλίδης στο Κυπριακό. Δεν φαίνονται, μάλιστα, διατεθειμένοι να βάλουν νερό στο κρασί τους εφόσον η πολιτική τους στο Κυπριακό είναι δικαιωμένη. Συνεπώς ένας τέτοιος γάμος θα μπορεί να γίνει μόνο με γενναία ανταλλάγματα στη διακυβέρνηση και την αλλαγή της πολιτικής στάσης του κ. Κασουλίδη, η οποία αλλαγή, όμως, θα είναι υπό αμφισβήτηση λόγω του βεβαρημένου με το Σχέδιο Ανάν παρελθόντος του και των δεσμεύσεών του επί της πολιτικής Κληρίδη – Βασιλείου, την οποία υπηρέτησε ως υπουργός των Εξωτερικών.

Ενθαρρύνουν τον Χριστόφια

Στην αντίπερα όχθη, το ΑΚΕΛ αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα, μεταξύ των οπαδών και των στελεχών του, που είναι διαχωρισμένοι ακόμη στα στρατόπεδο του «ναι» και του «όχι». Ο κ. Χριστόφιας είπε μεν όχι, αλλά ήθελε το ναι. Προωθεί -και αυτό είναι φανερό- σε διάφορες θέσεις τα στελέχη του «ναι». Αρκετοί στο ΑΚΕΛ δεν επιθυμούν να δοθεί εκ νέου στήριξη στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και σπεύδουν να ενθαρρύνουν τον κ. Χριστόφια να διεκδικήσει την Προεδρία, διότι, όπως εκτιμούν, ήρθε η ώρα του ΑΚΕΛ. Όμως, στο ίδιο το ΑΚΕΛ υπάρχει μερίδα, που λόγω του Κυπριακού υποστηρίζει ενθέρμως τον Πρόεδρο και δεν θα υπακούσει σε αποφάσεις που δεν θα τον ξαναφέρουν στην εξουσία. Έτσι ο κ. Χριστόφιας προτιμά μέχρι στιγμής τα σίγουρα αντί να μπλέξει σε περιπέτειες.

Έλεγχος δομών

Υπό αυτές τις συνθήκες το ΑΚΕΛ επιδιώκει να ελέγξει τις δομές τους κράτους και τα σημαντικά κέντρα λήψεως των αποφάσεων.
• Σε επίπεδο Εθνικής Φρουράς. Δεν είναι τυχαία η υπόθεση του παραστρατιωτικού επιτελείου, που οδήγησε τον υπουργό άμυνας Φοίβο Κλόκαρη σε παραίτηση δήθεν για λόγους υγείας. Το παραστρατιωτικό επιτελείο -το οποίο εάν υπάρχει, που σε κάποιο βαθμό θα πρέπει να υπάρχει- έχει απευθείας γραμμή με τα κεντρικά γραφεία του ΑΚΕΛ για μεταθέσεις αξιωματικών και έλεγχο της κατάστασης.

• Σε επίπεδο υπουργείου των Εσωτερικών. Μετά τη μετακίνηση του κ. Χρίστου από το εν λόγω υπουργείο στον στίβο της διεκδίκησης του δήμου Λεμεσού, ο κ. Χριστόφιας, κατάφερε να ορκίσει άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του. Τον κ. Νεοκλή Συλικίωτη, ο οποίος βρίσκεται εξ απαλών ονύχων στο ΑΚΕΛ. Το υπουργείο Εσωτερικών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εσωτερική διακυβέρνηση και ειδικότερα στην περίοδο των εκλογών.

• Στο υπουργείο των Εξωτερικών, όπου το ΑΚΕΛ επιχειρούσε να ελέγξει το σύστημα με δύο πρόσωπα. Με τον τέως γενικό διευθυντή του υπουργείου των Εξωτερικών Σώτο Ζακχαίο, ο οποίος είχε ανοικτή γραμμή με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ Δημήτρη Χριστόφια, και με τον τέως υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Ιακώβου, τον οποίον ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος είχε στο περιθώριο. Γι’ αυτό, άλλωστε, δημιούργησε το διπλωματικό γραφείο του Προεδρικού με επικεφαλής τον πρέσβη Τάσο Τζιωνή, ο οποίος ως έμπιστος του Προέδρου, ασκούσε μαζί με τον σημερινό υπουργό των Εξωτερικών Γιώργο Λιλλήκα, τότε υπουργό Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού, τμήμα των εξουσιών και των δραστηριοτήτων του υπουργείου των Εξωτερικών.

Βέτο Χριστόφια για Λιλλήκα

Ο κ. Χριστόφιας ασκούσε βέτο στην απομάκρυνση Ιακώβου και στην ανάληψη του υπουργείου των Εξωτερικών από τον κ. Λιλλήλα για δυο λόγους: 1) Ο κ. Χριστόφιας είχε διαφορές με τον κ. Λιλλήκα που ξεκινούσαν από το Σχέδιο Ανάν. Ο νυν υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου ήταν ριζικά αντίθετος στο σχέδιο Ανάν και ένας από εκείνους που διαφώνησαν με τον κ. Χριστόφια όταν αρχικώς είπε «ναι». Κατάφερε, μάλιστα, να πείσει την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ ότι έπρεπε να μετατρέψει την αρχική απόφαση του Πολιτικού Γραφείου επί του Σχεδίου Ανάν από «ναι» σε «όχι». 2) Ο κ. Χριστόφιας πιστεύει ότι ο κ. Λιλλήκας θα χρησιμοποιήσει το υπουργείο Εξωτερικών για να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας, μετά τη λήξη της δεύτερης θητείας του Προέδρου Παπαδόπουλου, εάν κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Η εξέλιξη αυτή είναι αντίθετη με τις πολιτικές φιλοδοξίες του κ. Χριστόφια για τη μελλοντική διεκδίκηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Πριν από την είσοδο του κ. Λιλλήκα στο υπουργείο των Εξωτερικών είχαν δημιουργηθεί διάφοροι πόλοι εξουσίας. Τώρα, ο κύπριος ΥΠΕΞ επιχειρεί να τραβήξει τα λουριά. Η προσπάθεια Χριστόφια για τον έλεγχο της κατάστασης στο υπουργείο Εξωτερικών δέχθηκε πλήγμα μετά την παραίτηση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Σώτου Ζακχαίου σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του κ. Λιλλήκα.

Η αποτυχία των αρχιεπισκοπικών

Εκεί όπου απέτυχε παταγωδώς ο κ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ ήταν στις αρχιεπισκοπικές. Επιδίωξε μανιωδώς να εκλέξει ως Αρχιεπίσκοπο τον ηγούμενο Κύκκου Νικηφόρο. Παρόλα αυτά, η εμφανής εμπλοκή του ΑΚΕΛ και η υποστήριξη των ηγετών τού «ναι» στο Σχέδιο Ανάν από τον χώρο της Δεξιάς, όπως ο τέως Πρόεδρος Κληρίδης, ο βουλευτής Σωκράτης Χάσικος και η σύζυγος του πρόεδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη, καθώς και η επικοινωνιακή πολιτική του Επισκόπου Νικηφόρου, που ελεγχόταν κυρίως από το ΑΚΕΛ, έφεραν τα πάνω κάτω. Ενώ ο Επίσκοπος Νικηφόρος ήταν σίγουρος για τη νίκη, τελικώς μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στράφηκε εναντίον του και Αρχιεπίσκοπος ανακηρύχθηκε, με εννέα μόνο από τους 100 εκλέκτορες, ο Μητροπολίτης Πάφου Χρυσόστομος. Για την εκλογη του ο Μητροπολίτης Πάφου επωφελήθηκε του τρόπου εκλογής Αρχιεπισκόπου και εκμεταλλεύθηκε την αντιπαράθεση των φαβορί, δηλαδή του Επίσκοπου Νικηφόρου και του Λεμεσού Αθανάσιου, ο οποίος στηριζόταν από το Άγιον Όρος.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος

Το πλήγμα για το ΑΚΕΛ δεν είναι μόνο το ότι έχασε ο Επίσκοπος Νικηφόρος, αλλά και ότι ήταν σε διαρκή αντιπαράθεση με τον νέο Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος τώρα, μετά την εμπλοκή του ΑΚΕΛ στις αρχιεπισκοπικές, θωρεί ότι κατ΄ ανάλογον τρόπο έχει δικαίωμα λόγου στην πολιτική. Το απέδειξε αυτό αμέσως. Μια από τις πρώτες του τοποθετήσεις μετά την ενθρόνισή του ήταν να καταφερθεί εναντίον του Σχεδίου Ανάν. Η θέση του Αρχιεπισκόπου στο κυπριακό σύστημα είναι σημαντική. Διότι: α) Η Εκκλησία της Κύπρου είναι αυτοκέφαλος. 2) Είναι πλούσια. 3) Μπορεί να ασκεί ιδιαίτερη επιρροή στην κοινή γνώμη επί παντός επιστητού.

Το τελευταίο χαρτί

Το τελευταίο χαρτί του ΑΚΕΛ είναι οι δημοτικές εκλογές. Ειδικώς σε μεγάλους δήμους η τριμερής φαίνεται να αντιμετωπίζει προβλήματα. Στη Λευκωσία, για παράδειγμα η υποψήφια του ΑΚΕΛ, Ελένη Μαύρου, από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν, παρότι υποστηρίζεται από την ηγεσία της τριμερούς, καταλαμβάνει, σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις, την τρίτη θέση! Προβλήματα υπάρχουν για την τριμερή και στην Αμμόχωστο και στη Λεμεσό και σε άλλες περιοχές. Πιθανή νέα αποτυχία του ΑΚΕΛ, αμέσως μάλιστα μετά από εκείνη των αρχιεπισκοπικών, ενδέχεται να προκαλέσει και εσωτερικούς τριγμούς, καθώς και τριγμούς στη συγκυβέρνηση, η οποία θα παραμείνει ζωντανή μόνο με την προσδοκία των καρπών που παράγει η εξουσία μιας δεύτερης πενταετίας. Με το ΑΚΕΛ να στοχεύει στο εξής απλό: Ακόμη και αν επανεκλέξει τον κ. Παπαδόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μπορεί να ελέγχει το ίδιο τις δομές του κράτους και να κρατεί τον Πρόεδρο όμηρο, ο οποίος ακόμη και αν θα θελήσει να πάρει, μετεκλογικά, διαζύγιο, λόγω, κυρίως διαφωνιών με το ΑΚΕΛ επί του Κυπριακού, να μην μπορεί. Διότι το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει να επιχειρεί τον έλεγχο του κράτους και αν ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος τολμήσει να σπάσει τα δεσμά του, θα είναι δύσκολο να κυβερνήσει…