Ο προϋπολογισμός 2007 μπορούσε να είναι περισσότερο ανθρώπινος

Την ώρα που ο πρωθυπουργός απορρίπτει αιτήματα των φτωχών και αδύναμων συμβασιούχων, των ανήμπορων συνταξιούχων, των χαμηλόμισθων εκπαιδευτικών που δεινοπαθούν στο εκπαιδευτικό τους έργο και με το επιχείρημα ότι δεν αντέχει ο προϋπολογισμός, βλέπουμε να ξετυλίγονται μπροστά μας σκηνές απείρου κάλλους:

α) Τις προκλητικές αποφάσεις του Μισθοδικείου που έρχονται σε οξεία αντίθεση με το περί δικαίου αίσθημα του λαού και σε έντονη κόντρα με το «ιδεατό είναι του δικαίου», συνεπώς σε κόντρα με τη φιλοσοφία και τον προσανατολισμό που πρέπει να διέπει την έννομη τάξη γενικότερα. Δυστυχώς, αυτά για το Μισθοδικείο είναι «φιλοσοφίες». Ο μισθός είναι χειροπιαστός!

β) Τις συνεχείς απεργίες των δασκάλων, των αστυνομικών, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΣΕ και τις πορείες διαμαρτυρίας όλων εκείνων που με την αμοιβή που εισπράττουν από την εργασία τους δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους. Ποιος μπορεί να αρνηθεί το δίκαιο των αιτημάτων τους; Είναι ίσως η πρώτη φορά που η κοινωνία δεν διαμαρτύρεται για την ταλαιπωρία από τις απεργίες και τις πορείες. Απόδειξη της αναγνώρισης του δικαίου των αιτημάτων.

γ) Την απόρριψη από την κυβέρνηση κάθε αιτήματος, ενώ ταυτόχρονα ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών αναγράφει στον προϋπολογισμό 2007 δαπάνες προκλητικές, οι οποίες δεν δικαιολογούνται σε περιόδους που οι μισθωτοί δεινοπαθούν από τις αμοιβές εξαθλίωσης και αναγκάζονται να αντιδικούν με το κράτος.

Όταν ο πρωθυπουργός μιλάει για την αδυναμία του προϋπολογισμού να δώσει μερικά ψίχουλα στους δεινοπαθούντες, ο υπουργός Οικονομίας αναγράφει στον προϋπολογισμό 2007 πιστώσεις για δαπάνες όπως:

• Κωδ. 0713 και 0717: Πιστώσεις 42,9 εκατ. ευρώ για μετακινήσεις από το εσωτερικό στο εξωτερικό μονίμων ή επί συμβάσει δημοσίων υπαλλήλων και μελών της κυβέρνησης κ.λπ. Τι τις θέλουν οι υπουργοί τις κουστωδίες όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό;

• Κωδ. 0840: Πίστωση 25,6 εκατ. ευρώ για διαφημίσεις, εκδόσεις και δημόσιες σχέσεις. Τι χρειάζονται οι διαφημίσεις και οι δημόσιες σχέσεις στο κράτος; Η μεγαλύτερη διαφήμιση του κυβερνητικού έργου θα ήταν η κατάργηση των δαπανών αυτών. Τέτοιες δαπάνες με «βροχή» εκατομμυρίων ευρώ εξοργίζουν κάθε υγιώς σκεπτόμενο πολίτη.

• Κωδ. 0870: Πίστωση 155,6 εκατ. ευρώ για αμοιβές όσων φυσικών ή νομικών προσώπων εκτελούν ειδικές υπηρεσίες. Εξ αυτών τα 66,1 εκατ. ευρώ αφορούν αμοιβές και προμήθειες τραπεζών και πιστωτικών ιδρυμάτων. Για ποιες τραπεζικές υπηρεσίες εισπράττουν από το κράτος οι τράπεζες τόσα χρήματα; Ποιοι άλλοι είναι αυτοί που εισπράττουν τα υπόλοιπα 90 εκατ. ευρώ και τι είδους υπηρεσίες προσφέρουν; Μήπως θα έπρεπε η τραπεζική εξυπηρέτηση του Δημοσίου να γίνεται δωρεάν από τις μικρές τράπεζες που ακόμη βρίσκονται στην ιδιοκτησία του κράτους; Πόσο δικαιολογημένες άραγε είναι αυτές οι δαπάνες και δεν μπορούσαν να μειωθούν;

• Κωδ. 1321 και 1323: Πίστωση 59,6 εκατ. ευρώ για προμήθεια ειδών συντήρησης και επισκευής μεταφορικών μέσων (προφανώς ιδιοκτησίας του Δημοσίου). Να πιστέψουμε ότι όλα τα μεταφορικά μέσα του Δημοσίου ξηράς και θάλασσας είναι σαράβαλα; Για τη συντήρηση των κρατικών αεροσκαφών υπάρχει η πίστωση του κωδ. 1325 ύψους 68,9 εκατ. ευρώ, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η συντήρηση πολεμικών αεροσκαφών.

• Κωδ. 1411: Πίστωση 59,9 εκατ. ευρώ για προμήθεια ειδών διατροφής, ποτών και καπνού. Για να κρίνουμε την αναγκαιότητα της δαπάνης ας μας πουν ποιοι είναι οι καταναλωτές που τρώνε, πίνουν και καπνίζουν με χρήματα του κράτους!

• Κωδ. 2356: Πίστωση 880 εκατ. ευρώ για την κάλυψη του ελλείμματος του ΝΑΤ. Το ΝΑΤ ήταν άλλοτε από τα πλουσιότερα ασφαλιστικά ταμεία. Σήμερα χορηγεί υψηλότατες συντάξεις στους ναυτικούς χωρίς να έχει αντίστοιχα έσοδα. Συντηρείται από το κράτος! Είναι πρόκληση ο προϋπολογισμός να διαθέτει 1.800 εκατ. ευρώ για το ΙΚΑ με τα εκατομμύρια των συνταξιούχων και να αντιμετωπίζει θέμα αύξησης των εισφορών των εργατών και για τη σύνταξη μερικών χιλιάδων ναυτικών (ορισμένοι από τους οποίους δεν γνωρίζουν τι χρώμα έχει η θάλασσα!) να διαθέτει 880 εκατ. ευρώ. Ο κ. Αλογοσκούφης θα πρέπει να ξαναδεί τις επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία και το ύψος των συντάξεων που χορηγούν. Πρόκληση αποτελεί η επιχορήγηση στο ΤΑΕ με 50 εκατ. ευρώ (κωδ. 2358), η επιχορήγηση στο ΤΣΑ με 70 εκατ. ευρώ (κωδ. 2355) και προπάντων στο ΤΑΠ-ΟΤΕ με 500 εκατ. ευρώ (κωδ. 2361). Αυτές οι επιχορηγήσεις αποδεικνύουν άνιση μεταχείριση των συνταξιούχων αλλά και των εν ενεργεία ασφαλισμένων. Όσοι θέλουν υψηλές συντάξεις να πληρώνουν και υψηλές εισφορές και όχι να συντηρούνται τα ταμεία τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τους φορολογούμενους.

• Κωδ. 2524: Πίστωση 15 εκατ. ευρώ για επιχορήγηση στους Οργανισμούς Μεγάρων Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Ποιος κοινός θνητός μπορεί να εξασφαλίσει εισιτήριο για παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής; Μόνο εάν υπήρχαν παραστάσεις για το κοινό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η επιχορήγηση αυτή. Αν τα Μέγαρα Μουσικής έχουν ελλείμματα, ας αυξηθούν οι τιμές των εισιτηρίων, καθώς αυτά προορίζονται για τους έχοντες και κατέχοντες.

• Κωδ. 2611 και 2612: Πίστωση 88 εκατ. ευρώ για επιχορηγήσεις σε διεθνείς πολιτικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς και ιδρύματα. Ας μας πουν ποιοι είναι αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί και κυρίως οι πολιτικοί οργανισμοί και ιδρύματα που πρέπει να χρηματοδοτούνται από το «αναιμικό» πορτοφόλι των ελλήνων φορολογουμένων και ποια σκοπιμότητα υπηρετούν οι επιχορηγήσεις αυτές.

• Κωδ. 4000 – 4611: Πίστωση 122 εκατ. ευρώ για δαπάνες του ΝΑΤΟ που εκτελούνται με πιστώσεις των κρατών-μελών. Από την πίστωση αυτή ποσό 64,1 εκατ. ευρώ αφορά κατασκευές διαφόρων έργων του ΝΑΤΟ. Αυτά μας στοιχίζει το ΝΑΤΟ. Τι μας προσφέρει; Εναπόκειται στην κρίση των ορθοφρονούντων φορολογουμένων.

• Κωδ. 5131: Πίστωση ύψους 50 εκατ. ευρώ για δαπάνες παροχής αναπτυξιακής βοήθειας σε ξένα κράτη! Σε ποια κράτη θα δοθεί αυτή η «αναπτυξιακή βοήθεια»; Μήπως στα γειτονικά κράτη; Το υπουργείο Εξωτερικών οφείλει να δώσει ακριβείς απαντήσεις. Άραγε γίναμε τόσο πλούσιοι που μπορούμε να εφαρμόζουμε «σχέδιο Μάρσαλ», όταν χρωστάμε δεδουλευμένα σε φτωχούς συμβασιούχους που εργάστηκαν για την ομαλή λειτουργία του δημόσιου τομέα;

• Κωδ. 6311: Πίστωση 68,2 εκατ. ευρώ για προμήθειες και έξοδα τραπεζών για συνομολόγηση και εξυπηρέτηση των δημοσίων δανείων, έξοδα κληρώσεων, παραλαβής και… καταμέτρησης (!) τίτλων ομολογιακών δανείων και λοιπά έξοδα δημοσίου χρέους. Οι παντοδύναμες τράπεζες βρήκαν νομιμοφανείς τρόπους να εισπράττουν και από τον προϋπολογισμό! Εύγε τους. Και μετά μιλάμε για μεγάλη κερδοφορία τραπεζών!

• Κωδ. 6811: Πίστωση ύψους 415 εκατ. ευρώ για δαπάνες τακτοποίησης οφειλών παλαιών διαχειρίσεων και λοιπών υποχρεώσεων ρυθμιζόμενων από το Ελληνικό Δημόσιο. Ποιες παλαιές οφειλές υπάρχουν εις βάρος του Δημοσίου και από ποιες αιτίες έχουν δημιουργηθεί; Μήπως οφείλονται σε σφάλματα (εκούσια ή ακούσια) διαχειριστών δημοσίου χρήματος; Εάν αυτό συμβαίνει, ποια μέτρα έχουν ληφθεί εις βάρος των υπευθύνων;

• Κωδ. 7293: Πίστωση 440 εκατ. ευρώ για την καταβολή αποζημιώσεων έναντι της ενσωματωμένης στη ΔΕΗ ΑΕ περιουσίας του ΟΑΠ/ΔΕΗ (άρθρο 34 ν. 2773/99). Τα χρήματα αυτά θα δοθούν στον Οργανισμό Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ ως αποζημίωση περιουσιακών του στοιχείων που ενσωματώθηκαν στην περιουσία της ΔΕΗ. Γιατί άραγε έπρεπε η ΔΕΗ να αγοράσει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και να τα πληρώνει το κράτος; Και η συμμετοχή του Δημοσίου στη ΔΕΗ έχει περιοριστεί στο 51,12% των μετοχών της. Για ποιους πληρώνει ο κρατικός προϋπολογισμός;

Όλες οι παραπάνω πιστώσεις έχουμε τη γνώμη ότι πρέπει να τεθούν υπό αναθεώρηση μέχρι την ψήφιση του προϋπολογισμού από τη Βουλή. Το συνολικό ύψος τους ανέρχεται στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2,5 δισ. ευρώ (δηλαδή προσεγγίζει το 1 τρισ. δραχμές!). Οι πάσης φύσεως και μορφής επιχορηγήσεις οργιάζουν. Τα ίδια που γίνονταν και επί κυβερνήσεων Σημίτη. Να γιατί και από τον νέο προϋπολογισμό λείπει η σύνεση. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι του λείπει η αίσθηση της πραγματικότητας

Η δική μας η απορία είναι εάν οι κύριοι οικονομικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού μελέτησαν τον μακρύ κατάλογο των πιστώσεων. Πώς παρέσυραν τον πρωθυπουργό σε κατηγορηματική άρνηση για τη βελτίωση των αποδοχών των εκπαιδευτικών, για την καταβολή του επιδόματος θέρμανσης στους συνταξιούχους και σε τόσες άλλες αρνήσεις για την ανακούφιση των χαμηλού εισοδήματος πολιτών, με τη δικαιολογία ότι δεν παρέχει περιθώρια ο κρατικός προϋπολογισμός! Και όμως τα περιθώρια υπάρχουν, αν θελήσουμε να φτιάξουμε έναν άλλον προϋπολογισμό με υψηλότερο βαθμό κοινωνικής ευαισθησίας. Έναν προϋπολογισμό που θα δείχνει ότι συμμερίζεται τις ανάγκες εκείνων που σπρώχνονται στην εξαθλίωση.

Δεν ξεχνάμε τις δυσκολίες που περνάει σήμερα η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας, όμως φρονούμε ότι με λίγη προσπάθεια θα μπορούσε ο προϋπολογισμός του 2007 να είχε περισσότερη ευαισθησία στις ανάγκες των χαμηλού εισοδήματος ομάδων. Προτίμησε όμως να ακολουθήσει τα πρότυπα του νεοφιλελευθερισμού.