«Το ταμείο είναι κλειστό»
Από την έννοια αυτή, εκείνο που ακούγεται περισσότερο, κυρίως στους διαδρόμους του υπουργείου Οικονομικών, είναι «να αποφεύγουν οι υπουργοί και τα μέλη της κυβέρνησης το παράδειγμα Πολύδωρα», καθώς σε καμιά άλλη περίπτωση δεν πρόκειται να υποχωρήσει, έστω και στο ελάχιστο, η κυβέρνηση.
Ο προϋπολογισμός πάντως και τα κονδύλια που δόθηκαν στα υπουργεία αποτέλεσαν την αφορμή και για νέους ενδοκυβερνητικούς καβγάδες και διαφωνίες.
Προφανώς την έντονη αντίθεσή του θέλησε να υπογραμμίσει και ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, που δεν φαίνεται ευχαριστημένος από το μοίρασμα της πίτας που έκανε ο υπουργός Οικονομικών. Άλλωστε δεν είναι και η πρώτη φορά που δεν συμφωνεί μαζί του…
Η «σκοτεινή» πλευρά του προϋπολογισμού πάντως δεν ήταν η μείωση των δημοσίων κονδυλίων προς οργανισμούς και υπουργεία, αφού υπολογίζεται ότι, κατά μέσον όρο, οι ενδιαφερόμενοι έλαβαν το… 70% με 75% όσων είχαν ζητήσει-προϋπολογίσει, με βάση τις αναφορές που έστειλαν στα συναρμόδια υπουργεία.
Αυτή είναι η εμφανής πλευρά του προϋπολογισμού, αφού, εν πάση περιπτώσει, περικοπές πάντα γινόντουσαν και γίνονται…
Το στοιχείο εκείνο που καθιστά εκρηκτικό το μείγμα του προϋπολογισμού είναι οι δύο ταχύτητες στο θέμα των προσλήψεων που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Η μία ταχύτητα είναι εκείνη του ίδιου… του πρωθυπουργού, που τονίζει ξεκάθαρα και το εννοεί καθώς φαίνεται πως: «Δεν δικαιούμεθα να υπονομεύσουμε τα σημαντικά βήματα της οικονομίας μας για πρόσκαιρες εντυπώσεις. Δεν δικαιούμαστε για κομματικές σκοπιμότητες να υπονομεύσουμε το μέλλον του τόπου».
Αυτή θα έπρεπε να είναι η κυρίαρχη τάση στην κυβέρνηση.
Οι εκλογές όμως είναι κοντά και η πιθανότητα διεξαγωγής τους τον Οκτώβριο του 2007 -κάτι που σημαίνει ότι θα ζήσουμε μια προεκλογική περίοδο πολύ έντονη, με ρουσφέτια και πιέσεις- δημιουργεί το ανάλογο κλίμα για προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στους δήμους.
Τις πιέσεις των ψηφοφόρων δέχονται οι υπουργοί και οι πιέσεις αυτές οδηγούν σε μια εντελώς διαφορετική πολιτική από εκείνη που υπογραμμίζει σε κάθε ομιλία του ο πρωθυπουργός και στην οποία θα έπρεπε να είναι απόλυτα σύμφωνοι και οι υπουργοί του και οι διοικητές οργανισμών.
Έτσι από τη μια πλευρά η πολιτική της λιτότητας δικαιώνεται και η σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας και με ευρωπαϊκή πλέον αποδοχή προχωρά ομαλά, από την άλλη όμως περισσότεροι από εξήντα χιλιάδες συμβασιούχοι πιέζουν σε αφόρητο σημείο με καταλήψεις και ακραίες αντιδράσεις, γεγονός που διαμορφώνει και μεγάλες εντάσεις στην κοινωνία, ενώ το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών κάνει τα μέλη της κυβέρνησης και τους διοικητές των οργανισμών να… κρύβονται…
Αυτή είναι η συγκεκριμένη κατάσταση την οποία τρέμει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς διαβλέπει ότι εν όψει εκλογών θα «σπάσει» η απαγόρευση και θα επιδιώξουν, από πόρτες και παράθυρα, να τοποθετήσουν δικούς τους ανθρώπους ιδίως εκείνοι εκ των υπουργών που θα πολιτευθούν σε ιδιαίτερα δύσκολες και με υψηλό δείκτη ανεργίας περιοχές.
Είναι πιθανόν δηλαδή να δημιουργηθούν νέες στρατιές συμβασιούχων, να συμβεί δηλαδή αυτό που η κυβέρνηση καυχιέται ότι έχει επιλύσει. Το γεγονός ότι ο νέος νόμος επιτρέπει τη σύναψη δύο συμβάσεων, των 24 μηνών η καθεμία, δίνει πλέον και με βάση τα χρονικά περιθώρια, είτε γίνουν κανονικά οι εκλογές είτε γίνουν τον Οκτώβριο, το δικαίωμα στην κυβέρνηση να προσλαμβάνει. Είναι απόλυτα φυσιολογικό στις μεθοδεύσεις αυτές να αντιδράσουν έντονα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς θα δημιουργηθούν καταστάσεις ομηρίας, κυρίως στους υπαλλήλους που θα προσληφθούν από σήμερα έως και τις εκλογές (οι συμβάσεις έτσι κι αλλιώς θα λήγουν μετά τη διεξαγωγή τους)…
Με βάση πάντως στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Νέα Δημοκρατία, υπερηφάνως… δηλώνεται από τους αρμόδιους «ελεγκτές» ότι, πλην των σαράντα και πλέον χιλιάδων συμβασιούχων που μονιμοποιήθηκαν και άλλων τόσων εκτάκτων ή με συμβάσεις έργου, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας δεν φαίνεται να έχει… αλωθεί, ούτε να έχει αλλοιωθεί η μορφή του με προσλήψεις υπαλλήλων. Με απλά λόγια, η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι έχει κάνει λιγότερες προσλήψεις απ’ όσες έκανε σε αντίστοιχο χρονικό διάστημα το ΠΑΣΟΚ. Μήπως ήλθε καιρός να ισοφαρίσει;