Το… αδιανόητο!

Κατά την άποψή μας το «είναι αδιανόητο…» εκτός από πολιτικό ετσιθελισμό εμπεριέχει και σπέρμα αμφισβήτησης του κ. Παπανδρέου, ενώ ταυτόχρονα τον εμφανίζει και ως ηγέτη αναλώσιμο – με ημερομηνία λήξης. Το χειρότερο είναι ότι τέτοιες δηλώσεις περί αδιανόητου σηματοδοτούν ένα εφιαλτικό εσωκομματικό τοπίο για την επόμενη μέρα της «ήττας».

• Απαρχής να επισημάνουμε πως το «είναι αδιανόητο…» δεν αντέχει σε ορθολογική πολιτική ανάλυση, καθ’ ότι εάν η κυβέρνηση Καραμανλή δεν κάνει τραγικά λάθη, που να δημιουργήσουν ρεύμα κοινωνικής αντιπολίτευσης, είναι απολύτως λογικό να της δώσει το εκλογικό σώμα δεύτερη κυβερνητική θητεία. Άλλωστε, από το ’74 έως σήμερα μόνο μια κυβέρνηση δεν πήρε δεύτερη θητεία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί «κατάφερε» και κοινωνική αντιπολίτευση να «συγκροτήσει» και να προκαλέσει με την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Κατά κανόνα λοιπόν κάθε «νέα διακυβέρνηση» κερδίζει εύκολα ή δύσκολα δεύτερη θητεία, πόσω μάλλον όταν το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ είναι πρόσφατο – κι αυτό το παρελθόν εκτός απ’ τα καλά σέρνει και τα κακά, τον κυβερνητισμό, την αλαζονεία, καθώς και μια σειρά προσώπων που κάλλιστα θα μπορούσαν να δηλώνουν σαν επάγγελμα «υπουργός»!

• Εάν λοιπόν ηττηθεί το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, δεν θα ηττηθεί για το «σήμερα» αλλά κυρίως για το «χθες», για την κακή πλευρά του «χθες», οπότε θα έχει ηττηθεί το όλον ΠΑΣΟΚ κι όχι μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου. Κατά τ’ άλλα, όντως το ΠΑΣΟΚ για να δώσει τη μάχη των εκλογών με καλούς όρους χρειάζεται να παρουσιάσει προγραμματικές αρχές (όχι λεπτομερές πρόγραμμα) και να συγκροτήσει ένα άτυπο εκλογικό επιτελείο που θα συντονίσει την εκλογική μάχη. Αν γίνουν αυτά, και να ηττηθεί, η ήττα θα είναι περιορισμένη και θα σηματοδοτεί τη νίκη του αύριο, εάν βέβαια κάποιοι κορυφαίοι δεν κάνουν μετά ταύτα μπάχαλο το μαγαζί.