Στυλοβάτης του «σημιτικού εκσυγχρονισμού»

Ο Αρκάς πολιτικός ως οδοντίατρος ανήκει στη σχολή της βραδείας θεραπευτικής αγωγής, αντιστρατεύεται την τακτική του «σοκ των εξαγωγών». Δεν αφίσταται της τακτικής αυτής ούτε στον χειρισμό των «εσωτερικών κρίσεων» του πολιτικού φορέα του οποίου είναι κορυφαίο στέλεχος.

Η τακτική του αποκαλύπτει την πίστη και του ιδίου ότι οι «εσωτερικές κρίσεις» στηρίζονται σε επιχειρήματα «ιδιαίτερης σαφήνειας και αληθοφάνειας», αλλά ως οπαδός της σχολής της «βραδείας θεραπευτικής αγωγής» επιστρατεύει «χίλιους καλούς λόγους που να αποδεικνύουν ότι δεν τίθεται καν θέμα ρήξεων και εσωτερικών επαναστάσεων στο Κίνημα»!…

Στυλοβάτης του «σημιτικού εκσυγχρονισμού» απαρνήθηκε σιωπηρώς τις «επαναστατικές εξάρσεις» του ιδρυτή του Κινήματος, συστοιχήθηκε στη γραμμή της «νοικοκυροσύνης» του Κ. Σημίτη και καταμαρτυρεί, ψιθύροις όχι λόγοις, στη νυν έκφραση της «Δυναστείας των Παπανδρέου», το του ποιητή:

• «κείνο που σου προσάπτουνε
τα χελιδόνια είναι η άνοιξη
που δεν έφερες…»

Πάντως και ανεξαρτήτως των υποδόριων πολιτικών αντιλήψεών του, εμπράκτως αναγνωρίζει και στον σημερινό ηγέτη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης το στοιχείο του «ατόμου ειδικών ιστορικών δικαιωμάτων».

Μοναρχικός σοσιαλισμός στα πλαίσια του επαγγελματισμού στην πολιτική. ΄Η τακτική ενός επαγγελματία της πολιτικής!…

Βεβαίως ουδείς απαιτεί από τον Αρκάδα πολιτικό «διεισδυτικές και ασεβείς αναλύσεις» της τακτικής του κόμματός του και της ηγεσίας του. Κινείται στη γραμμή της «ηγετικής νομιμοφροσύνης», σε αντίθεση με τον κατ’ επιλογήν «εικονοκλάστη» Λεψίνιο συνάδελφό του, Θόδωρο Πάγκαλο, στον οποίο ο κ. Ρέππας σε στιγμές ψύχραιμης κομματικής κρίσης αναγνωρίζει «ως τον άνθρωπο που πιθανώς έχει ασκήσει τη μεγαλύτερη επιρροή την τελευταία περίοδο στο Κίνημα».

Η πολιτική σκέψη του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ επηρεάσθηκε κατ’ ουσία από τον «Μεσσιανικό σοσιαλισμό» του ιδρυτή του Κινήματος και δευτερογενώς και κατ’ αντανάκλαση από τα ρεύματα των ιδεών που διαχύθηκαν στην ελληνική κοινωνία τις δεκαετίες ’70 και ’80, μέσω των μεταφρασμένων κειμένων μίας μερίδας της ευρωπαϊκής προοδευτικής σκέψης, εκείνης που ήταν προσηλωμένη στις «αλήθειες» του ασιατικού δεσποτισμού και σκίαζε τα δρώμενα του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Οι «ιδεολογικοί μέντορες» του Κινήματος και στην ευθεία του «Τρίτου Δρόμου» προς τον Σοσιαλισμό εξοστράκισαν από τις ιδεολογικές ζυμώσεις και αναζητήσεις στο νεαρό ΠΑΣΟΚ, την ευρωπαϊκή προοδευτική σκέψη του ουμανιστικού Σοσιαλισμού με το επιχείρημα ότι «ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός και η Σοσιαλιστική Διεθνής αποτελούσαν την Αριστερά του Καπιταλισμού»!…

Το στρεβλωτικό αυτό ιδεολογικό μοντέλο που επικυριάρχησε και επισκιάζει και σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν επέτρεψε να αναπτυχθούν στο εσωτερικό του οι αναγκαίες εκείνες δημοκρατικές δομές οι οποίες θα το απελευθέρωναν από τις ενδημικές «εσωτερικές κρίσεις» και τις διαδικασίες του «κληρονομικού δικαίου»!…

Ο κ. Ρέππας, όπως και το σύνολο των πολιτικών αυτής της χώρας, -οι εξαιρέσεις είναι δακτυλοδεικτούμενες- στη «φωτογενή εποχή μας» έχει προσαρμοσθεί πλήρως στους τηλεοπτικούς κανόνες.

Η μακρά θητεία του στο αξίωμα του κυβερνητικού εκπροσώπου αποτέλεσε το αναγκαίο προπαιδευτικό στάδιο στις απαιτήσεις των τηλεοπτικών καιρών. Μάλιστα οι από τηλοψίας εμφανίσεις του επιβεβαιώνουν ότι ο κ. Ρέππας συναποδέχεται τις αρχές λειτουργίας των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων στα οποία εμφανής είναι η διατάραξη της εξίσωσης: Ενημέρωση = ελευθερία = δημοκρατία. Γιατί, κατά τον αφορισμό ενός ειδικού, του Πολ Βιρίλιο, «η επανάσταση της ενημέρωσης είναι η επανάσταση της καταγγελίας. Η φήμη δεν είναι πλέον τοπικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Ο μαζικός χαφιεδισμός, ό,τι και αν αφορά, γίνεται πραγματική εξουσία…»

Ο κ. Ρέππας στην ώριμη πολιτικο-επαγγελματική του πορεία ευλογεί εκείνο που στην επαναστατικότητα των νεανικών του χρόνων θεωρούσε «ανάρμοστο, ακόμη και ανήθικο»!…

Τώρα, μετέρχεται την τακτική του επαγγελματία της πολιτικής και από τηλοψίας χρησιμοποιεί « επαναστατικά λόγια, αλλά κενά από ιδέες, διατυπωμένα με πρόχειρο τρόπο και καρυκευμένα με λίγο σοσιαλισμό και προοδευτικότητα»!…