Γιατί ματαίωσε τη συνεργασία με Παπαθεμελή;

Η μαρτυρία του Μαν. Μηλιαράκη, προέδρου της Χριστιανικής Δημοκρατίας και συνεργάτη του Στ. Παπαθεμελή, για το ναυάγιο της συνεργασίας ΔΗΚΚΙ-Δημοκρατικής Αναγέννησης είναι χαρακτηριστική. Και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως είναι αληθινή!

1 Από την εποχή των κινητοποιήσεων εναντίον του Σχεδίου Ανάν, στις όποιες η ΧΔ, κατά κοινή ομολογία, είχε διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο, ετέθη εντόνως η ανάγκη συγκρότησης πατριωτικού «Δημοκρατικού Μετώπου» (ΔΜ). Η ιδέα αυτή υιοθετήθηκε και καταχειροκροτήθηκε απ’ όλους τους πολίτες οι οποίοι είχαν πάρει μέρος στις μεγάλες εκδηλώσεις που είχαν γίνει στο Πολεμικό Μουσείο (ΧΔ), στην ΕΣΗΕΑ (ΔΗΚΚΙ), στα Προπύλαια (από πολλούς φορείς). Ο Δ. Τσοβόλας, μάλιστα, είχε διακηρύξει ότι θα μετείχε στο ΔΜ «ως απλός στρατιώτης». Στη συνέχεια, θα δούμε ότι αρνήθηκε και σαμπόταρε το ΔΜ, αν και τον δεχθήκαμε ως… αρχιστράτηγο!

2 Μετά την επίσημη ίδρυση της ΔΑ, στις 17 Δεκεμβρίου 2003, ο κόσμος και το στελέχη του ΔΗΚΚΙ, της ΔΑ, φυσικά της ΧΔ και άλλων πολιτικών κινήσεων, έθεσαν επιτακτικά το αίτημα της συνεργασίας όλων για κοινή εκλογική, κατ’ αρχάς, πορεία.

Ο Σ. Παπαθεμελής παίρνει δύο φορές τηλέφωνο τον Δ. Τσοβόλα. Δεν τον βρίσκει. Αφήνει όμως το τηλέφωνό του, αλλά ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ δεν ανταπαντά!

3 Στη συνέχεια, ΔΗΚΚΙ και ΔΑ συγκροτούν κοινή επιτροπή από δύο αντιπροσώπους του κάθε κόμματος.

Τους Π. Νικολόπουλο και Χριστόδ. Γιαλλουρίδη της ΔΑ και Η. Νικολόπουλο και τον ευρωβουλευτή κ. Μπακόπουλο του ΔΗΚΚΙ, για να εξετάσουν τους άξονες της συνεργασίας.

Η επιτροπή καταλήγει σε συμφωνία που δέχεται:
– Ισοτιμία των δύο κομμάτων.
– Συνίδρυση του «Δημοκρατικού Μετώπου» (ΔΜ) από τους Τσοβόλα – Παπαθεμελή, με κοινή δήλωσή τους στον Άρειο Πάγο ως συμπροέδρους του Μετώπου.
– Ισοκατανομή του τηλεοπτικού χρόνου.

Μένουν προς επίλυση θέματα που έχουν σχέση με τις δαπάνες του εκλογικού αγώνα, και κυρίως το θέμα του προέδρου του ΔΜ, την ύπαρξη του οποίου απαιτεί ο νόμος.

4 Στο σημείο αυτό ο πρόεδρος της ΧΔ προτείνει «συνάντηση Παπαθεμελή – Τσοβόλα – επιτροπής, για να «μιλήσουν και οι καρδιές και να δοθούν λύσεις στις όποιες εκκρεμότητες».

Η πρόταση απορρίπτεται από τον πρόεδρο του ΔΗΚΚΙ, γιατί «δεν είναι δυνατόν να καταργήσουμε το θεσμικό όργανο – επιτροπή».

5 Την Κυριακή 25 Ιανουαρίου το βράδυ, η επιτροπή συνεδριάζει με νέα σύνθεση: Χριστ. Γιαλλουρίδης, Μ. Μηλιαράκης και ο Λ. Νικολόπουλος – Ρόκκος. Επέρχεται συμφωνία σε όλα τα σημεία. Στον πρόεδρο του ΔΗΚΚΙ αναγνωρίζεται το «να εκλέγεται χωρίς σταυρό προτίμησης», πρόνοια που κατά νόμο ισχύει μόνο για τον πρόεδρο κόμματος ή του συνασπισμού κομμάτων. Αμέσως ο Χριστόδ. Γιαλλουρίδης προτείνει να κληθεί ο Σ. Παπαθεμελής από τη Θεσσαλονίκη και ο Δ. Τσοβόλας για «να το γιορτάσουμε απόψε». Ο Σ. Παπαθεμελής δέχεται: «Παίρνω το αεροπλάνο και έρχομαι, αν θέλει και ο Δημήτρης», λέει. Ο Δ. Τσοβόλας, όμως, απαντά από την Αθήνα: «Δεν γίνεται τώρα, είναι αργά. Να συναντηθούμε αύριο; Δευτέρα, στις 5 το απόγευμα». Συμφωνούν όλοι στο ραντεβού.

6 Στις 3 το μεσημέρι της 26 Φεβρουαρίου, ο Γ. Ρόκκος ειδοποιεί τον Μ. Μηλιαράκη ότι «η συνάντηση των 5 μ.μ. αναβάλλεται, γιατί ο πρόεδρος έχει δικαστήριο. Δικάζονται νεολαίοι του ΔΗΚΚΙ για κακούργημα, και ο πρόεδρος είναι υποχρεωμένος να είναι εκεί».
– «Να γίνει αργά το βράδυ η συνάντηση».
– «Όχι, όχι, να γίνει αύριο Τρίτη, την ίδια ώρα, στις 5 μ.μ.». – «Εντάξει».

7 Την Τρίτη, κατά τη 1 το μεσημέρι, παίρνει πάλι τηλέφωνο ο Γ. Ρόκκος τον Μ. Μηλιαράκη:
– «Ό πρόεδρος είναι έξαλλος, θέλει να αναφέρεται ρητώς ότι είναι ο πρόεδρος του «Μετώπου». Η συνάντηση δεν μπορεί να γίνει έτσι»!

8 Η όλη αυτή στάση του Δ. Τσοβόλα είχε καταστήσει με τον πιο σαφή τρόπο ότι δεν ήθελε τη συνεργασία. Επειδή όμως τα στελέχη της ΚΕ τον πίεζαν ασφυκτικά να δεχθεί τη συνεργασία, προσπαθούσε να μεταθέσει τις ευθύνες στη ΔΑ. Όμως, η ΔΑ, διά του Μ. Μηλιαράκη, ανακοινώνει στον Η. Νικολόπουλο την Τετάρτη το πρωί, ότι «δεχόμαστε τον Δ. Τσοβόλα ως πρόεδρο του ΔΜ, για τις ανάγκες του νόμου».
– «Ωραία, ενημερώνω τον πρόεδρο και προχωρούμε».

Σε πέντε λεπτά έρχεται η απάντηση: «O πρόεδρος είναι έξαλλος. Δεν θέλει να ακούσει κανέναν. Λέει ότι τον στήσατε. Δεν απαντήσατε χθες βράδυ. Θέλει να τον πάρει τηλέφωνο ο Παπαθεμελής»!

Βλέπετε, αν είχε πάρει την απάντηση την Τρίτη το βράδυ, θα είχε αλλάξει τώρα η πορεία της χώρας(!). Με την καθυστέρηση η… επανάσταση ματαιώθηκε.

9 Τώρα, τι έπρεπε να γίνει; Να πάρει ή να μην πάρει ο Σ. Παπαθεμελής τηλέφωνο, αφού ήταν ηλίου φαεινότερον ότι ο Τσοβόλας όχι μόνο δεν ήθελε τη συνεργασία, αλλά και κορόιδευε τους πάντες, προσπαθώντας, κατά τρόπο πολιτικώς ανέντιμο, να μεταθέσει αλλού τις ευθύνες!

Ο πρόεδρος της ΔΑ, για κάθε ενδεχόμενο αλλά και για να αφαιρέσει κάθε πρόσχημα από τον πρόεδρο του ΔΗΚΚΙ, τον παίρνει στο τηλέφωνο. Σε κατάσταση παραληρήματος ο Δ. Τσοβόλας βάζει τις φωνές – αυτός που είχε αναβάλει όλα τα ραντεβού και δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές κλήσεις του Παπαθεμελή ότι «με στήσατε» και κλείνει το τηλέφωνο.

10 Ανάστατα όλα τα στελέχη του ΔΗΚΚΙ, «πέφτουν πάνω του» για να τον μεταπείσουν. Συγκαλείται έκτακτη Πολιτική Γραμματεία του ΔΗΚΚΙ, την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου το μεσημέρι. Το 80% των μελών της επιμένει στη συνεργασία. Ό Τσοβόλας αποχωρεί από τη συνεδρίαση κραυγάζοντας: «Να πάτε στις εκλογές με πρόεδρο τον Παπαθεμελή. Εγώ δεν κατέρχομαι!».

Αργότερα θα δώσει συνέντευξή Τύπου και θα δηλώσει χωρίς ντροπή: «Η σύμπραξη, λοιπόν, του ΔΗΚΚΙ με την κίνηση του κ. Παπαθεμελή δεν μπορεί να γίνει για πολλούς ουσιαστικούς πολιτικούς λόγους».

Να υπογραμμίσουμε ότι στην κοινή επιτροπή ουδέποτε συζητήθηκαν πολιτικά ή ιδεολογικά ζητήματα, αφού υπήρχε ως δεδομένο, αν όχι η ταύτιση, τουλάχιστον η σύγκλιση θέσεων στα καίρια προβλήματα.

Η λεπτομερής αυτή καταστροφή έγινε, διότι θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι προς όλους τους δημοκρατικούς πολίτες που περίμεναν και απαιτούσαν, ως ανάγκη για τη Δημοκρατία, τη συγκρότηση του ΔΜ.

Τώρα, ένα ερώτημα: Γιατί τελικώς ο Δ. Τσοβόλας, σε αντίθεση και με τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών της ΚΕ του κόμματός του, μποϊκοτάρισε τη συνεργασία; Την απάντηση, την ξέρει μόνο ο ίδιος και «ο έταζαν νεφρούς και καρδιάς». Μπορούμε, όμως, να απαντήσουμε σε ένα άλλο ερώτημα: Ποιον εξυπηρετεί, εξ αντικειμένου, η στάση αυτή του Δ. Τσοβόλα;

Το ΔΜ, που είχε συγκροτηθεί από το ΔΗΚΚΙ και τη ΔΑ, θα διευρυνόταν αμέσως από πολιτικές κινήσεις, ομάδες και ανεξάρτητες προσωπικότητες. Το 3% δεν θα του ήταν ανέφικτο. Αυτό σήμαινε ότι 6-7 βουλευτές θα αφαιρούνταν από την κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματος που θα αναδειχθεί δεύτερο στις εκλογές της 7ης Μαρτίου. Συνέπεια αυτής της αφαίρεσης θα ήταν ο σχηματισμός κοινοβουλευτικής ομάδας με αρκετή δυσκολία, του δευτέρου κόμματος, με 121 έδρες, αριθμός που μπλοκάρει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, η μη συγκρότηση του ΔΜ ενισχύει την ψυχολογία της χαμένης ψήφου, γεγονός που λειτουργεί υπέρ του μεγάλου κόμματος, που διαθέτει τη δεξαμενή απ’ όπου, κυρίως, θα αντλούσε δύναμη το «Μέτωπο».

Αυτά, με ανοιχτά χαρτιά, για να ξέρουμε τι ρόλο έπαιξε και παίζει ο καθένας μας, ως πρόσωπο και ως φορέας.